Vertaling van "antwoord naar hetgeen " (Nederlands → Frans) :

De minister verwijst voor zijn antwoord naar hetgeen hij in dit verband reeds in de Kamercommissie heeft verklaard bij de bespreking van het amendement nr. 11 van mevrouw Wouters en de heer Vandeput (stuk Kamer, 2011-2012, nr. 53 2218/4, blz.25).
Pour sa réponse, le ministre renvoie à ce qu'il a déjà déclaré à cet égard en commission de la Chambre lors de la discussion de l'amendement nº 11 de Mme Wouters et M. Vandeput (do c. Chambre, 2011-2012, nº 53 2218/4, p. 25).

Om te oordelen of het antwoord op de prejudiciële vraag dienstig is voor de beslissing in de zaak ten gronde, dient te worden vastgesteld of de voorliggende vordering tot onderzoek naar het vaderschap, al dan niet verjaard was op het ogenblik van de inwerkingtreding van de wet van 31 maart 1987, hetgeen evenwel een kwestie is waarvoor de verwijzende rechter bevoegd is.
Pour apprécier si la réponse à la question préjudicielle est utile pour trancher le litige au fond, il y a lieu d'établir si la présente action en recherche de paternité était prescrite ou non lors de l'entrée en vigueur de la loi du 31 mars 1987, ce qui relève toutefois de la compétence du juge a quo.

Rekening houdend met hetgeen voorafgaat, dient de zaak naar de verwijzende rechter te worden teruggezonden teneinde het hem mogelijk te maken te oordelen of de prejudiciële vraag nog een antwoord behoeft.
Compte tenu de ce qui précède, l'affaire doit être renvoyée au juge a quo afin de lui permettre de décider si la question préjudicielle nécessite encore une réponse.

In antwoord op op de opmerking van de Raad van State wordt de zinsnede « de voorlopige invrijheidstelling om redenen van overbevolking schorst de tenuitvoerlegging van de vrijheidsbenemende straf » weggelaten, en dit met verwijzing naar hetgeen bepaald wordt in artikel 20, § 3.
En réponse à la remarque du Conseil d'État, le membre de phrase « la mise en liberté provisoire à la suite de sérieux problèmes de surpopulation carcérale suspend l'exécution de la peine privative de liberté » est supprimé, ce en référence aux dispositions de l'article 20, § 3.

De minister verwijst voor haar antwoord naar de memorie van toelichting bij het wetsontwerp (Stuk, Kamer, Nr. 51-2761/1, blz. 17 en 18) en citeert : « Uit hetgeen voorafgaat volgt dat het Centraal Orgaan voor de inbeslagneming en de verbeurdverklaring een opdracht van beheer sui generis vervult inzake in beslag genomen goederen, teneinde hun ontwaarding te beletten en hun kosten van bewaring en beheer te beperken».
La ministre répond en renvoyant à l'exposé des motifs du projet de loi (doc. Chambre, nº 51-2761/1, pp. 17 et 18), dont elle cite l'extrait suivant: « Il résulte de ce qui précède que l'Organe central pour la saisie et la confiscation remplit donc une mission sui generis de gestion des biens saisis en vue d'éviter leur dépréciation ainsi que des frais de garde et de conservation».

Hierbij verwijs ik ook naar hetgeen omtrent tijdelijke verstoringen van het evenwicht werd gesteld in het antwoord op uw gelijkaardige vraag omtrent Douane en Accijnzen (schriftelijke vraag nr. 4–1853).
En ce qui concerne cette problématique de déséquilibre temporaire, je vous renvoie à la réponse à votre question similaire concernant les Douanes et Accises (question écrite n° 4-1853).

Hierbij verwijs ik ook naar hetgeen omtrent tijdelijke verstoringen van het evenwicht werd gesteld in het antwoord op uw gelijkaardige vraag omtrent Douane en Accijnzen ( schriftelijke vraag nr. 4-1853).
En ce qui concerne cette problématique de déséquilibre temporaire, je vous renvoie à la réponse à votre question similaire concernant les Douanes et Accises (question écrite n° 4-1853).

