Vertaling van "wat mijnheer schulz heeft gezegd " (Nederlands → Duits) :

Ik zou graag willen aansluiten bij het laatste gedeelte van wat mijnheer Schulz heeft gezegd over het belang van preventieve maatregelen.
Ich möchte beim letzten Teil des Redebeitrags von Herrn Schulz ansetzen, genauer gesagt bei der Bedeutung von Präventionsmaßnahmen.

Voortbordurend op hetgeen de heer Schulz heeft gezegd zou ik daarom willen voorstellen om dit gebouw niet langer het Winston Churchill-gebouw te noemen. In zijn twaalf delen tellende memoires over de Tweede Wereldoorlog heeft Churchill niet één regel gewijd aan de geschiedenis van de gaskamers.
Deshalb möchte ich, anschließend an das, was Herr Schulz sagte, vorschlagen, das Winston-Churchill-Gebäude umzubenennen, da Winston Churchill in seinen 12 Bände umfassenden Memoiren, die der Geschichte des Zweiten Weltkriegs gewidmet sind, nicht eine einzige Zeile zur Geschichte der Gaskammern geschrieben hat.

- (DE) Mijnheer de Voorzitter, mijn fractievoorzitter, de heer Schulz, heeft gezegd dat hij graag meer regeringsleiders als de heer Verhofstadt zou zien.
– Herr Präsident! Mein Fraktionsvorsitzender Martin Schulz hat gemeint, er würde sich weitere Regierungschefs wie Herrn Verhofstadt wünschen.

Bijgevolg geldt te dezen eveneens wat het Hof in zijn voormelde arrest nr. 81/2006 van 17 mei 2006 voor recht heeft gezegd, namelijk dat artikel 146, vierde lid, van het Decreet Ruimtelijke Ordening 1999, ingevoegd bij artikel 7 van het decreet van 4 juni 2003 « houdende wijziging van het decreet van 18 mei 1999 houdende de organisatie van de ruimtelijke ordening, wat het handhavingsbeleid betreft », de artikelen 12, tweede lid, en 14 van de Grondwet niet schendt.
Folglich gilt diesbezüglich ebenfalls, was der Hof in seinem vorerwähnten Urteil Nr. 81/2006 vom 17. Mai 2006 für Recht erkannt hat, nämlich dass Artikel 146 Absatz 4 des Raumordnungsdekrets 1999, eingefügt durch Artikel 7 des Dekrets vom 4. Juni 2003 « zur Abänderung des Dekrets vom 18. Mai 1999 über die Organisation der Raumordnung hinsichtlich der Durchführungspolitik », nicht gegen die Artikel 12 Absatz 2 und 14 der Verfassung verstösst.

- (EN) Mijnheer de Voorzitter, mijnheer de Bondskanselier, ik ben het helemaal eens met wat de voorzitter van mijn fractie, de heer Schulz, heeft gezegd over de financiële vooruitzichten.
– (EN) Herr Präsident, Herr Bundeskanzler! Ich kann mich dem, was der Vorsitzende meiner Fraktion, Herr Schulz, über die Finanzielle Vorausschau gesagt hat, nur anschließen.

Bijgevolg geldt te dezen eveneens wat het Hof in zijn voormelde arrest nr. 81/2006 van 17 mei 2006 voor recht heeft gezegd, namelijk dat artikel 146, vierde lid, van het decreet ruimtelijke ordening 1999, ingevoegd bij artikel 7 van het decreet van 4 juni 2003 « houdende wijziging van het decreet van 18 mei 1999 houdende de organisatie van de ruimtelijke ordening, wat het handhavingsbeleid betreft », de artikelen 12, tweede lid, en 14 van de Grondwet niet schendt.
Folglich gilt diesbezüglich ebenfalls, was der Hof in seinem vorerwähnten Urteil Nr. 81/2006 vom 17. Mai 2006 für Recht erkannt hat, nämlich dass Artikel 146 Absatz 4 des Raumordnungsdekrets 1999, eingefügt durch Artikel 7 des Dekrets vom 4. Juni 2003 « zur Abänderung des Dekrets vom 18. Mai 1999 über die Organisation der Raumordnung hinsichtlich der Durchführungspolitik », nicht gegen die Artikel 12 Absatz 2 und 14 der Verfassung verstösst.

– Mijnheer Barroso, onze fractievoorzitter, mijnheer Schulz, heeft gisteren hier gezegd dat wij een aantal vragen gesteld hebben in de fractie, dat wij op sommige een antwoord van u gekregen hebben, maar dat er nog een hele hoop vragen onbeantwoord blijven.
– (NL) Herr Barroso, gestern erklärte unser Fraktionsvorsitzender Herr Schulz, dass wir Ihnen in der Fraktion einige Fragen gestellt haben, die Sie teilweise beantwortet haben, doch dass jede Menge Fragen unbeantwortet bleiben.

« Terwijl [het] Hof in zijn arrest nr. 10/2001 van 7 februari 2001 voor recht heeft gezegd dat het ongrondwettig zou zijn te weigeren een partij te financieren die kritiek zou hebben geuit op de filosofische of ideologische vooronderstellingen van het voormelde Europees Verdrag of op sommige van de bepalingen ervan, wil de Franse Gemeenschap, met miskenning van een veel fundamentelere vrijheid, de ouders en de scholen die ze hebben gekozen ertoe verplichten die ideologie aan de kinderen bij te brengen, wat wordt bevestigd door artikel 6, 3° en 8°, van het voormelde decreet ( decreet taken ' genoemd) van 24 juli 1997, in samenhang met artikel 4 van het besluit van de Franse Gemeenschapsregering van 21 mei 1999 tot vaststelling van de voorwaarden om te kunnen voldoen aan de leerplicht door het verstrekken van onderwijs aan huis.
« Während [der] Hof in seinem Urteil Nr. 10/2001 vom 7. Februar 2001 für Recht erkannt hat, dass es verfassungswidrig wäre, die Finanzierung einer Partei zu verweigern, die sich kritisch über die weltanschaulichen oder ideologischen Voraussetzungen der o.a. Europäischen Konvention oder einige ihrer Bestimmungen geäussert hätten, will die Französische Gemeinschaft unter Verkennung einer viel grundlegenderen Freiheit die Eltern und die von ihnen gewählten Schulen verpflichten, diese Ideologie den Kindern nahezubringen, was bestätigt wird durch Artikel 6 Nr. 3 und Nr. 8 des obengenannten Dekrets (' Aufgabendekret ' genannt) vom 24. Juli 1997, in Verbindung mit Artikel 4 des Erlasses der Regierung der Französischen Gemeinschaft vom 21. Mai 1999 zur Festlegung der Bedingungen im Hinblick auf die Erfüllung der Schulpflicht durch Erteilung von häuslichem Unterricht.

Opnieuw mag worden herhaald wat het Hof heeft gezegd in zijn arrest nr. 32/91 van 14 november 1991 (overweging 5.B.2.1.3).
Erneut sei in Erinnerung zu rufen, was der Hof in seinem Urteil Nr. 32/91 vom 14. November 1991 erkannt habe (Erwägung 5.B.2.1.3).

Voor het overige mag opnieuw worden verwezen naar wat het Hof over eenzelfde middel reeds heeft gezegd in zijn arrest nr. 32/91 van 14 november 1991.
Übrigens könne erneut darauf hingewiesen werden, was der Hof im Zusammenhang mit einem ähnlichen Klagegrund bereits in seinem Urteil Nr. 32/91 vom 14. November 1991 erkannt habe.