Traduction de «beide belastingplichtigen ouder » (Néerlandais → Français) :

1. a) In hoeveel belastingaangiften werd gebruik gemaakt van het huwelijksquotiënt? b) In hoeveel van die aangiften wordt melding gemaakt van inkomen uit pensioen? c) In hoeveel van die aangiften zijn beide belastingplichtigen ouder dan 65 jaar? d) In hoeveel van die aangiften zijn beide belastingplichtigen ouder dan 60 jaar?
1. a) Dans combien de déclarations d'impôts a-t-on fait application du quotient conjugal? b) Combien de ces déclarations font état de revenus de pensions? c) Dans combien d'entre elles les deux contribuables ont-ils plus de 65 ans? d) Dans combien d'entre elles les deux contribuables ont-ils plus de 60 ans?

Een kind dat in een gezin leeft van een alleenstaande, van ongehuwd samenwonenden of van echtgenoten, die mogelijk niet beide de wettelijke ouders zijn, moet in acht genomen worden als dat kind inkomsten heeft waarvan een of elk van beide belastingplichtigen het wettelijke genot heeft.
Un enfant qui vit avec un isolé, des cohabitants non mariés ou des conjoints, qui ne sont pas nécessairement tous deux les parents légaux, doit être pris en compte lorsqu'il dispose de revenus dont l'un ou chacun des deux contribuables a la jouissance légale.

« Schendt artikel 132bis van het Wetboek van de inkomstenbelastingen, zoals ingevoerd door de wet houdende fiscale en andere bepalingen van 4 mei 1999 en van toepassing vóór de inwerkingtreding van de wet van 27 december 2006 houdende diverse bepalingen (I), de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre het een verschil in behandeling invoert tussen categorieën van belastingplichtigen, met name, enerzijds, belastingplichtigen die gezamenlijk met de andere ouder het ouderlijk gezag uitoefenen over een gemeenschappelijk kind en een gezamenlijke schriftelijke aanvraag kunnen voorleggen aangaande de verdeling van de toeslagen bedoeld in artikel 131 [lees : 132] van hetzelfde Wetboek voor kinderen ten laste over beide ouders, en, anderzijds, belastingplichtigen die gezamenlijk met de andere ouder het ouderlijk gezag uitoefenen over een gemeenschappelijk kind en buiten hun wil geen gezamenlijke schriftelijke aanvraag kunnen voorleggen aangaande de verdeling van de toeslagen voor kinderen ten laste over beide ouders, met name omdat de andere ouder zonder gegronde reden niet bereid is zijn medewerking hiertoe te verlenen ?
« L'article 132bis du Code des impôts sur les revenus, tel qu'il a été inséré par la loi du 4 mai 1999 portant des dispositions fiscales et autres et tel qu'il était applicable avant l'entrée en vigueur de la loi du 27 décembre 2006 portant des dispositions diverses (I), viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution en ce qu'il établit une différence de traitement entre certaines catégories de contribuables, à savoir, d'une part, les contribuables qui exercent conjointement avec l'autre parent l'autorité parentale sur un enfant commun et qui peuvent produire une demande écrite conjointe concernant la répartition, entre les deux parents, des suppléments pour enfants à charge visés à l'article 131 [lire : 132] du même Code et, d'autre part, les contribuables qui exercent conjointement avec l'autre parent l'autorité parentale sur un enfant commun et qui, en dehors de leur volonté, ne peuvent pas produire de demande écrite conjointe concernant la répartition, entre les deux parents, des suppléments pour enfants à charge, notamment parce que l'autre parent, sans motif fondé, n'est pas disposé à apporter sa collaboration à cet effet ?

Door de vrijstelling van het rolrecht toe te kennen op grond van het criterium dat de voogdij is ontstaan en derhalve dat beide ouders zijn overleden, heeft de wetgever een categorie van belastingplichtigen begunstigd waarvan redelijkerwijze kan worden aangenomen dat zij het meest beantwoordt aan de sociale doelstelling die met de vrijstelling wordt beoogd.
En accordant l'exemption du droit de mise au rôle sur la base du critère de l'existence d'une tutelle et donc du décès des deux parents, le législateur a favorisé une catégorie de redevables dont il peut raisonnablement être admis qu'elle correspond le mieux à l'objectif social visé par l'exemption.

Bij beschikkingen van 27 december 2001 en 21 februari 2002 heeft de vrederechter van het derde kanton te Gent aan het Arbitragehof betreffende die situatie de volgende prejudiciële vraag gesteld: «Schendt artikel 279-1 van het Wetboek der registratie-, hypotheek- en griffierechten, voorzover het verwijst naar artikel 162, 42° van hetzelfde Wetboek, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet doordat de verzoeken tot machtiging door de vrederechter, uitgaande van een voogd (artikel 410 van het Burgerlijk Wetboek), worden vrijgesteld van het rolrecht, terwijl dezelfde verzoeken tot machtiging door de vrederechter, uitgaande van de ouders (artikel 378 van het Burgerlijk Wetboek), niet van het rolrecht zijn vrijgesteld?» In een arrest van 6 november 2002 heeft het Arbitragehof het volgende geantwoord: «Door de vrijstelling van het rolrecht toe te kennen op grond van het criterium dat de voogdij is ontstaan en derhalve dat beide ouders zijn overleden, heeft de wetgever een categorie van belastingplichtigen begunstigd waarvan redelijkerwijze kan worden aangenomen dat zij het meest beantwoordt aan de sociale doelstelling die met de vrijstelling wordt beoogd.
Par ordonnances des 27 décembre 2001 et 21 février 2002, le juge de paix du troisième canton de Gand a posé la question préjudicielle suivante à la Cour d'arbitrage concernant cette situation: «L'article 279-1 du Code des droits d'enregistrement, d'hypothèque et de greffe, en tant qu'il renvoie à l'article 162, 42° du même Code, viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution en ce qu'il exempte du droit de mise au rôle les requêtes en autorisation adressées au juge de paix par les tuteurs (article 410 du Code civil), alors que les mêmes requêtes en autorisation émanant des parents (article 378 du Code civil) ne sont pas exemptées de ce droit?» A cette question, la Cour d'arbitrage a répondu dans un arrêt du 6 novembre 2002 qu'«en accordant l'exemption du droit de mise au rôle sur la base du critère de l'existence d'une tutelle et donc du décès des deux parents, le législateur a favorisé une catégorie de redevables dont il peut raisonnablement être admis qu'elle correspond le mieux à l'objectif social visé par l'exemption.