Traduction de «afwijzing van juryleden » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

verschoning [ afwijzing van juryleden | wraking | wraking van een getuige ]
récusation [ récusation d'arbitre | récusation d'un juge | récusation d'un magistrat non professionnel | récusation d'un témoignage | récusation d'un témoin | récusation de jurés ]

koninklijk besluit tot afwijzing
arrêté royal de rejet

afwijzing
refus

Omschrijving: Een stoornis die wordt gekenmerkt door een lichte stemmingsverhoging die aanhoudend is, toegenomen energie en activiteit en doorgaans opvallende gevoelens van welbevinden en zowel lichamelijke als geestelijke competentie. Toegenomen gezelligheid, spraakzaamheid, vrijpostigheid, toegenomen seksuele energie en een afgenomen behoefte aan slaap zijn dikwijls aanwezig, maar niet in die mate dat ze op ernstige ontwrichting van werk of sociale afwijzing uitlopen. Prikkelbaarheid, eigenwaan en onbehouwen gedrag kunnen de plaats innemen van de meer gebruikelijke eufore gezelligheid. De verstoringen van stemming en gedrag gaan niet gepaard met hallucinaties of wanen.
Définition: Trouble caractérisé par la présence d'une élévation légère, mais persistante, de l'humeur, de l'énergie et de l'activité, associée habituellement à un sentiment intense de bien-être et d'efficacité physique et psychique. Il existe souvent une augmentation de la sociabilité, du désir de parler, de la familiarité, ou de l'énergie sexuelle et une réduction du besoin de sommeil; ces symptômes ne sont toutefois pas assez marqués pour entraver le fonctionnement professionnel ou pour entraîner un rejet social. L'euphorie et la sociabilité sont parfois remplacées par une irritabilité ou des attitudes vaniteuses ou grossières. Les perturbations de l'humeur et du comportement ne sont pas accompagnées d'hallucinations ou d'idées délirantes.

Omschrijving: Een persoonlijkheidsstoornis die wordt gekenmerkt door spanning en bange voorgevoelens, gevoelens van onveiligheid en minderwaardigheid. Er is een voortdurend verlangen om aardig gevonden en geaccepteerd te worden, een overgevoeligheid voor afwijzing en kritiek, een beperking van banden met anderen en een neiging bepaalde activiteiten te vermijden door een typerende overdrijving van de mogelijke gevaren of risico's in alledaagse situaties.
Définition: Trouble de la personnalité caractérisé par un sentiment de tension et d'appréhension, d'insécurité et d'infériorité. Il existe un désir perpétuel d'être aimé et accepté, une hypersensibilité à la critique et au rejet, une réticence à nouer des relations et une tendance à éviter certaines activités en raison d'une exagération des dangers ou des risques potentiels de situations banales.

stilzwijgend genomen besluit tot afwijzing van de klacht
décision implicite de rejet

stilzwijgend besluit tot afwijzing
décision implicite de rejet

uitdrukkelijk besluit tot afwijzing van een klacht
décision explicite de rejet d'une réclamation

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

In dit verband heeft het Gerecht voor ambtenarenzaken beklemtoond dat ook al mogen de correctoren van de schriftelijke examens, anders dan de juryleden die deelnemen aan het mondeling examen, niet bekend zijn bij de betrokkenen en worden zij dus beschermd tegen de inmenging en druk waarnaar het in punt 16 hierboven aangehaalde arrest Parlement/Innamorati verwijst, dit geen objectieve rechtvaardiging vormt voor het bestaan van grote verschillen tussen de motiveringsvereisten bij afwijzing in de schriftelijke fase, zoals die vereisten voortvloeien uit de in punt 39 van het bestreden arrest aangehaalde rechtspraak, en die welke volgens de Commissie gelden bij afwijzing voor het mondeling examen, die in casu zouden inhouden dat verzoeker slechts zijn onvoldoende deelcijfer werd meegedeeld.
À ce propos, le Tribunal de la fonction publique a mis en avant le fait que, si les correcteurs des épreuves écrites peuvent ne pas être connus des intéressés et sont, ainsi, à l’abri des ingérences et pressions auxquelles se réfère l’arrêt Parlement/Innamorati, point 16 supra, contrairement aux membres du jury siégeant lors de la phase orale, cette circonstance ne justifie pas objectivement l’existence de différences importantes entre les exigences de motivation en cas d’échec lors de la phase écrite, telles que ces exigences ressortent de la jurisprudence rappelée au point 39 de l’arrêt attaqué, et celles défendues par la Commission en cas d’échec à l’épreuve orale, qui, notamment en l’espèce, consisteraient à ne donner au requérant que sa note individuelle éliminatoire.