Traduction de «zetten het woord openheid komt » (Néerlandais → Allemand) :

Ook wordt er in dit document niet de geringste opmerking gemaakt over de toegang van het publiek tot documenten van de Europese instellingen, een machtig instrument om de openheid van het communautaire optreden in realiteit om te zetten; het woord openheid komt in het document overigens slechts éénmaal voor (blz. 12) in de volgende ondertitel “Meer openheid in het functioneren van de Unie”.
Es scheint, dass in diesem Dokument auch kein Wort über den Zugang der Öffentlichkeit zu den Dokumenten der europäischen Institutionen enthalten ist, der ein wichtiges Instrument darstellt, um die Tätigkeit der Union transparent zu machen; der Begriff Transparenz taucht immerhin einmal (Seite 14) auf, nämlich in dem Untertitel „transparentere Konsultation als Herzstück der EU-Politikgestaltung“.

De etymologen zetten ons aan het denken: de oorsprong van het woord “economie” – dat komt van oikos, huis, en nomos, regel – verklaart dat de economie staat voor het streven naar een efficiënt huishouden.
Die Etymologen lehren uns, dass der Ursprung des Wortes Ökonomie: oikos, das Haus, und nomos, die Regel, besagt, dass Ökonomie der Wille ist, das Haus effizient zu verwalten.

De etymologen zetten ons aan het denken: de oorsprong van het woord “economie” – dat komt van oikos , huis, en nomos , regel – verklaart dat de economie staat voor het streven naar een efficiënt huishouden.
Die Etymologen lehren uns, dass der Ursprung des Wortes Ökonomie: oikos , das Haus, und nomos , die Regel, besagt, dass Ökonomie der Wille ist, das Haus effizient zu verwalten.

Wij trekken daaruit drie conclusies: het laatste woord komt toe aan de nationale democratieën die op dit gebied in een intergouvernementeel kader moeten blijven werken; de beslissingen over principiële kwesties mogen in geen geval bij meerderheid worden genomen; het systeem moet de mogelijkheid bieden gedifferentieerde acties op te zetten, zodat elk volk zijn keuzevrijheid onverkort kan uitoefenen.
Hieraus ergeben sich drei Schlußfolgerungen: das letzte Wort muß stets den nationalen Demokratien zukommen, d. h. die entsprechenden Operationen müssen in einem zwischenstaatlichen Rahmen stattfinden; in Grundsatzfragen dürfen niemals Mehrheitsentscheidungen zur Anwendung kommen; das System muß auf der Möglichkeit von „differenzierten Aktionen“ beruhen, so daß jedem Volk in jedem Fall seine Entscheidungsfreiheit verbleibt.