Traduction de «begrijpt niet waarom de verwijzing naar artikel 137 hier » (Néerlandais → Français) :

Mevrouw Nyssens begrijpt niet waarom de verwijzing naar artikel 137 hier expliciet dient te worden opgenomen.
Mme Nyssens ne voit pas pourquoi il doit être fait explicitement référence ici à l'article 137.

Ten vierde, de verwijzing naar artikel 137 van het Strafwetboek is niet noodzakelijk (terrorisme).
Quatrièmement, le renvoi à l'article 137 du Code pénal est inutile (terrorisme).

Bovendien is de verwijzing naar artikel 2279, tweede lid, B.W. hier totaal irrelevant, nu deze bepaling betrekking heeft op de derde verkrijger te goeder trouw, terwijl artikel 13 van het ontwerp verwijst naar de vinder van het wrak of de wrakstukken, welke niet met de derde verkrijger te goeder trouw wordt gelijkgesteld.
De plus, la référence à l'article 2279, alinéa 2, du Code civil, est entièrement dénuée de pertinence in casu, dès lors que cette disposition se rapporte au tiers acquéreur de bonne foi, alors que l'article 13 du projet fait référence à l'auteur de la découverte de l'épave ou des débris d'épaves, lequel ne peut être assimilé au tiers acquéreur de bonne foi.

Bovendien is de verwijzing naar artikel 2279, tweede lid, van het Burgerlijk Wetboek hier totaal irrelevant, nu deze bepaling betrekking heeft op de derde verkrijger ter goeder trouw, terwijl artikel 13 van het voorstel verwijst naar de vinder van het wrak of de wrakstukken, welke niet met de derde verkrijger ter goeder trouw wordt gelijkgesteld.
De plus, la référence à l'article 2279, alinéa 2, du Code civil, est entièrement dénuée de pertinence in casu, dès lors que cette disposition se rapporte au tiers acquéreur de bonne foi, alors que l'article 13 du projet fait référence à l'auteur de la découverte de l'épave ou des débris d'épaves, lequel ne peut être assimilé au tiers acquéreur de bonne foi.

Hij verwijst hier naar de verantwoording van zijn amendement nr. 7. Daarenboven is de verwijzing naar artikel 82 fout, want dit artikel slaat niet op een misdrijf.
Il renvoie ici à la justification écrite de son amendement nº 7. De plus, le renvoi à l'article 82 est erroné car cet article ne concerne pas une infraction.

Wat de opzegging ten gevolge van de niet-eerbiediging van de nulstelling betreft kan er door de kredietgever gebruik worden gemaakt van de procedures bedoeld in de artikelen 29, 1° of 33ter, § 1, tweede lid WCK. Desgevallend kan het overschrijden van de nulstellingstermijn ook gelijkgesteld worden met een ongeoorloofde debetstand zoals bedoeld in artikel 60bis WCK met de daaraan verbonden termijnen en de verwijzing naar artikel 29, 3° WCK. De veelvuldigheid van termijnen voorzien door deze procedures brengen echter het risico met zich mee dat er verschillen zullen zijn al naargelang het optreden van de betrokken kredietgever, terwijl eenvormigheid en neutraliteit van de te registreren « wanbetaling » hier de boodschap is.
Concernant la résiliation suite au non respect du zérotage, il peut être fait usage par le prêteur des procédures visées aux articles 29, 1° ou 33ter, § 1, alinéa 2, LCC. Le cas échéant, le dépassement du délai de zérotage peut également être assimilé à une facilité de découvert telle que visée à l'article 60bis LCC avec les délais y liés et le renvoi à l'article 29, 3°, LCC. La multitude des délais prévus par ces procédures entraîne néanmoins le risque qu'il y aura des différences selon l'intervention du prêteur concerné, alors que l'uniformité et la neutralité du « défaut de paiement » à enregistrer est ici le message.

