In het geval van kredietinstellingen kunnen sommige vorderingen volgens de richtlijn ook onder de RDGS vallen en er wordt dan ook bepaald dat: (1) elke lidstaat dergelijke vorderingen waarvoor twijfel kan bestaan, aan het stelsel van één van beide richtlijnen toerekent; (2) geen enkele vordering meer dan één maal aanleiding tot compensatie mag geven.
Dans le cas des établissements de crédit, la directive considère que certaines créances peuvent relever également de la DSGD et dispose que: 1) chaque État membre doit imputer ces créances ambiguës à un système relevant de l'une ou de l'autre de ces directices; 2) aucune créance ne peut faire l'objet d'une double indemnisation.