« Geven de artikelen 827, 1017 en 1022 van het Gerechtelijk Wetboek, al dan niet afzonderlijk gelezen, geen aanleiding tot discriminatie tussen de partij die ten gronde in het ongelijk is gesteld en die recht heeft, indien zij erom verzoekt en mits zij voldoet aan de voorwaarden daartoe, op een vermindering of een ontstentenis van betaling van een rechtsplegingsvergoeding (in geval van toepassing van artikel 1017 van het Gerechtelijk Wetboek, gezien de hoedanigheid van de partijen) en de partij die afstand doet van het geding en die, indien wordt geopteerd voor de interpretatie volgens welke artikel 1022 van het Gerechtelijk Wetboek en het eraan verbonden koninklijk besluit niet van toepassing zijn op het geval van afstand van geding, geen aanspraak kan maken op zulk een recht, wat neerkomt op de vraag of de afstanddoende partij een partij is die, in de zin van artikel 1022 van het Gerechtelijk Wetboek, al dan niet in het ongelijk is gesteld, hetgeen een al dan niet geüniformeerde regeling impliceert, naar gelang van het antwoord dat het Hof zal geven ?
« Les articles 827, 1017 et 1022 du Code judiciaire, pris isolément ou non, ne créent-ils pas une discrimination entre la partie qui succombe sur le fond et qui a droit si elle le demande et à condition de se trouver dans les conditions pour ce faire à une diminution ou à une absence de payement d'une indemnité de procédure (en l'hypothèse d'une application de l'article 1017 du Code judiciaire vu la qualité des parties) et la partie qui se désiste de l'instance et qui ne peut, si l'interprétation selon laquelle l'article 1022 du Code judiciaire et l'arrêté royal y lié ne s'appliquent pas à l'hypothèse du désistement est retenue, revendiquer pareil droit, ce qui revient à poser la question de savoir si la partie qui se désiste est une partie qui, au sens de l'article 1022 du Code judiciaire, succombe ou non, impliquant un régime unifié ou non, selon la réponse qu'apportera la Cour ?

Rekening houdend met hetgeen voorafgaat, dient de zaak naar de verwijzende rechter te worden teruggezonden teneinde het hem mogelijk te maken te oordelen of de prejudiciële vraag, in het licht van arrest nr. 143/2016, nog een antwoord behoeft.
Compte tenu de ce qui précède, l'affaire doit être renvoyée au juge a quo afin de lui permettre d'apprécier si, à la lumière de l'arrêt n° 143/2016, la question préjudicielle nécessite encore une réponse.

Bericht voorgeschreven bij artikel 74 van de bijzondere wet van 6 januari 1989 Bij vonnis van 4 januari 2016 in zake Marie-Rose D'Haeyer tegen Vincent Lefevre, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 13 januari 2016, heeft de Rechtbank van eerste aanleg Namen, afdeling Namen, de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Geven de artikelen 827, 1017 en 1022 van het Gerechtelijk Wetboek, al dan niet afzonderlijk gelezen, geen aanleiding tot discriminatie tussen de partij die ten gronde in het ongelijk is gesteld en die recht heeft, indien zij erom verzoekt en mits zij voldoet aan de voorwaarden daartoe, op een vermindering of een ontstentenis van betaling van een rechtsplegingsvergoeding (in geval van toepassing van artikel 1017 van het Gerechtelijk Wetboek, gezien de hoedanigheid van de partijen) en de partij die afstand doet van het geding en die, indien wordt geopteerd voor de interpretatie volgens welke artikel 1022 van het Gerechtelijk Wetboek en het eraan verbonden koninklijk besluit niet van toepassing zijn op het geval van afstand van geding, geen aanspraak kan maken op zulk een recht, wat neerkomt op de vraag of de afstanddoende partij een partij is die, in de zin van artikel 1022 van het Gerechtelijk Wetboek, al dan niet in het ongelijk is gesteld, hetgeen een al dan niet geüniformeerde regeling impliceert, naar gelang van het antwoord dat het Hof zal geven ?
Avis prescrit par l'article 74 de la loi spéciale du 6 janvier 1989 Par jugement du 4 janvier 2016 en cause de Marie-Rose D'Haeyer contre Vincent Lefevre, dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 13 janvier 2016, le Tribunal de première instance de Namur, division Namur, a posé la question préjudicielle suivante : « Les articles 827, 1017 et 1022 du Code judiciaire, pris isolément ou non, ne créent-ils pas une discrimination entre la partie qui succombe sur le fond et qui a droit si elle le demande et à condition de se trouver dans les conditions pour ce faire à une diminution ou à une absence de payement d'une indemnité de procédure (en l'hypothèse d'une application de l'article 1017 du Code judiciaire vu la qualité des parties) et la partie qui se désiste de l'instance et qui ne peut, si l'interprétation selon laquelle l'article 1022 du Code judiciaire et l'arrêté royal y lié ne s'appliquent pas à l'hypothèse du désistement est retenue, revendiquer pareil droit, ce qui revient à poser la question de savoir si la partie qui se désiste est une partie qui, au sens de l'article 1022 du Code judiciaire, succombe ou non, impliquant un régime unifié ou non, selon la réponse qu'apportera la Cour ?