Vertaling van "belasting belaste ambtenaren niet ertoe gehouden zouden " (Nederlands → Frans) :

Uit de bewoordingen van artikel 319, eerste lid, van het WIB 1992 en van artikel 63, eerste lid, van het WBTW blijkt dat de belastingplichtige ertoe gehouden is toegang tot de beroepslokalen te verlenen aan de ambtenaren die belast zijn met het verrichten van controles betreffende de inkomstenbelastingen en de belasting over de toegevoegde waarde.
Il ressort du libellé de l'article 319, alinéa 1, du CIR 1992 et de l'article 63, alinéa 1, du Code de la TVA que le contribuable est tenu de donner accès aux locaux professionnels aux agents chargés d'effectuer des contrôles en matière d'impôts sur les revenus et de taxe sur la valeur ajoutée.

Bij de aanvang van haar activiteit is de zelfstandige groepering van personen die uitsluitend diensten verricht die zijn vrijgesteld of waarvoor zij niet de hoedanigheid van belastingplichtige heeft, ertoe gehouden daarvan aangifte te doen bij het controlekantoor belast met de belasting over de toegevoegde waarde waaronder zij ressorteert binnen de maand die volgt op de aanvang van deze activiteit.
Lors du commencement de son activité, le groupement autonome de personnes qui fournit exclusivement des prestations de services qui sont exemptées ou pour laquelle il n'a pas la qualité d'assujetti, est tenu d'en faire la déclaration auprès de l'office de contrôle en charge de la taxe sur la valeur ajoutée dont il relève dans le mois qui suit le commencement de cette activité.

Naar aanleiding van de wijzigingen die in artikel 322 van het WIB 1992 zijn aangebracht en van de invoeging van een artikel 333/1 in dat Wetboek bij de artikelen 55 en 56 van de wet van 14 april 2011 houdende diverse bepalingen, heeft de wetgever, met artikel 7 van de wet van 7 november 2011, artikel 319bis, tweede lid, van het WIB 1992 willen aanpassen opdat de met de invordering van de belasting belaste ambtenaren niet ertoe gehouden zouden zijn dezelfde regels als de aanslagambtenaren te volgen.
A la suite des modifications apportées à l'article 322 du CIR 1992 et à l'insertion d'un article 333/1 dans ce Code par les articles 55 et 56 de la loi du 14 avril 2011 portant des dispositions diverses, le législateur a voulu, par l'article 7 de la loi du 7 novembre 2011, adapter l'article 319bis, alinéa 2, du CIR 1992 pour que les fonctionnaires chargés du recouvrement de l'impôt ne soient pas tenus de suivre les mêmes règles que les fonctionnaires taxateurs.

Niet alleen zouden er te weinig ambtenaren zijn, maar ze zouden bovendien niet allemaal over de nodige kwalificaties beschikken. 1. Welke bedragen moeten er thans in totaal nog ingevorderd worden per categorie of type van belasting (vennootschapsbelasting, personenbelasting, belasting van niet-inwoners, roerende voorheffing, bedrijfsvoorheffing, btw)?
1. Quelle est la somme des montants restant à recouvrer à ce jour, par nature ou type d'impôt (impôt des sociétés, impôt des personnes physiques, impôt des non-résidents, précompte mobilier, précompte professionnel, TVA)?

« Onverminderd de rechten van derden, is de notaris ertoe gehouden, wanneer de in artikel 93ter bedoelde akte verleden is, behoudens toepassing van de artikelen 1639 tot 1654 van het Gerechtelijk Wetboek, de bedragen en waarden die hij krachtens de akte onder zich houdt voor rekening of ten bate van de belastingschuldige, uiterlijk de achtste werkdag die volgt op het verlijden van de akte, aan de krachtens artikel 93ter aangewezen ambtenaar te storten tot beloop van het bedrag van de belasting over de toegevoegde waarde en bijbehoren die hem ter uitvoering van artikel 93ter ter kennis werden gebracht en in zoverre deze belasting en bijbehoren aanleiding hebben gegeven tot een dwangbevel als bedoeld in artikel 85 waarvan de tenuitvoerlegging niet werd gestuit door een bij artikel 89 bedoelde vordering in rechte».
« Sans préjudice des droits des tiers, lorsque l’acte visé à l’article 93ter est passé, le notaire est tenu, sous réserve de l’application des articles 1639 à 1654 du Code judiciaire, de verser entre les mains du fonctionnaire désigné en vertu de l’article 93ter, au plus tard le huitième jour ouvrable qui suit la passation de l’acte, les sommes et valeurs qu’il détient en vertu de l’acte pour le compte ou au profit du redevable, à concurrence du montant de la taxe sur la valeur ajoutée et des accessoires qui lui ont été notifiés en exécution de l’article 93ter et dans la mesure où cette taxe et ces accessoires ont donné lieu à une contrainte visée à l’article 85 dont l’exécution n’est pas interrompue par l’action en justice prévue à l’article 89».

