Vertaling van "wettelijke voorwaarde " (Nederlands → Duits) :

TERMINOLOGIE

wettelijke voorwaarde
Gesetzesbedingung

wettelijke voorwaarde
gesetzliche Bedingung

wettelijk boekenonderzoek | wettelijke boekencontrole | wettelijke boekhoudcontrole | wettelijke controle van boekhoudbescheiden
Pflichtprüfung der Buchführungsunterlagen

wettelijk pensioen | wettelijk pensioenstelsel | wettelijke pensioenregeling | wettelijke pensioenvoorziening
gesetzliches Altersversorgungssystem

de naleving van wettelijke voorschriften inzake afval garanderen | zorgen voor de naleving van wettelijke voorschriften inzake afval | zorgen voor de naleving van wettelijke bepalingen inzake afval | zorgen voor de naleving van wettelijke regelingen inzake afval
Konformität mit Rechtsvorschriften für Abfälle sicherstellen

het nader tot elkaar brengen van de wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen op douanegebied | onderlinge aanpassing van de wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen op douanegebied | wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen op douanegebied nader tot elkaar brengen
Angleichung der Rechts-und Verwaltungsvorschriften auf dem Gebiet des Zollwesens

voorwaarde voor de erkenning
Zulassungsbedingung

voorwaarde
Bedingung

voorwaarde tot verkiesbaarheid
Wählbarkeitsbedingung

op voorwaarde
vorausgesetzt

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

verminderd met de vergoeding van 0,2 % die aan de vakbonden wordt overgedragen, een wettelijke voorwaarde om de rechtstreekse subsidie te kunnen ontvangen.
abzüglich der an die Gewerkschaften als rechtliche Voraussetzung für den Erhalt der Direktsubventionen gezahlten Gebühren von 0,2 %

De rechtspraak van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens doet ervan blijken dat de efficiënte uitoefening door de politiediensten van hun wettelijke opdrachten een beperking van de voormelde uit het recht op eerbiediging van het privéleven voortvloeiende controlerechten kan verantwoorden, op voorwaarde dat voldoende waarborgen voorhanden zijn om misbruiken te voorkomen (EHRM, 6 september 1978, Klass e.a. t. Duitsland, § 58; beslissing, 29 juni 2006, Weber en Saravia t. Duitsland, §§ 104-106 en 135; 1 juli 2008, Liberty e.a. t. Verenigd Koningrijk, §§ 68-69).
Aus der Rechtsprechung des Europäischen Gerichtshofes für Menschenrechte geht hervor, dass die effiziente Erfüllung der gesetzlichen Aufträge der Polizeidienste eine Einschränkung der vorerwähnten, sich aus dem Recht auf Achtung des Privatlebens ergebenden Kontrollrechte rechtfertigen kann, unter der Bedingung, dass ausreichend Garantien vorhanden sind, um Missbräuche zu vermeiden (EuGHMR, 6. September 1978, Klass u.a. gegen Deutschland, § 58; Entscheidung, 29. Juni 2006, Weber und Saravia gegen Deutschland, §§ 104-106 und 135; 1. Juli 2008, Liberty u.a. gegen Vereinigtes Königreich, §§ 68-69).

