19. stelt tevens vast dat in 2002 de situatie van gedetineerden in de EU in sommige lidstaten verslechterd is, met name als gevolg van
de overbezetting in gevangenissen (Verenigd Koninkrijk, Portugal, België, Italië, Frankrijk), die leidt tot spanningen tuss
en gedetineerden en bewakers en tot geweld tussen gedetineerden onderling, gebrek aan toezicht (toename van het aantal zelfdodingen of pogingen tot zelfdoding) en tal van praktijken die de sociale reïntegratie belemmeren; is in dit verband van oordeel dat de bevoegde nationale ins
...[+++]tanties, mede op grond van de beginselen van legaliteit, democratie en eerbiediging van de rechtsstaat die in alle lidstaten gelden en die het fundament zijn van de Europese Unie, zich moeten afvragen of het wel legitiem is om gedetineerden in hechtenis te houden die gezien hun gedrag in de gevangenis en hun civiele en sociale activiteiten na het begaan van de misdrijven die hun ten laste zijn gelegd, hebben laten blijken dat de hechtenis haar functie als middel tot reclassering en resocialisatie heeft volbracht; een duidelijk geval is bijvoorbeeld dat van de Italiaan Adriano Sofri, zoals ook het hoogste staatsgezag, de absolute meerderheid van de parlementsleden en gezaghebbende persorganen van diverse pluimage alsook door gezaghebbende kringen en personen op Europees niveau hebben erkend en erkennen; stelt vooral met zorg vast dat onder de gevangenisbevolking het aantal burgers uit derde landen en het aantal drugsverslaafden toeneemt, en vreest dat dit mede is toe te schrijven aan enerzijds het ontbreken van een adequaat sociaal integratiebeleid voor immigranten en anderzijds het in wezen repressieve in plaats van integratiebevorderende beleid; 19. Notes also that the situation of prisoners in the EU deteriorated in some Member States in 2002, mainly as a result of overcrowding in prisons (United Kingdom, Portugal, Belgium, Italy and France) which leads to tension between prisoners and prison warders, violence between prisoners, inadequate surveillance (increase in suicide and attempted suicide rates) and a whole range of obstacles to any social reintegration measures; considers in this context that, in view of the principles of legality, democracy and the rule of law which are common to the Member States and fundamental to the EU, national authorities should increase their monitoring and further re-examine the actual legitimacy of prolonging the sentences of prisoners whose beha
...[+++]viour in jail and civil and social activities subsequent to the offences for which they were sentenced are such as to demonstrate that prison has worked as an instrument of correction and positive social reintegration; notes here, in particular, the case in Italy of Adriano Sofri, as recognised by the highest national authorities, by an absolute majority of parliamentarians and by the most prestigious newspapers, whatever their politics, as well as by authoritative institutions and persons at European level; in particular, notes with concern the increase in non-Community citizens and drug addicts among the prison population and fears that this is partly due to, on the one hand, the absence of adequate social policies for integrating immigrants and, on the other, the use of basically repressive policies instead of assistance for social reintegration; 
