Vertaling van "nationale rechtsorde " (Nederlands → Engels) :

TERMINOLOGIE

nationale rechtsorde
domestic legal system | national legal system

nationaal recht [ binnenlands recht | nationale rechtsorde | nationale voorschriften | nationale wetgeving | wetgeving van de lidstaten ]
national law [ domestic law | internal law | legislation of the Member States | national legal system | national legislation | national regulations ]

EU-rechtsorde [ communautaire juridische orde | rechtsorde van de Europese Unie ]
EU legal system [ Community legal system | European Union legal system ]

communautaire rechtsorde | rechtsorde van de Unie
Community legal order | Union legal order

nationale kernset patiëntproblemen
Problem list nursing set

rechtsorde
legal order

EU-recht [ communautaire rechtsorde | communautaire voorschriften | communautaire wetgeving | communautair recht | EG-recht | Europees recht | recht van de Europese Unie ]
EU law [ Community law | Community regulations | European law | European Union law | Community law(STW) ]

andere nationale vertegenwoordigers ondersteunen | ondersteuning bieden aan andere nationale vertegenwoordigers
encourage other countries representatives | promote other countries representatives | back other national representatives | support other national representatives

nationale algemeen aanvaarde boekhoudbeginselen | nationale algemeen aanvaarde boekhoudprincipes
national accepted accounting principles | national generally accepted accounting principle | national accounting principles which are generally accepted | national generally accepted accounting principles

nationale economie controleren | toezicht houden op de nationale economie
monitor national business | monitor national finance | monitor GDP | monitor national economy

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

richtlijnen: een richtlijn is verbindend ten aanzien van het te bereiken resultaat voor elke lidstaat waarvoor zij bestemd is. Zij moet in de nationale rechtsorde worden omgezet, maar de keuze van vorm en middelen wordt aan de nationale instanties overgelaten.
directives: these bind the EU countries as to the results to be achieved; they have to be transposed into the national legal framework and thus leave margin for manoeuvre as to the form and means of implementation.

(14) Om de doeltreffende tenuitvoerlegging te verzekeren van het Europese beleid ter garantie van de integriteit van de financiële markten dat in Verordening (EU) nr. van het Europees Parlement en de Raad betreffende handel met voorwetenschap en marktmanipulatie is vastgelegd, moeten de lidstaten ook rechtspersonen aansprakelijk en waar mogelijk strafrechtelijk aansprakelijk stellen, voor zover dit met de desbetreffende nationale rechtsorde verenigbaar is.
(14) In order to ensure effective implementation of the European policy for ensuring the integrity of the financial markets set out in Regulation (EU) No.of the European Parliament and the Council on insider dealing and market manipulation, Member States should also extend liability to legal persons, including, whenever possible, criminal liability of legal persons, where this is compatible with the national legislation applicable.

b)de installatie beschikt over een broeikasgasemissievergunning en alle andere voor exploitatie van de installatie relevante vereiste vergunningen krachtens de nationale rechtsorde van de lidstaat.
(b)the installation is covered by a greenhouse gas emissions permit and by all other relevant permits required in the national legal order of the Member State to operate the installation.

(36) De lidstaten worden ertoe aangespoord in het kader van hun nationale rechtsorde de nodige maatregelen te treffen om te zorgen voor reële en effectieve compensatie of vergoeding − naar gelang wat zij passend achten − van de schade die een werknemer is toegebracht als gevolg van het niet naleven van de in deze richtlijn bedoelde verplichtingen, op een wijze die afschrikkend, doeltreffend en evenredig is aan de geleden schade.
(36) Member States are urged to introduce into their national legal systems measures to ensure real and effective compensation or reparation, as they consider to be appropriate, for any harm caused to a worker by any breach of the obligations under this Directive, in a way which is dissuasive, effective and proportionate to the damage suffered.

Deze laatste optie heeft een duidelijk nadeel: het Verenigd Koninkrijk, Polen en nu ook Tsjechië hebben een derogatieprotocol ingevoerd dat het Europees Hof van Justitie en de respectieve nationale rechtbanken belet om op te treden in geval van niet-naleving, terwijl alle lidstaten het Verdrag hebben ondertekend en er geen interferentie met de nationale rechtsorde is.
The latter option has a clear disadvantage: the United Kingdom, Poland and now the Czech Republic have introduced a derogation protocol that prevents the Court of Justice of the European Union and the respective national courts from acting in the event of a breach, while all the Member States are signatories to the Convention and there is no interference with national legal structures.

Uit het meest gegeven antwoord blijkt een grote betrokkenheid en een sterk gevoel van verantwoordelijkheid dat het Gemeenschapsrecht nu integraal deel uitmaakt van de nationale rechtsorde en waar relevant moet worden toegepast (48%).
The most frequent answer expressed serious engagement and a strong sense of responsibility that Community law was now an integral part of the national legal order and had to be applied where relevant (48%).

Echter, omdat artikel 49 van het EG-Verdrag in de nationale rechtsordes rechtstreeks toepasselijk is, kunnen burgers die met de beschreven gedragingen worden geconfronteerd dit artikel uiteraard inroepen voor nationale rechtbanken en autoriteiten, die, in voorkomend geval, zullen beslissen, met inachtneming van de hier aangehaalde jurisprudentie van het Europees Hof van Justitie.
Yet, Article 49 of the EC Treaty being of direct effect in the national legal orders, citizens affected by the described practice are of course fully entitled to rely on this provision before national judges and authorities, which, as the case may be, will decide taking also account of the case-law of the Court of justice cited above.

1 Bij op 26 mei 2004 ter griffie van het Gerecht neergelegd verzoekschrift heeft verzoekster krachtens artikel 232 EG het onderhavige beroep wegens nalaten tegen de Commissie ingesteld. Zij verzoekt het Gerecht te verklaren dat de Commissie verplicht is, jegens de lidstaten een regeling vast te stellen die de grensoverschrijdende verplaatsing van de statutaire zetel van kapitaal‑ en personenvennootschappen toelaat en mogelijk maakt zonder dat de nationale rechtsordes een dergelijke verplaatsing kunnen bemoeilijken of onmogelijk maken, in het bijzonder als richtlijn aan te nemen het „voorstel voor een Veertiende richtlijn van het Europees Parlement en de Raad betreffende de grensoverschrijdende verplaatsing van de statutaire zetel van vennootschappen met wijziging van het op hen toepasselijke recht”.
1 By application lodged at the Registry of the Court of First Instance on 26 May 2004, the applicant, relying on Article 232 EC, brought the present action against the Commission for failure to act, seeking a declaration that the Commission is required to adopt, with respect to the Member States, legislation authorising and facilitating cross-border transfers of seats of companies with share capital and of partnerships without the legal orders of the Member States being able to make such transfers more difficult or impossible and, in particular, to convert into a directive the ‘proposal for a Fourteenth Company Law Directive of the European Parliament and of the Council on cross-border transfers of seats of companies with a change of the applicable law’.

EU-wetgeving vormt een onderdeel van de nationale rechtsorde en moet als zodanig worden toegepast.
EU law is part of the national legal order and must be enforced as such.

De EU-landen hoeven in dat geval de betrokken Europese rechtsregel niet in hun nationale rechtsorde te hebben opgenomen.
However, it is not necessary for the EU country to adopt the European act concerned into its internal legal system.