Vertaling van "zelfde rechter " (Nederlands → Duits) :

TERMINOLOGIE

rechter helpen | rechter assisteren | rechter bijstaan
Richtern und Richterinnen assistieren

op de zelfde dag plaatsvinden
zusammenfallen

rechter die het eerst uitspraak heeft gedaan | rechter van de het eerst gedane uitspraak
Gericht,das als erstes entschieden hat

onderzoeksrechter | rechter van instructie | rechter-commissaris | RC [Abbr.]
Untersuchungsrichter

rechter [ kinderrechter | onderzoeksrechter | rechter-commissaris | zittende magistratuur ]
Richter [ Ermittlungsrichter | Jugendrichter | Richteramt | Richterschaft | Richterstand | Untersuchungsrichter ]

raadsheer in de Hoge Raad | raadsheer in het Hof van Cassatie | rechter in het Grondwettelijk Hof | rechter in het hooggerechtshof
Oberrichter | Richter am Obersten Gerichtshof | Richter am Obersten Gerichtshof/Richterin am Obersten Gerichtshof | Richterin am Obersten Gerichtshof

kinderrechter | rechter-commissaris | rechter | vrederechter
Beisitzender Richter | Scheidungsrichter | Richter/Richterin | Scheidungsrichterin

afgetrokken worden van de rechters van een land 3 van het Verdrag van 27.9.1968 bepaalt dat de verweerder niet kan worden afgetrokken van de rechters van het land waar hij zijn woonplaats heeft,dan in de gevallen die uitdrukkelijk in het Verdrag zijn genoemd
der Gerichtsbarkeit eines Staates entzogen werden Artikel 3 des Übereinkommens vom 27.9.1968 kann der Beklagte der Gerichtsbarkeit des Staates,in dem er seinen Wohnsitz hat,nur in den im Übereinkommen ausdrücklich bestimmten Fällen entzogen werden

rechter
Richter

eerste rechter
Vorderrichter

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Hoewel er geen recht op een dubbele aanleg bestaat, zou het immers in strijd zijn met de gelijkheid van de rechtzoekenden, partijen in een zelfde procedure die voor een zelfde rechter is gebracht, dat zij niet dezelfde waarborgen kunnen genieten.
Obwohl es kein Recht auf einen doppelten Rechtszug gibt, stünde es nämlich im Widerspruch zur Gleichheit aller Rechtsuchenden, die als Partei an demselben Verfahren, mit dem derselbe Richter befasst wurde, beteiligt sind, dass sie nicht in den Genuss derselben Garantien gelangen würden.

Met het invoeren van de rechtsplegingsvergoeding streefde de wetgever een dubbele doelstelling na : enerzijds, een einde maken aan de verplichting, voor de rechtsonderhorigen, om een nieuwe procedure op te starten voor de burgerlijke rechter op grond van artikel 1382 van het Burgerlijk Wetboek teneinde een vergoeding te verkrijgen voor de door hen gemaakte advocatenkosten en, anderzijds, het beheer van de openbare financiën verbeteren door te vermijden dat overheden de kosten van twee verschillende procedures voor twee verschillende rechtscolleges moeten dragen bij de betwisting, door een rechtsonderhorige, van een zelfde bestuurshandeling : « Momenteel moet de verzoeker, die voor de Raad van State in het gelijk gesteld wordt, een rechtsvordering instellen voor de gewone rechtscolleges teneinde de verhaalbaarheid van de advocatenhonoraria te verkrijgen, behoudens minnelijke overeenkomst met de tegenpartij. [...] Het lijkt echter tegenstrijdig met het principe inzake goed bestuur om aan een rechtsonderhorige een nieuwe gerechtelijke procedure op te leggen wanneer de procedure voor de afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State voor die partij met succes beëindigd werd. Bovendien worden de openbare overheden blootgesteld aan een dubbele vergoeding, enerzijds voor de procedure voor de Raad van State en anderzijds voor de daaropvolgende procedure voor de justitiële rechter, wat afbreuk doet aan een goed beheer van de openbare financiën » (Parl. St., Senaat, 2012-2013, nr. 5-2277/1, p. 24).
Mit der Einführung einer Verfahrensentschädigung verfolgte der Gesetzgeber ein zweifaches Ziel: Einerseits wollte er der Verpflichtung für die Rechtsunterworfenen, ein neues Verfahren aufgrund von Artikel 1382 des Zivilgesetzbuches vor dem Zivilrichter einzuleiten, um eine Entschädigung für die ihnen entstandenen Rechtsanwaltskosten zu erhalten, ein Ende setzen und andererseits wollte er die Verwaltung der öffentlichen Finanzen verbessern, indem vermieden wird, dass Behörden für zwei verschiedene Verfahren vor zwei verschiedenen Rechtsprechungsorganen aufkommen müssten, wenn ein Rechtsunterworfener ein und denselben Verwaltungsakt anficht: « Zur Zeit muss der Kläger, der vor dem Staatsrat obsiegt, ein Verfahren vor den ordentlichen Rechtsprechungsorganen anhängig machen, um die Rückforderbarkeit der Rechtsanwaltshonorare zu erwirken, wenn keine gütliche Einigung mit der Gegenpartei zustande kommt. [...] Es scheint jedoch im Widerspruch zum Grundsatz der geordneten Rechtspflege zu stehen, wenn ein Rechtsunterworfener gezwungen ist, ein neues Gerichtsverfahren einzuleiten, falls das Verfahren vor der Verwaltungsstreitsachenabteilung des Staatsrates für diese Partei erfolgreich abgeschlossen worden ist. Außerdem werden die öffentlichen Behörden einer doppelten Entschädigung ausgesetzt, und zwar einerseits für das Verfahren vor dem Staatsrat und andererseits für das darauf folgende Verfahren vor dem ordentlichen Richter, was der ordnungsgemäßen Verwaltung der öffentlichen Finanzen Abbruch tut » (Parl. Dok., Senat, 2012-2013, Nr. 5-2277/1, S. 24).

