Vertaling van "zaak c-466 99 commissie italië " (Nederlands → Duits) :

In zaak C-531/06 (Commissie/Italië) verzoekt de Commissie het Hof met name vast te stellen dat de Italiaanse Republiek, door te bepalen dat alleen apothekers een particuliere apotheek mogen bezitten en exploiteren, de verplichtingen niet is nagekomen die op haar rusten krachtens het gemeenschapsrecht.
In der Rechtssache C-531/06 (Kommission / Italien) hat die Kommission unter anderem beantragt, festzustellen, dass Italien dadurch gegen seine Verpflichtungen aus dem Gemeinschaftsrecht verstoßen hat, dass es den Besitz und den Betrieb privater Apotheken Apothekern vorbehält.

In zaak C-531/06 (Commissie/Italië) verzoekt de Commissie het Hof met name vast te stellen dat de Italiaanse Republiek, door te bepalen dat enkel apothekers een particuliere apotheek in eigendom mogen hebben en exploiteren, de verplichtingen niet is nagekomen die op haar rusten krachtens het gemeenschapsrecht.
In der Rechtssache C-531/06 (Kommission / Italien) hat die Kommission u. a. beantragt, festzustellen, dass die Italienische Republik dadurch gegen ihre Verpflichtungen aus dem Gemeinschaftsrecht verstoßen hat, dass sie den Besitz und den Betrieb privater Apotheken Apothekern vorbehält.

[29] Zaak C-466/99 Commissie/Italië, arrest van 24.1.2002 (beschikbaar op EHJ-website www.curia.int).
[29] Rs. C-466/99 Kommission / Italien, Urteil vom 24.01.2002 (auf EuGH-Website abrufbar: www.curia.eu.int).

De Commissie heeft, bij het formuleren van deze bezwaren, rekening gehouden met diverse arresten van het Europees Hof van Justitie. Zo kan volgens een arrest van het Hof van 23 mei 2000 (in zaak C-58/99, Commissie/Italië) onder meer het recht om bestuurders te benoemen in de raad van bestuur mogelijk in strijd zijn met de verplichtingen die uit hoofde van de artikelen 43 en 56 van het EG-Verdrag op een lidstaat rusten. In zijn arresten van 4 juni 2002 (in zaak C-483/99, Commissie/Frankrijk, zaak C-503/99, Commissie/België en zaak C-367/98, Commissie/Portugal) oordeelde het Hof dat wetgeving die investeerders uit andere lidstaten ervan weerhoudt in ondernemingen te investeren, het vrije verkeer van kapitaal illusoir kan maken, en zodoende een beperking kan inhouden van het kapitaalverkeer.
Bei der Begründung ihrer Besorgnis hat die Kommission mehreren Urteilen des Europäischen Gerichtshofs Rechnung getragen, wonach u.a. das Recht des Staates zur Ernennung von Verwaltungsratsmitgliedern eines Unternehmens gegen die Verpflichtungen der Mitgliedstaaten nach Artikel 43 und 56 des EG-Vertrags verstoßen kann (Urteil des Europäischen Gerichtshofs vom 23. Mai 2000 (Kommission/Italien, Rs. C-58/99), und wonach eine gesetzliche Regelung, die Anleger aus anderen Mitgliedstaaten von Kapitalinvestitionen abhalten kann, geeignet ist, den freien Kapitalverkehr illusorisch zu machen und eine Beschränkung des Kapitalverkehrs darstellt (Urteile vom 4. Juni 2002 - Kommission/Frankreich, Rs. C-483/99, Kommission/Belgien, Rs. C-503/99, und Kommission/Portugal, Rs. C-367/98).

In zaak nr. 431/99 (Commissie v. Duitsland, "Grosskrotzenburg") besliste het Hof dat aan de voorschriften van de richtlijn wordt voldaan zolang de milieu-informatie wordt verstrekt of het bevoegd gezag die informatie in zijn bezit heeft en het publiek voorafgaande aan enigerlei beslissing in de gelegenheid wordt gesteld om die informatie te bekijken en er opmerkingen over te maken.
In der Rechtssache C 431/99 Kommission/Deutschland (Großkrotzenburg) wurde entschieden, dass die Anforderungen der Richtlinie erfuellt sind, wenn Angaben über die Umweltauswirkungen vorgelegt wurden bzw. sich im Besitz der zuständigen Behörde befinden und die Öffentlichkeit Gelegenheit hat, die Informationen vor der Entscheidung zu prüfen und sich dazu zu äußern.

