Toen ik in 1984 voor het eerst verkiesbaar was voor het Europees Parlement, vertelde ik een van mijn toenmalige collega’s, Ken Collins, een Schots lid van het Parlement, dat ik me afvroeg of ik er niet verkeerd aan deed om me verkiesbaar te stellen, omdat het Parlement een beetje een tandeloze tijger leek te zijn als het op wetgeving aankwam.
When I first stood for the European Parliament in 1984, I remarked to one of my then colleagues, Ken Collins, a Scottish Member, that I was wondering whether I was doing the wrong thing, because Parliament did not seem to have much teeth when it came to legislative matters.