De toepassing van de Lissabonagenda is beperkt gebleven tot het intensiveren van de liberaliseringen en privatiseringen in de meest uiteenlopende sectoren: vervoer, energie, posterijen en telecommunicatie, diensten enz. Dat proces heeft essentiële openbare diensten in gevaar gebracht. Daarbij kwamen nog eens de flexibiliteit van de arbeid en de flexizekerheid, waar zoveel tamtam over is gemaakt, zodat werknemers nog gemakkelijker op straat kunnen worden gezet.
The implementation of the Lisbon Agenda has done nothing but deepen liberalisation and privatisations in sectors as diverse as transport, energy, the post office, telecommunications and services, thereby jeopardising essential public services, to which one might now add the flexibility of work and the much-trumpeted flexicurity making it even easier to lay off workers.