2. Is artikel 15ter van de wet van 4 juli 1989, laatst gewijzigd door de wet van 17 februari 2005, waarbij een aanvraag tot intrekking van de dotaties moet worden voorgelegd aan de algemene vergadering van de afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State verenigbaar met artikel 13 van de Grondwet, in samenhang gelezen met de artikelen 10, 11 en 146 van de Grondwet, met de artikelen 6.1 en 14 van het EVRM, met de artikelen 14 en 26 van het BUPO-Verdrag en met het algemeen rechtsbeginsel van onafhankelijkheid en onpartijdigheid van de rechter, doordat de aanvraag automatisch wordt behandeld door een rechtscollege samengesteld uit staatsraden die niet allen behoren tot de Nederlandse taalrol en die ook niet allen wettelijk tweetalig zijn, terwijl op basis van de artikelen 51 tot en met 61 van de gecoördineerde wetten op de Raad van State en artikel 87 van dezelfde gecoördineerde wetten in andere gevallen een zaak normaal behandeld wordt door een Nederlandstalige kamer of een Franstalige kamer en slechts uitzonderlijk, en in hier niet relevante gevallen, door de tweetalige kamer, en terwijl een zaak slechts in de gevallen bepaald in de artikelen 91 en 92 van die gecoördineerde wetten wordt doorverwezen naar de algemene vergadering van de afdeling bestuursrechtspraak, en terwijl zonder de verwijzing naar de algemene vergadering in artikel 15ter van de wet van 4 juli 1989 deze aanvraag door de Raad van State desgevallend behandeld zou kunnen worden door een uitsluitend Nederlandstalige kamer en dus, volgens verwerende partijen die de vraag voorstellen, zonder rechters die geen Nederlands kennen en die een schijn van partijdigheid opwekken vanwege de uitgesproken vijandigheid van de Franstalige gemeenschap in het land ten opzichte van een Vlaamse onafhankelijkheidspartij ?
2. L'article 15ter de la loi du 4 juillet 1989, modifié en dernier lieu par la loi du 17 février 2005, qui impose de soumettre la demande de suppression des dotations à l'assemblée générale de la section du contentieux administratif du Conseil d'Etat, est-il conciliable avec l'article 13 de la Constitution, lu en combinaison avec les articles 10, 11 et 146 de celle-ci, avec les articles 6.1 et 14 de la CEDH et avec les articles 14 et 26 du PIDCP et avec le principe général du droit à un juge indépendant et impartial, en ce que la demande est automatiquement examinée par une juridiction composée de conseillers d'Etat qui n'appartiennent pas tous au rôle linguistique néerlandais et qui ne sont pas non plus tous légalement bilingues, alors que dans d'autres cas, les articles 51 à 61 des lois coordonnées sur le Conseil d'Etat et l'article 87 des mêmes lois coordonnées disposent que l'affaire est normalement examinée par une chambre néerlandophone ou une chambre francophone et, seulement exceptionnellement et dans des cas non pertinents en l'espèce, par la chambre bilingue et alors que ce n'est que dans les cas visés aux articles 91 et 92 de ces lois coordonnées qu'une affaire est renvoyée à l'assemblée générale de la section du contentieux administratif et alors que si l'article 15ter de cette loi du 4 juillet 1989 ne renvoyait pas à l'assemblée générale, cette demande pourrait, le cas échéant, être examinée par une chambre exclusivement néerlandophone du Conseil d'Etat et donc, selon les parties défenderesses, sans juges ne connaissant pas le néerlandais et suscitant une apparence de partialité eu égard à l'hostilité déclarée de la communauté française du pays à l'égard d'un parti indépendantiste flamand ?