Artikel 73 van dat decreet bepaalt : « Aan artikel 109 van het Wetboek der Registratie-, Hypotheek-, en Griffierechten, vervangen bij de wet van 23 december 1958 en laatst gewijzigd bij het decreet van 13 juli 2012, worden een tweede, derde en vierde lid toegevoegd, die luiden als volgt : ' Het recht wordt op 1 t.h. gebracht als de verdeling of de afstand, vermeld in het eerste lid, 1° of 2°, plaatsvindt in een van de volgende omstandigheden : 1° bij de akte, vermeld in artikel 1287 van het Gerechtelijk Wetboek of ingevolge de wijziging, vermeld in artikel 1293 van het Gerechtelijk Wetboek; 2° bij de vereffening-verdeling na echtscheiding op grond van onherstelbare ontwrichting, vermeld in het vierde deel, boek IV, hoofdstuk VI, van het Gerechtelijk Wetboek; 3° binnen een termijn van een jaar, die volgt op de beëindiging van de wettelijke samenwoning conform artikel 1476, § 2, van het Burgerlijk Wetboek, op voorwaarde dat de personen op de dag van de beëindiging van de wettelijke samenwoning ten minste een jaar ononderbroken met elkaar wettelijk samenwoonden.
Artikel 73 dieses Dekrets bestimmt: « In Artikel 109 des Registrierungs-, Hypotheken- und Kanzleigebührengesetzbuches, ersetzt durch das Gesetz vom 23. Dezember 1958 und zuletzt abgeändert durch das Dekret vom 13. Juli 2012, werden die Absätze 2, 3 und 4 mit folgendem Wortlaut eingefügt: ' Die Gebühr wird auf 1 Prozent festgesetzt, wenn die Verteilung oder die Abtretung im Sinne von Absatz 1 Nr. 1 oder Nr. 2 unter einer der folgenden Bedingungen stattfindet: 1. bei der in Artikel 1287 des Gerichtsgesetzbuches erwähnten Urkunde oder infolge der in Artikel 1293 des Gerichtsgesetzbuches erwähnten Abänderung; 2. bei der Auseinandersetzung und Verteilung nach Ehescheidung aufgrund unheilbarer Zerrüttung im Sinne von Teil IV Buch IV Kapitel VI des Gerichtsgesetzbuches; 3. innerhalb einer Frist von einem Jahr nach der Beendigung des gesetzlichen Zusammenwohnens gemäß Artikel 1476 § 2 des Zivilgesetzbuches, unter der Bedingung, dass die Personen am Tag der Beendigung des gesetzlichen Zusammenwohnens wenigstens ein Jahr lang ununterbrochen gesetzlich zusammengewohnt haben.

Hoewel de rust der families en de rechtszekerheid van de familiale banden legitieme doelstellingen zijn waarvan de wetgever kon uitgaan om een onbeperkte mogelijkheid tot onderzoek naar het vaderschap te verhinderen, heeft het absolute karakter van de voorwaarde zich te bevinden in één van de in artikel 320 van het Burgerlijk Wetboek bedoelde gevallen tot gevolg dat de wetgever buiten die gevallen het wettelijk vermoeden van vaderschap heeft laten prevaleren op de biologische werkelijkheid, zonder aan de rechter de bevoegdheid te laten om rekening te houden met de vaststaande feiten en de belangen van alle betrokken partijen.
Obwohl der Familienfrieden und die Rechtssicherheit der Familienverbindung rechtmäßige Ziele sind, die der Gesetzgeber berücksichtigen konnte, um zu verhindern, dass die Vaterschaftsermittlung unbegrenzt ausgeübt werden kann, hat die absolute Beschaffenheit der Bedingung, sich in einem der in Artikel 320 des Zivilgesetzbuches erwähnten Fälle zu befinden, zur Folge, dass der Gesetzgeber außerhalb dieser Fälle der gesetzlichen Vaterschaftsvermutung den Vorrang gegenüber der biologischen Wirklichkeit gewährt hat, ohne dem Richter die Befugnis zu überlassen, erwiesene Fakten und die Interessen aller betroffenen Parteien zu berücksichtigen.

Zodra de feiten aan de strafrechter zijn voorgelegd, kan de weerslag van een minnelijke schikking op de onafhankelijkheid van die rechter, aan wie in beginsel een oordeel over de gegrondheid van de ingestelde vervolging toekomt, derhalve enkel bestaanbaar zijn met het recht op een eerlijk proces en met de daaraan inherente onafhankelijkheid van de rechter op voorwaarde dat de inverdenkinggestelde handelt uit vrije wil en met voldoende kennis van zaken over de inhoud en de gevolgen van een akkoord met het parket, en op voorwaarde dat de bevoegde rechter een volwaardig toezicht kan uitoefenen, zowel wat de proportionaliteit van de voorgenomen minnelijke schikking betreft als wat de wettigheid ervan betreft, inzonderheid de inachtneming van de wettelijke voorwaarden van de minnelijke schikking, vervat in artikel 216bis van het Wetboek van strafvordering, de bindende richtlijnen van het strafrechtelijk beleid, bedoeld in artikel 151, § 1, van de Grondwet en artikel 143quater van het Gerechtelijk Wetboek, en in voorkomend geval de wetten die de beoordelingsbevoegdheid van het openbaar ministerie in bepaalde gevallen beperken (zie het arrest nr. 182/2004 van 16 november 2004, B.5.1-B.6).
Sobald der Tatbestand dem Strafrichter unterbreitet worden ist, können die Auswirkungen eines Vergleichs auf die Unabhängigkeit dieses Richters, dem grundsätzlich eine Beurteilung der Begründetheit der eingeleiteten Verfolgung zusteht, daher nur mit dem Recht auf ein faires Verfahren und der damit verbundenen Unabhängigkeit des Richters vereinbar sein, wenn der Beschuldigte aus freiem Willen und in ausreichender Kenntnis der Sachlage, was den Inhalt und die Folgen einer Einigung mit der Staatsanwaltschaft betrifft, handelt und der zuständige Richter eine vollwertige Kontrolle ausüben kann, sowohl hinsichtlich der Verhältnismäßigkeit des beabsichtigten Vergleichs als auch hinsichtlich seiner Rechtmäßigkeit, insbesondere in Bezug auf die Beachtung der gesetzlichen Bedingungen des Vergleichs im Sinne von Artikel 216bis des Strafprozessgesetzbuches, der zwingenden Richtlinien für die Kriminalpolitik im Sinne von Artikel 151 § 1 der Verfassung und Artikel 143quater des Gerichtsgesetzbuches, und vorkommendenfalls der Gesetze, die die Beurteilungsbefugnis der Staatsanwaltschaft in bestimmten Fällen begrenzen (siehe den Entscheid Nr. 182/2004 vom 16. November 2004, B.5.1-B.6).

