We moeten daarom een plan uitwerken. Ik zelf behoor tot degenen die – al meer dan tien ja
ar geleden – bereid waren een gemeenschappelijk crisisordening te overwegen, met de bedoeling om al het hout dat door ee
n overmachtsituatie beschikbaar komt, te verkopen, maar dan zonder de prijs te schaden. Dat kan door de aanvoer uit andere Europese regio's te blokkeren, het vervoer te subsidiëren en ervoor te zorgen dat de
getroffen gebieden snel worden herbeplant ...[+++].
Nous devons donc mettre en place un plan, et moi je suis de ceux qui pensaient qu’il était possible d’envisager – c’était déjà il y a dix ans – une organisation commune de crise, de façon à ce qu’on puisse écouler tout le bois qui est aujourd’hui mis sur le marché bien involontairement, sans nuire au prix, c’est-à-dire en bloquant les approvisionnements d’autres régions européennes, en finançant le transport et en faisant en sorte que ces parcelles puissent être replantées très vite, sinon, je pense qu’elles feront l’objet de spéculations, voire d’abandon.