In deze zelfde vergaderzaal heb ik de Ierse commissaris Mac Sharry beschreven hoe een dier uit het hoge Noorden een verbrijzelde poot en doorgesneden pezen en slagaders oploopt, hoe het zichzelf de poot afrukt en zich moeizaam over de roodgekleurde sneeuw voortsleept om twintig meter verderop onder de dennenbomen te sterven, en dat allemaal voor de luxe-industrie die gerund wordt door mensen die net zo indiaans zijn, als ik - met mijn naam Martinez - genetisch gezien Zweeds ben.
In this very place, before the Irish Commissioner Mr Mac Sharry, I described an animal from the far North, the bones in its foot shattered, its tendons crushed and its arteries severed, which tears off its own foot and drags itself over the red-stained snow to die 20 metres away under the fir trees, all for the profit of a luxury industry run by people who are about as Indian as I, with the name Martinez, am genetically Swedish.