Traduction de «hun gezond verstand laten spreken » (Néerlandais → Allemand) :

In een eerste prejudiciële vraag wordt het Hof verzocht zich uit te spreken over de bestaanbaarheid, met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, van de artikelen 479 tot 482bis van het Wetboek van strafvordering, in zoverre zij de daarin beoogde magistraten en hun mededaders en medeplichtigen het recht zouden ontzeggen om de regelmatigheid van het te hunnen aanzien gevoerde onderzoek in de loop van dat onderzoek te laten controleren door de kamer van inbeschuldigingstelling, alsook het recht om voor de kamer van inbeschuldigingstelling beroep in te stellen tegen de beslissingen die zijn gewezen door de onderzoeksmagistraat op verzoekschriften die zij aan hem hebben gericht, terwijl de artikelen 6 en 29 van de gewone en bijzondere wet van 25 juni 1998 tot regeling van de strafrechtelijke verantwoordelijkheid van federale ministers, respectievelijk van leden van een gemeenschaps- of gewestregering die rechten toekennen aan de voormelde ministers en hun mededaders en medeplichtigen.
In einer ersten Vorabentscheidungsfrage wird der Gerichtshof gebeten, sich zur Vereinbarkeit der Artikel 479 bis 482bis des Strafprozessgesetzbuches mit den Artikeln 10 und 11 der Verfassung zu äußern, insofern sie den darin erwähnten Magistraten und ihren Mittätern und Komplizen das Recht versagen würden, die Regelmäßigkeit der ihnen gegenüber geführten Untersuchung im Laufe dieser Untersuchung von der Anklagekammer überprüfen zu lassen, sowie das Recht, vor der Anklagekammer Beschwerden gegen Entscheidungen, die vom Untersuchungsmagistrat hinsichtlich der von ihnen ihm vorgelegten Antragschriften getroffen worden seien, einzulegen, während die Artikel 6 und 29 des ordentlichen Gesetzes und des Sondergesetzes vom 25. Juni 1998 zur Regelung der strafrechtlichen Verantwortlichkeit der föderalen Minister beziehungsweise der Mitglieder der Gemeinschafts- oder Regionalregierungen diese Rechte den vorerwähnten Ministern und ihren Mittätern und Komplizen wohl zuerkennen würden.

We moeten met betrekking tot Turkije hetzelfde gezonde verstand laten spreken.
Wir sollten bei unseren Überlegungen hinsichtlich der Türkei ebenso klarsichtig sein.

« Schendt artikel 36 van de gecoördineerde wetten op de Raad van State, door aan de Raad van State de bevoegdheid te verlenen zijn arresten, onder bepaalde voorwaarden, vergezeld te doen gaan van een dwangsom en zodoende zich uit te spreken over subjectieve rechten, niet de artikelen 144 en 145 van de Grondwet, 6 en 13 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, in samenhang gelezen met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre het een verschil in behandeling instelt dat niet objectief en redelijk kan worden verantwoord en dat onevenredige gevolgen met zich meebrengt op het vlak van daadwerkelijke jurisdictionele bescherming tussen de rechtzoekenden die over hun subjectieve rechten uitspraak kunnen laten doen door rechtscolleges van de rechterlijke orde die een bevoegdheid van volle rechtsmacht bezitten en in beginsel aan de dubbele aanleg zijn onderworpen (artikel 1385bis van het Gerechtelijk Wetboek) en de rechtzoekenden die onderworpen zijn aan de dwangsommen uitgesproken door de Raad van State in het kader van een in eerste en laatste aanleg uitgeoefende strikte wettigheidstoetsing ?
« Verstösst Artikel 36 der koordinierten Gesetze über den Staatsrat dadurch, dass er dem Staatsrat die Zuständigkeit erteilt, unter bestimmten Bedingungen in seinen Entscheiden ein Zwangsgeld aufzuerlegen und somit über subjektive Rechte zu befinden, gegen die Artikel 144 und 145 der Verfassung und die Artikel 6 und 13 der Europäischen Menschenrechtskonvention in Verbindung mit den Artikeln 10 und 11 der Verfassung, indem er einen nicht objektiv und vernünftig zu rechtfertigenden Behandlungsunterschied, der unverhältnismässige Folgen im Bereich des wirksamen gerichtlichen Schutzes nach sich zieht, zwischen den Rechtsuchenden, die ihre subjektiven Rechte von Rechtsprechungsorganen des gerichtlichen Standes mit voller Rechtsprechungsbefugnis und im Prinzip mit doppeltem Rechtszug beurteilen lassen können (Artikel 1385bis des Gerichtsgesetzbuches), und den Rechtsuchenden, die den vom Staatsrat im Rahmen einer in erster und letzter Instanz ausgeübten strikten Rechtmässigkeitskontrolle auferlegten Zwangsgeldern unterliegen, einführt?

