Daartegenover staat dat de ontwikkelde landen de ontwikkelingslanden maar al te vaak uit gemakzucht vrijstellingen en overgangsperioden hebben gegund. Dit nam immers de noodzaak weg om grondig te onderzoeken of de regels die ter tafel lagen wel voor alle leden geschikt waren, zij het met een verschillende tijdspanne.
Les pays industrialisés, de leur côté, ont trop souvent jugé préférable d'accéder à la demande des pays en développement, plutôt que d'examiner si les règles négociées convenaient véritablement à tous les membres, même à des échéances différentes.