De in het geding zijnde bepaling leidt er evenwel toe dat de verzekeringsprestatie door de verzekeraar aan geen enkele begunstigde kan worden uitgekeerd in het geval waarin de verzekeringnemer die een algemene legataris heeft aangesteld maar wiens wettelijke erfgenamen niet bekend zijn, zoals te dezen, tijdens de in die bepaling bedoelde periode van twee jaar overlijdt : enerzijds, zou de algemene legataris immers geen aanspraak kunnen maken op de toepassing van artikel 110/1 van de wet van 25 juni 1992, aangezien het voordeel van die bepaling afhankelijk wordt gesteld van het verstrijken van de in de in het geding zijnde bepaling bedoelde periode van twee jaar en aangezien het overlijden van de verzekeringnemer heeft verhinderd dat die voorwaarde werd vervuld; anderzijds, hebben de wettelijke erfgenamen naar wie, zoals te dezen, in de verzekeringspolis wordt verwezen zonder dat zij bij name worden aangewezen, zich niet bekendgemaakt.
Die fragliche Bestimmung führt jedoch dazu, dass die Versicherungsleistung durch den Versicherer keinem Begünstigten gewährt werden kann, falls der Versicherungsnehmer, der einen Universalvermächtnisnehmer bestimmt hat, dessen gesetzliche Erben jedoch nicht bekannt sind, wie im vorliegenden Fall, während des in dieser Bestimmung vorgesehenen Zeitraums von zwei Jahren verstirbt; einerseits könnte der Universalvermächtnisnehmer sich nämlich nicht auf die Anwendung von Artikel 110/1 des Gesetzes vom 25. Juni 1992 berufen, da der Vorteil dieser Bestimmung vom Ablauf des in der fraglichen Bestimmung vorgesehenen Zeitraums von zwei Jahren abhängig gemacht wird und da das Ableben des Versicherungsnehmers es verhindert hat, dass diese Bedingung erfüllt wurde; andererseits haben die gesetzlichen Erben, auf die, wie im vorliegenden Fall, in der Versicherungspolice verwiesen wurde, ohne dass sie namentlich bestimmt werden, sich nicht zu erkennen gegeben.

Deze kennisgeving is evenwel geen wettelijke voorwaarde voor de uitvoering van deze audits.
Diese Unterrichtung ist keine rechtliche Bedingung für die Durchführung dieser Prüfungen.