« Schendt artikel 36 van de gecoördineerde wetten op de Raad van State, door aan de Raad van State de bevoegdheid te verlenen zijn arresten, onder bepaalde voorwaarden, vergezeld te doen gaan van een dwangsom en zodoende zich uit te spreken over subjectieve rechten, niet de artikelen 144 en 145 van de Grondwet, 6 en 13 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, in samenhang gelezen met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre het een verschil in behandeling instelt dat niet objectief en redelijk kan worden verantwoord en dat onevenredige gevolgen met zich meebrengt op het vlak van daadwerkelijke jurisdictionele bescherming tussen de rechtzoekenden die over hun subjectieve rechten uitspraak kunnen laten doen door rechtscolleges van de rechterlijke orde die een bevoegdheid van volle rechtsmacht bezitten en in beginsel aan de dubbele aanleg zijn onderworpen (artikel 1385bis van het Gerechtelijk Wetboek) en de rechtzoekenden die onderworpen zijn aan de dwangsommen uitgesproken door de Raad van State in het kader van een in eerste en laatste aanleg uitgeoefende strikte wettigheidstoetsing ?
« Verstösst Artikel 36 der koordinierten Gesetze über den Staatsrat dadurch, dass er dem Staatsrat die Zuständigkeit erteilt, unter bestimmten Bedingungen in seinen Entscheiden ein Zwangsgeld aufzuerlegen und somit über subjektive Rechte zu befinden, gegen die Artikel 144 und 145 der Verfassung und die Artikel 6 und 13 der Europäischen Menschenrechtskonvention in Verbindung mit den Artikeln 10 und 11 der Verfassung, indem er einen nicht objektiv und vernünftig zu rechtfertigenden Behandlungsunterschied, der unverhältnismässige Folgen im Bereich des wirksamen gerichtlichen Schutzes nach sich zieht, zwischen den Rechtsuchenden, die ihre subjektiven Rechte von Rechtsprechungsorganen des gerichtlichen Standes mit voller Rechtsprechungsbefugnis und in Prinzip mit doppeltem Rechtszug beurteilen lassen können (Artikel 1385bis des Gerichtsgesetzbuches), und den Rechtsuchenden, die den vom Staatsrat im Rahmen einer in erster und letzter Instanz ausgeübten strikten Rechtmässigkeitskontrolle auferlegten Zwangsgeldern unterliegen, einführt?

We moeten de beginselen van de bescherming van de mensenrechten met gezond verstand toepassen, met Europees burgerschap, en niet gebaseerd op de ideologie van degenen die ons de les lezen over de bescherming van de rechten, terwijl ze zelf namens partijen spreken die de communistische hamer en sikkel als symbool hanteren.
Allora bisogna applicare i principi di difesa dei diritti umani con buon senso, con la nazionalità europea, non in base all'ideologismo di chi ci dà lezioni di difesa dei diritti quando parla a nome di partiti che hanno la falce e martello del comunismo nel simbolo.

Dus laten we eens kijken naar een scenario waar iemand in mijn kiesdistrict – Londen, de beste stad van de wereld, hoofdstad van het beste land in de wereld – iets doet wat volgens Engels recht (wetgeving die is gebaseerd op een algemene rechtstraditie en gezond verstand) geen strafbaar feit is, maar wat nu volgens EU-recht als een strafbaar feit wordt gezien, omdat we hebben besloten dit EU-recht van bovenaf op te leggen, met veronachtzaming van het gezond verstand, over de hoofden van de burgers van mijn kiesdistrict.
Lassen Sie uns doch einmal folgendes Szenario entwerfen: Jemand aus meinem Wahlkreis London, der großartigsten Stadt der Welt und der Hauptstadt des großartigsten Landes der Welt, begeht eine Tat, die zwar nach englischem Recht (einem Gesetzeswerk, das entstanden ist aus den Traditionen des Common Law und aus rationalen Überlegungen) keine kriminelle Handlung darstellt, die aber nun, weil wir nun einmal unvernünftigerweise und über die Köpfe der Wähler hinweg beschlossen haben, uns das EU-Recht aufoktroyieren zu lassen, nach EU-Recht als Straftat zu betrachten ist.

Het Hof van Justitie in Luxemburg zou, als het de tekst letterlijk zou nemen, geen andere keus hebben dan een gunstig oordeel uit te spreken over de daden van diegenen die dergelijke rituelen toepassen, iets wat niet alleen indruist tegen eeuwenoude tradities maar ook tegen het gezonde verstand.
Der Gerichtshof in Luxemburg hätte – sofern er den Text wörtlich auslegen soll – keine andere Wahl, als zugunsten jeder Handlung derjenigen zu entscheiden, die solche Riten praktizieren, und das würde nicht nur uralten Traditionen, sondern auch dem gesunden Menschenverstand zuwiderlaufen.

Op het moment gebeurt dat nog slechts op Europees niveau, maar hopelijk zal ook de rest van de wereld reageren; of dat nu nogmaals onder auspiciën van de Verenigde Naties gebeurt, of omdat ook andere landen van buiten Europa hun gezond verstand laten spreken, doet daarbij niet ter zake.
Im Augenblick beschäftigen wir uns nur mit der europäischen Ebene, aber die Welt wird hoffentlich reagieren, sei es, wie gehabt, unter der Schirmherrschaft der Vereinten Nationen oder aber geleitet vom gesunden Menschenverstand anderer Länder.

De Ministerraad is van mening dat de wetgever - die niet kan worden verplicht alles tot in de kleinste details te preciseren - niet de criteria diende te preciseren waarnaar het verzoekschrift verwijst omdat zij te maken hebben met louter gezond verstand (het begrip sociaal oogmerk van een instelling - waarbij die bewoordingen bij ontstentenis van een uitdrukkelijke specifiëring in hun normale betekenis moeten worden begrepen - en het begrip minderbedeelde), of feitelijke kwesties (de vaststellingen) of rechtskwesties (de inschrijving in de statuten).
Der Ministerrat ist der Auffassung, dass der Gesetzgeber - der nicht verpflichtet werden könne, alles bis in die geringsten Einzelheiten festzulegen - nicht die Kriterien habe festlegen dürfen, die in der Klageschrift erwähnt seien, weil sie eine Sache des gesunden Menschenverstandes (der Begriff der sozialen Zielsetzung einer Einrichtung - wobei diese Begriffe in Ermangelung einer ausdrücklichen Bedeutung in ihrem normalen Sinne zu verstehen seien - und der Begriff der Minderbemittelten) oder eine Sache der Fakten (Feststellungen) oder des Rechtes seien (in der Satzung festgehalten sein).