Deze verklaringen moeten nu in concrete initiatieven en acties worden omgezet, met name in een wijziging van de internationale handelsbepalingen in het kader van de WTO (de EU heeft onlangs in Doha enkele hoopvolle accenten gezet), vooral wat betreft de relatie van deze bepalingen met de
bepalingen over de biologische veiligheid, in een, zelfs in de ogen van talrijke experts volwassen herziening van de bepalingen inzake de financiering en de steun aan het externe evenwicht van de minst ontwikkelde landen, waardoor ten minste crises zoals voor kort in Argentinië kunnen worden voorkomen, in voorstellen voor een gezamenlijke hervatting van
...[+++]de ontwikkelingshulp, vooral de multilaterale, voor zulke uiteenlopende gebieden als exploitatie van de waterreserves, technologie én op het gebied van hernieuwbare energie en de wereldwijde verspreiding daarvan, veiligheid op zee en vervuiling van de oceanen, bescherming van bedreigde soorten enz. Vooruitgang op dit gebied zou een goed begin zijn, om de EU geloofwaardig te maken en autoriteit te geven, waardoor zij de belangrijke actor, waar men niet omheen kan, in het absoluut noodzakelijk streven naar de beheersing van de globalisering en de moeilijke compromissen kan worden, die ongetwijfeld op hogere niveaus van coördinatie en sturing van internationale kwesties noodzakelijk zullen zijn, zoals diegene die de ernstige problemen op het gebied van vrede en oorlog betreffen, die ongetwijfeld op complexe, maar zeer reële wijze, met de kwesties te maken hebben die over enkele maanden in Johannesburg aan de orde zullen komen.However, statements still have to be translated into specific action and initiatives: into a shift in the rules on international trade within the WTO (in Doha recently the EU gave some encouraging signs), with particular reference to the relationship between those rules and the rules on biosafety; into a revision (more than timely, in the eyes of many experts) of the rules on finance and support for the balance of payments of the least-developed countries, which could at least prevent crises such as the one which recently occurred in Argentina; into proposals for the concerted resumption of development aid, especially of the multilateral kind; into areas as diverse as water-resource management, renewable energy-resource technologies and
...[+++]the international dissemination thereof, security at sea and marine pollution, protection of threatened species, and so on. Progress in these areas would be a good way for the EU to acquire the kind of credibility and authority which would enable it to play an essential role in the efforts which must be made to regulate globalisation and the difficult compromises which will undoubtedly be required at the higher levels at which world affairs are coordinated and run, such as those relating to the serious issues of war and peace which are undoubtedly linked, in a complex though very real way, to the issues to be dealt with in a few months’ time in Johannesburg.
