Traduction de «99 waarbij door het hof van assisen geen geïndividualiseerde vragen » (Néerlandais → Français) :

De minister verwijst naar de zaak Goktepe (EHRM, 2 juni 2005, nr. 50 372/99) waarbij door het hof van assisen geen geïndividualiseerde vragen werden gesteld over de objectief verzwarende omstandigheden.
La ministre évoque l'affaire Goktepe (CEDH, 2 juin 2005, nº 50 372/99), dans le cadre de laquelle la cour d'assises n'avait pas posé de questions individualisées sur les circonstances aggravantes objectives.

Gezien zeer recent het Europees Hof voor de rechten van de mens de Belgische Staat heeft veroordeeld wegens schending van het recht op een eerlijk proces omdat in een assisenzaak de veroordeling van een beschuldigde niet (voldoende) was gemotiveerd/geïndividualiseerd (Taxquet vs. België, 13 januari 2009, nº 926/05), is het behoud van de huidige regeling, waarbij een beslissing door het hof van assisen niet moet worden gemotiveerd, niet langer een optie.
Comme la Cour européenne des droits de l'homme a condamné très récemment l'État belge pour violation du droit à un procès équitable parce que la condamnation de l'accusé n'était pas (suffisamment) motivée/individualisée dans une affaire d'assises (Taxquet vs. Belgique 13.01.09, nº 926/05), le maintien de la législation actuelle, à savoir l'absence de motivation de la décision de la cour d'assises, n'est plus une option.

Wetboek van strafvordering (1), vroeg de Raad van State zich af waarom geen rekening werd gehouden met de jurisprudentie van het Europees Hof voor de rechten van de mens wat de procedure voor het hof van assisen betreft, vooral omdat de wetgever bij de wet van 30 juni 2000 de procedure bij weerspannigheid heeft afgeschaft en vervangen door een procedure waarbij vonnis wordt gewezen bij verstek en op verzet (artikelen 381 tot 385 van het Wetboek van strafvordering).
criminelle (1), le Conseil d'État s'était interrogé sur les raisons qui justifieraient que l'on ne tienne pas compte de la jurisprudence de la Cour européenne des droits de l'homme pour la procédure devant la cour d'assises, dès lors que le législateur avait, par la loi du 30 juin 2000, abrogé la procédure par contumace et l'avait remplacée par une procédure de jugement par défaut et d'opposition (articles 381 à 385 du Code d'instruction criminelle).

Het OCMW heeft hoger beroep aangetekend tegen deze beslissing en het Arbeidshof heeft prejudiciële vragen gesteld aan het Europees Hof van Justitie (EHvJ) over twee aspecten: "Moeten de richtlijnen [2004/83, 2005/85 en 2003/9] aldus worden uitgelegd dat op de lidstaat die bepaalt dat vreemdelingen die 'op zodanige wijze lijden aan een ziekte dat deze ziekte een reëel risico inhoudt voor hun leven of fysieke integriteit of een reëel risico inhoudt op een onmenselijke of vernederende behandeling wanneer er geen adequate behandeling is in hun land van herkomst', recht hebben op de subsidiaire bescherming in de zin van artikel 15, [sub b], van richtlijn [2004/83], een verplichting rust om: - te bepalen dat een beroep tegen de administratieve beslissing waarbij het verblijfsrecht en/of de subsidiaire bescherming wordt geweigerd en een bevel wordt uitgevaardigd om het grondgebied te verlaten, schorsende werking heeft, - in het kader van zijn socialebijstandsregeling of opvangregeling te voorzien in andere dan de medische basisbehoeften van verzoeker tot de beslissing over het beroep tegen die administratieve beslissing?" Het standpunt van het Hof is het volgende: Wat betreft het ontbreken van een schorsend beroep, zijn de richtlijnen aangehaald door de verwijzende rechterlijke instantie niet van toepassing, maar het EHVJ zal andere nuttige elementen bezorgen aan de nationale rechter om een vonnis te kunnen vellen.
Le CPAS a interjeté appel de cette décision et la Cour du travail a posé des questions préjudicielles à la Cour de Justice de l'Union européenne (CJUE) pour deux aspects: "Les directives [2004/83, 2005/85 et 2003/9] doivent-elles être interprétées comme faisant obligation à l'État membre qui prévoit que l'étranger qui 'souffre d'une maladie telle qu'elle entraîne un risque réel pour sa vie ou son intégrité physique ou un risque réel de traitement inhumain ou dégradant lorsqu'il n'existe aucun traitement adéquat dans son pays d'origine' a droit à la protection subsidiaire au sens de l'article 15, [sous b),] de la directive [2004/83], - de prévoir un recours suspensif contre la décision administrative refusant le droit de séjour et/ou la protection subsidiaire et faisant ordre de quitter le territoire, - de prendre en charge dans le cadre de son régime d'aide sociale ou d'accueil, les besoins élémentaires autres que médicaux du requérant, jusqu'à ce qu'il soit statué sur le recours introduit contre cette décision administrative?" La position de la Cour est la suivante: En ce qui concerne l'absence de recours suspensif, les directives invoquées par la juridiction de renvoi ne sont pas applicables mais la CJUE va fournir d'autres éléments utiles au juge national pour pouvoir trancher.