Een paar voorbeelden: een telecombedrijf weigert een internetverbinding te verkopen aan onderdanen van een ander land, een nutsbedrijf rekent niet-ingezetenen meer aan voor water, een pretpark leidt consumenten automatisch door naar de website van hun land van verblijf en laat betaling van jaarkaarten met een debetkaart slechts toe voor consumenten die in het land een bankrekening hebben.
Il peut s'agir d'une entreprise de télécommunications qui refuse de fournir une connexion internet à des ressortissants d'un pays tiers, d'entreprises de distribution qui facturent leur eau plus cher aux non-résidents, ou encore d'un parc d'attractions qui redirige automatiquement les consommateurs vers le site web de leur pays de résidence et qui n'autorise le paiement d'abonnements annuels par prélèvement automatique qu'aux consommateurs titulaires d'un compte en banque national.