2. « Schendt artikel 135, § 1, Sv, in zijn samenhang gelezen en begrepen met artikel 135, § 2, Sv, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, 6 EVRM en 14 IVBPR, in zoverre het artikel 135, § 1 Sv, een burgerlijke partij het recht geeft om tegen alle beschikkingen van de raadkamer een hoger beroep in te stellen, ook wanneer het een verwijzingsbeschikking betreft van de raadkamer naar het bevoegde strafgerecht, waar de inverdenkinggestelde bij verwijzing naar zelfde rechter dit recht niet heeft, behoudens in de uitzonderingsgevallen voorzien door artikel 135, § 2, Sv. ?
2. « Verstösst Artikel 135 § 1 des Strafprozessgesetzbuches in Verbindung mit Artikel 135 § 2 des Strafprozessgesetzbuches gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, Artikel 6 der Europäischen Menschenrechtskonvention und Artikel 14 des Internationalen Paktes über bürgerliche und politische Rechte, insofern Artikel 135 § 1 des Strafprozessgesetzbuches einer Zivilpartei das Recht erteilt, gegen alle Beschlüsse der Ratskammer Berufung einzulegen, auch wenn es um eine Verweisung von der Ratskammer an das zuständige Strafgericht geht, während der Beschuldigte bei Verweisung an denselben Richter dieses Recht nicht hat, ausser in den in Artikel 135 § 2 des Strafprozessgesetzbuches bestimmten Ausnahmefällen?

3. « Schendt artikel 135, § 1, Sv, in zijn samenhang gelezen en begrepen met artikel 135, § 2, Sv, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, 6 EVRM en 14 IVBPR, in zoverre het artikel 135, § 1, Sv, een burgerlijke partij het recht geeft om tegen alle beschikkingen van de raadkamer een hoger beroep in te stellen, ook wanneer het een verwijzingsbeschikking betreft en dit uitsluitend gesteund op de overweging van een mogelijke grotere genoegdoening bij de verwijzing van een inverdenkinggestelde naar een Hof van Assisen dan naar een correctionele rechter en dit in tegenstelling tot de inverdenkinggestelde dit zelfde recht niet kan laten gelden, behoudens in de gevallen voorzien door artikel 135, § 2, Sv, hoewel deze een zelfde belang als de burgerlijke partij kan nastreven namelijk een grotere kans op de vrijspraak voor een jurygerecht en/of een gelijke beoordeling als voor de strafrechter ?
3. « Verstösst Artikel 135 § 1 des Strafprozessgesetzbuches in Verbindung mit Artikel 135 § 2 des Strafprozessgesetzbuches gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, Artikel 6 der Europäischen Menschenrechtskonvention und Artikel 14 des Internationalen Paktes über bürgerliche und politische Rechte, insofern Artikel 135 § 1 des Strafprozessgesetzbuches einer Zivilpartei das Recht erteilt, gegen alle Beschlüsse der Ratskammer Berufung einzulegen, auch wenn es einen Verweisungsbeschluss betrifft, und zwar ausschliesslich aufgrund der Erwägung einer möglicherweise besseren Genugtuung bei Verweisung eines Beschuldigten an den Assisenhof als an einen Korrektionalrichter, im Gegensatz zum Beschuldigten, der dasselbe Recht nicht geltend machen kann, ausser in den in Artikel 135 § 2 des Strafprozessgesetzbuches bestimmten Fällen, obwohl dieser ein selbes Interesse als die Zivilpartei anstreben kann, nämlich eine grössere Möglichkeit des Freispruchs vor einem Geschworenenkollegium und/oder einer gleichen Beurteilung als vor dem Strafrichter?

Deze zelfde instantie heeft 89 andere personen aangeklaagd, waaronder rechters, advocaten, politiefunctionarissen, overheidsambtenaren met een leidinggevende positie in het landelijk of regionaal bestuur en directeuren van particuliere ondernemingen.
In vier Fällen wurde inzwischen Anklage erhoben. Dieselbe Behörde hat seit Oktober 2005 Anklage gegen weitere 89 Personen erhoben, darunter Richter, Rechtsanwälte, Polizeibeamte und zahlreiche hohe Beamte der nationalen oder regionalen Verwaltung sowie gegen Direktoren von Privatunternehmen.

Wij moeten er dus voor zorgen dat alle Europese burgers dezelfde rechten krijgen, een rechtspleging van dezelfde kwaliteit en een zelfde toegang tot de rechter, waar in Europa zij zich ook bevinden.
Wir müssen daher sicherstellen, dass alle Unionsbürger über dieselben Rechte, ein Rechtssystem derselben Qualität und gleichberechtigten Zugang zum Recht verfügen, ganz gleich in welchem Teil Europas sie sich aufhalten.