Met het oog op deze hogere voorziening moet in de eerste plaats worden opgemerkt dat het Gerecht voor ambtenarenzaken eraan heeft herinnerd dat elk individueel besluit dat overeenkomstig het Ambtenarenstatuut wordt genomen en dat bezwarend is, met redenen moet worden omkleed, en dat de motiveringsplicht tot doel heeft, enerzijds de rechter in staat te stellen toezicht uit te oefenen op de wettigheid van het besluit en anderzijds aan de betrokkene de noodzakelijke gegevens te verschaffen om uit te maken of het besluit al dan niet gegrond is en hem in staat te stellen te beoordelen of het instellen van beroep opportuun is. Onder verwijzing naar het arrest van het Hof van 4 juli 1996, Parlement/Innamorati (C‑254/95 P, Jurispr. blz. I‑3423, punten 24‑28), heeft het hier echter aan toegevoegd dat, wat de besluiten van een jury van een vergelijkend onderzoek betreft, de motiveringsplicht in overeenstemming moet worden gebracht met de eerbiediging van het in artikel 6 van bijlage III bij het Ambtenarenstatuut geformuleerde beginsel volgens hetwelk de werkzaamheden van de jury geheim zijn, welk geheim is ingevoerd teneinde de onafhankelijkheid en onbevangenheid van de jury’s te waarborgen. De eerbiediging van dit geheim brengt dus mee dat de opvattingen van de individuele juryleden niet ruchtbaar mogen worden en dat gegevens, verband houdende met beoordelingen, de kandidaten persoonlijk dan wel in vergelijking met andere kandidaten betreffende, niet aan de openbaarheid mogen worden prijsgegeven, alsook dat het vereiste van motivering van de besluiten van de jury van een vergelijkend onderzoek rekening moet houden met de aard van de betrokken werkzaamheden die, in de fase van het onderzoek naar de bekwaamheden van de kandidaten, vooral vergelijkend van aard zijn en derhalve worden gedekt door het geheim van die werkzaamheden (punten 30 en 31 van het bestreden arrest).
Aux fins du présent pourvoi, en premier lieu, il convient de relever que le Tribunal de la fonction publique a rappelé que toute décision individuelle prise en application du statut et faisant grief doit être motivée, et que l’obligation de motivation a pour objet, d’une part, de permettre au juge d’exercer son contrôle sur la légalité de la décision et, d’autre part, de fournir à l’intéressé les indications nécessaires pour savoir si la décision est ou non fondée et lui permettre d’apprécier l’opportunité de l’introduction d’un recours. Il a néanmoins ajouté, en faisant référence à l’arrêt de la Cour du 4 juillet 1996, Parlement/Innamorati (C‑254/95 P, Rec. p. I‑3423, points 24 à 28), que, en ce qui concerne les décisions prises par un jury de concours, l’obligation de motivation doit être conciliée avec le respect du secret qui entoure les travaux du jury en vertu de l’article 6 de l’annexe III du statut, secret institué en vue de garantir l’indépendance des jurys de concours et l’objectivité de leurs travaux. Ainsi, le respect de ce secret s’oppose à la divulgation tant des attitudes prises par les membres individuels des jurys que de tous éléments ayant trait à des appréciations de caractère personnel ou comparatif concernant les candidats, et l’exigence de motivation des décisions d’un jury de concours doit tenir compte de la nature des travaux en cause, lesquels, au stade de l’examen des aptitudes des candidats, sont avant tout de nature comparative et, de ce fait, couverts par le secret inhérent à ces travaux (points 30 et 31 de l’arrêt attaqué).

De aldus gedane toevoeging ging niet gepaard met een wijziging van artikel 1051 van het Gerechtelijk Wetboek die ertoe strekt een verwijzing naar artikel 1253quater erin op te nemen; de reden waarom van het gemeen recht moest worden afgeweken is evenmin aangegeven.
L'ajout ainsi opéré ne fut pas accompagné d'une modification de l'article 1051 du Code judiciaire visant à y inclure une référence à l'article 1253quater; la raison pour laquelle la dérogation au droit commun s'imposait n'a pas davantage été indiquée.