Evenmin had het land de vereiste informatie gegeven over zijn nationale beheersplannen voor verpakkingen en verpakkingsdafval (Zaak C-466/99).
Ferner wurden die erforderlichen Informationen über die nationalen Bewirtschaftungspläne für Verpackungen und Verpackungsabfälle nicht übermittelt (Rechtssache C-466/99).

[11] Zie in dit verband arrest van 5 maart 1997 in zaak T-105/95, Commissie/WWF UK, Jurispr. 1997, blz. II-313; arrest van 11 december 2001 in zaak T-191/99, Commissie/Petrie e.a., Jurispr. 2001, blz. II-3677; arrest van 21 september 2010, Zweden e.a./API en Commissie (C-514/07 P, C-528/07 P en C-532/07 P).
[11] Siehe in diesem Zusammenhang Urteil vom 5. März 1997 in der Rechtssache T-105/95, Kommission/WWF VK, Slg. 1997, S.II-313; Urteil vom 11. Dezember 2001 in der Rechtssache T-191/99, Kommission/Petrie u.a., Slg. 2001, S.II-3677; Urteil vom 21. September 2010, Rs. C-514/07 P, C-528/07 P und C-532/07 P, Schweden u.a./ API und Kommission.

[80] Zie met name het arrest van 17 december 1981 in zaak 279/80, Webb, Jurispr. 1981, blz. 3305, overweging 17; het arrest van 26 februari 1991 in zaak C-180/89, Commissie/Italië, Jurispr. 1991, blz. I-709, overweging 17; het arrest van dezelfde datum in zaak C-198/89, Commissie/Griekenland, Jurispr. 1991, blz. I-727, overweging 18; het eerdergenoemde arrest Säger, overweging 15; het eerdergenoemde arrest Vander Elst, overweging 16, en het eerdergenoemde arrest Guiot, overweging 11.
[80] Vgl. Urteil Webb, a.a.O., Randnr. 17; Urteil vom 26. Februar 1991, Kommission/Italienische Republik, C-180/89, Slg. I-709, Randnr. 17; Kommission/Republik Griechenland, C-198/89, Slg. I-727, Randnr. 18 ; Säger, s.o., Randnr. 15; Vander Elst, s.o., Randnr. 16, und Guiot, s.o., Randnr. 11.

Dit standpunt is juni 2001 door de Commissie bevestigd (zie IP/01/872) en bekrachtigd door het Europees Hof van Justitie in zijn arresten van 4 juni 2002 in de zaken C-367/98 Commissie/Portugal, C-483/99 Commissie/Frankrijk en C-503/99 Commissie/België, alsook in zijn arrest van 13 mei 2003 in zaak C-463/00 Commissie/Spanje en C-98/01 Commissie/Verenigd Koninkrijk.
Dieser Standpunkt wurde von der Kommission im Juni 2001 bestätigt (siehe IP/01/872) und auch vom Europäischen Gerichtshof in seinen Urteilen vom 4. Juni 2002 in den Rechtssachen C-367/98 Kommission v Portugal, C-483/99 Kommission v Frankreich und C-503/99 Kommission v Belgien sowie in seinen Urteilen vom 13. Mai 2003 in den Rechtssachen C-463/00 Kommission v Spanien und C-98/01 Kommission v UK vertreten.

[2] Italië en Frankrijk zijn beide veroordeeld door het Europese Hof van Justitie, omdat zij verzuimd hebben maatregelen te treffen voor de uitvoering van de richtlijn (zaak C-386/98, Commissie tegen Italiaanse Republiek, arrest van 9 maart 2000 en zaak C-46/99, Commissie tegen Frankrijk, arrest van 8 juni 2000).
[2] Italien und Frankreich wurden vom Europäischen Gerichtshof wegen der Nichtumsetzung der Richtlinie verurteilt (Rechtssache C-386/98, Kommission gegen Italienische Republik, Urteil vom 9. März 2000 und Rechtssache C-46/99, Kommission gegen Französische Republik, Urteil vom 8. Juni 2000).