Het Hof wordt verzocht om, enerzijds, het personeel van de Franse Gemeenschapscommissie dat belast is met de uitoefening van de decretale bevoegdheden en dat, met toepassing van artikel 81 van de wet van 3 februari 2003 houdende diverse wijzigingen aan de wetgeving betreffende de pensioenen van de openbare sector, het rustpensioenstelsel geniet dat van toepassing is op de ambtenaren van het algemeen bestuur van de Staat, in die interpretatie dat de in het geding zijnde bepaling de Franse Gemeenschapscommissie de verplichting zou opleggen een inhouding van 13,07 pct. uit te voeren op het totaalbedrag van het vakantiegeld, te vergelijken met het personeel van de andere publiekrechtelijke rechtspersonen dat decretale bevoegdheden uitoefent en niet ertoe gehouden is een dergelijke inhouding uit te voeren.
La Cour est invitée, d'une part, à comparer le personnel de la COCOF qui est affecté à l'exécution de compétences décrétales et qui, en application de l'article 81 de la loi du 3 février 2003 apportant diverses modifications à la législation relative aux pensions du secteur public, bénéficie du régime de pension de retraite applicable aux agents de l'administration générale de l'Etat, dans l'interprétation selon laquelle la disposition en cause imposerait à la COCOF d'opérer une retenue de 13,07 p.c. sur le montant complet du pécule de vacances, avec le personnel des autres personnes morales de droit public affectant du personnel à des compétences décrétales qui ne sont pas tenues d'opérer pareille retenue.

Voor het overige, zoals is vermeld in B.18 en B.19, schrappen de bestreden artikelen 5 en 6 geenszins de belastingverminderingen toegekend aan de pensioengerechtigden, en zelfs niet het beginsel van de indexering ervan, maar beperken ze zich ertoe de bedragen waarmee rekening wordt gehouden voor, respectievelijk, de bijkomende vermindering van de belasting op pensioenen, beoogd in artikel 154 van het WIB 1992, en de vermindering van de belasting op pensioenen, bedoeld in artikel 147 van het WIB 1992, voor drie of vier jaar te bevriezen.
Pour le surplus, comme il est dit en B.18 et B.19, les articles 5 et 6 attaqués ne suppriment aucunement les réductions d'impôt octroyées aux bénéficiaires de pensions, ni même le principe de leur indexation, mais se limitent à geler, pour trois ou quatre ans, les montants pris en compte pour, respectivement, la réduction supplémentaire d'impôt sur les pensions, visée à l'article 154 du CIR 1992, et la réduction d'impôt sur les pensions, visée à l'article 147 du CIR 1992.

Overigens, alleen inlichtingen die noodzakelijk zijn om de vermogenssituatie van de schuldenaar vast te stellen met het oog op de invordering van de belasting kunnen worden opgevraagd bij de financiële instellingen door de met de invordering belaste ambtenaren, waarbij die ambtenaren bovendien ertoe zijn gehouden, bij de inwinning en verwerking van die inlichtingen, de voorschriften na te leven van de wet van 8 december 1992 « tot bescherming van de persoonlijke levenssfeer ten opzichte van de verwerking van persoonsgegevens », binnen de perken van het materiële toepassingsgebied ervan.
Par ailleurs, seuls des renseignements nécessaires à l'établissement de la situation patrimoniale du débiteur en vue du recouvrement de l'impôt peuvent être sollicités auprès des établissements financiers par les fonctionnaires chargés du recouvrement, ces fonctionnaires étant de surcroît tenus de respecter, lors de la collecte et du traitement de ces renseignements, les prescriptions de la loi du 8 décembre 1992 « relative à la protection de la vie privée à l'égard des traitements de données à caractère personnel », dans les limites de son champ d'application matériel.