Een Lid-Staat die geen gebruik maakt van de in artikel 6 , lid 1 , van Richtlijn 83/349/EEG geboden mogelijkheid en waar op het tijdstip van de aanneming van de onderhavige richtlijn verscheidene categorieën natuurlijke personen op grond van de nationale wetgeving bevoegd zijn de wettelijke controle van de in artikel 1 , lid 1 , sub b ) , van de onderhavige richtlijn bedoelde stukken uit te oefenen , kan tot een latere coordinatie van de wettelijke controle van boekhoudbescheiden aan een op grond van artikel 20 van de onderhavige richtlijn toegelaten persoon een speciale toelating verlenen tot het uitoefenen van de wettelijke controle van de in artikel 1 , lid 1 , sub b ) , bedoelde stukken , indien , op de balansdatum van de moederonderneming , het geheel der in de consolidatie op te nemen ondernemingen blijkens hun laatst vastgestelde jaarrekening , twee van de drie in artikel 27 van Richtlijn 78/660/EEG bedoelde criteria niet overschrijdt , op voorwaarde dat deze persoon bevoegd is de wettelijke controle van de in artikel 1 , lid 1 , sub a ) , van de onderhavige richtlijn bedoelde stukken van alle in de consolidatie opgenomen ondernemingen uit te oefenen .
Macht ein Mitgliedstaat, in dem zum Zeitpunkt der Annahme dieser Richtlinie mehrere Gruppen natürlicher Personen nach dem Recht dieses Mitgliedstaats die Pflichtprüfung der in Artikel 1 Absatz 1 Buchstabe b) der vorliegenden Richtlinie genannten Unterlagen durchführen dürfen, von der in Artikel 6 Absatz 1 der Richtlinie 83/349/EWG vorgesehenen Möglichkeit keinen Gebrauch, so kann er bis zu einer späteren Koordinierung der Pflichtprüfung der Rechnungslegungsunterlagen einen nach Artikel 20 der vorliegenden Richtlinie zugelassene Person zur Durchführung der Pflichtprüfung der in Artikel 1 Absatz 1 Buchstabe b) genannten Unterlagen eigens zulassen, wenn zum Bilanzstichtag des Mutterunternehmens die zu konsolidierenden Unternehmen insgesamt aufgrund ihrer letzten Jahresabschlüsse zwei der drei in Artikel 27 der Richtlinie 78/660/EWG bezeichneten Grössenmerkmale nicht überschreiten, sofern diese Person die Pflichtprüfung der in Artikel 1 Absatz 1 Buchstabe a) der vorliegenden Richtlinie genannten Unterlagen sämtlicher in die Konsolidierung einbezogener Unternehmen durchführen darf.

b) Wanneer de wettelijke regeling van het Verenigd Koninkrijk op grond van titel II van de verordening van toepassing is op een werknemer of zelfstandige die niet voldoet aan de door de wettelijke regeling van het Verenigd Koninkrijk met betrekking tot het recht op uitkeringen voor kinderen (child benefit) vereiste voorwaarde inzake: i) aanwezigheid in Groot-Brittannië of, voor zover van toepassing, in Noord-Ierland, zal hij voor het voldoen aan deze voorwaarde worden behandeld alsof hij aldaar aanwezig was;
b) Gelten nach Titel II der Verordnung die Rechtsvorschriften des Vereinigten Königreichs für einen Arbeitnehmer oder Selbständigen, der die von den Rechtsvorschriften des Vereinigten Königreichs für das Recht auf Leistungen für Kinder (child benefit) vorgeschriebene Voraussetzung i) der Anwesenheit in Großbritannien oder gegebenenfalls Nordirland nicht erfuellt, so gilt im Hinblick auf die Erfuellung dieser Voraussetzung dieser Arbeitnehmer als dort anwesend;

6. Indien in de wettelijke regeling van een Lid-Staat welke de toekenning van invaliditeitsuitkeringen afhankelijk stelt van de voorwaarde dat de betrokkene aan deze wettelijke regeling is onderworpen op het tijdstip waarop de verzekerde gebeurtenis zich voordoet, noch voor het verkrijgen van het recht op uitkeringen, noch voor de berekening daarvan eisen zijn gesteld betreffende de duur van de verzekering wordt iedere zelfstandige die niet meer aan deze wettelijke regeling onderworpen is, voor de toepassing van de bepalingen van dit hoofdstuk geacht dit nog steeds te zijn op het tijdstip waarop de verzekerde gebeurtenis zich voordoet, indien hij op dat tijdstip aan de wettelijke regeling van een andere Lid-Staat onderworpen is".
(6) Ein Selbständiger, der den Rechtsvorschriften eines Mitgliedstaats nicht mehr unterliegt, nach denen weder für den Erwerb des Anspruchs noch für die Berechnung der Leistungen bei Invalidität eine Versicherungsdauer vorgesehen ist, sondern die Gewährung dieser Leistungen davon abhängig gemacht wird, daß der Betreffende ihnen im Zeitpunkt des Versicherungsfalls noch unterliegt, gilt für die Anwendung dieses Kapitels als ihnen im Zeitpunkt des Versicherungsfalls noch unterliegend, sofern auf ihn in diesem Zeitpunkt die Rechtsvorschriften eines anderen Mitgliedstaats Anwendung finden".