« 7° ten aanzien van de belasting geheven van de handelingen waarvoor hij, bij toepassing van artikel 51, § 2, 1°, 2°, 5° en 6° of § 4, of van artikel 55, § 6, van het Wetboek, ertoe gehouden is zelf de opeisbare belasting te voldoen, in het bezit zijn van een factuur uitgereikt overeenkomstig de artikelen 53, § 2 en 53octies, van het Wetboek of, bij gebreke van een dergelijke factuur, van het bedoelde stuk in artikel 9, § 1, van het koninklijk besluit nr. 1 met betrekking tot de regeling voor de voldoening van de belasting over de toegevoegde waarde of in artikel 5, § 2, van het koninklijk besluit nr. 31 van 2 april 2002 met betrekking tot de toepassingsmodaliteiten van de belasting over de toegevoegde waarde ten aanzien van de handelingen verricht door niet in België gevestigde belastingplichtigen en de verschuldigde belasting opnemen in de aangifte met betrekking tot het tijdvak waarin ze opeisbaar wordt».
« 7° pour la taxe grevant les opérations pour lesquelles il est tenu, par application de l'article 51, § 2, 1°, 2°, 5° et 6° ou § 4, ou de l'article 55, § 6, du Code, d'acquitter lui-même la taxe exigible, détenir une facture délivrée conformément aux articles 53, § 2 et 53octies, du Code ou, à défaut d'une telle facture, le document visé à l'article 9, § 1, de l'arrêté royal n° 1 relatif aux mesures tendant à assurer le paiement de la taxe sur la valeur ajoutée ou à l'article 5, § 2, de l'arrêté royal n° 31 du 2 avril 2002 relatif aux modalités d'application de la taxe sur la valeur ajoutée en ce qui concerne les opérations effectuées par les assujettis qui ne sont pas établis en Belgique, et inscrire la taxe due dans la déclaration relative à la période au cours de laquelle elle est exigible».

« Schendt artikel 632 van het Gerechtelijk Wetboek, doordat in het eerste lid erin wordt voorzien dat de bevoegdheid van de rechtbank van eerste aanleg recht doende in fiscale zaken wordt bepaald door de ligging van het kantoor waar de belasting is of moet worden geïnd, al dan niet de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre wegens een beslissing van 23 november 1989 van de secretaris-generaal van het Ministerie van Financiën betreffende de aanwijzing, als kantoor ' waar de belasting moet worden geïnd ', van het ontvangkantoor Namen 4 vennootschappen voor de rechtspersonen die hun maatschappelijke zetel of hun voornaamste inrichting in het arrondissement Waals-Brabant hebben, een onderscheid in het leven wordt geroepen dat geenszins objectief of evenredig kan worden verantwoord, tussen de rechtspersonen waarvan de maatschappelijke zetel in het arrondissement Waals-Brabant is gelegen en de natuurlijke personen waarvan de fiscale woonplaats in Waals-Brabant is gelegen, aangezien de eerstgenoemden ertoe gedwongen zouden zijn in een ver van hun zetel verwijderde plaats te pleiten, wat gepaard kan gaan met hogere kosten en met een groter risico dat zij verstek laten gaan doordat de uitoefening van hun rechten van verdediging moeilijker wordt gemaakt, terwijl de laatstgenoemden zouden vallen onder de 'justitie dichter bij de burger' die de wetgever heeft gewenst, onder meer in het kader van de recente wet van 23 maart 1999 en van het koninklijk besluit van 25 maart 1999, waarbij per provincie een bevoegde fiscale rechtbank wordt aangewezen teneinde de burger een justitie in de buurt van zijn plaats van vestiging te waarborgen ?
« En ce qu'il dispose, en alinéa premier, que la compétence du Tribunal de première instance statuant en matière fiscale est déterminée par la situation du bureau où la perception de l'impôt a été ou doit être faite, l'article 632 du Code judiciaire n'est-il pas contraire aux articles 10 et 11 de la Constitution en ce que, en raison d'une décision prise par le secrétaire général du Ministère des finances le 23 novembre 1989 relative à la désignation, comme bureau où la perception doit être faite ' de la recette de Namur 4 sociétés pour les personnes morales ayant leur siège social ou leur principal établissement dans l'arrondissement du Brabant wallon, il créerait une distinction qui n'est susceptible d'aucune justification objective ou proportionnelle entre les personnes morales dont le siège social se situe dans l'arrondissement du Brabant wallon et les personnes physiques dont le domicile fiscal se situe dans le Brabant wallon dès lors que les premiers cités seraient contraints de plaider dans un lieu éloigné de leur siège, ce qui peut entraîner des frais plus importants et un risque plus grand de les voir faire défaut en rendant plus malaisé l'exercice du droit de leur défense, alors même que les seconds cités relèveraient de la justice de proximité voulue par le législateur, notamment dans le cadre de la récente loi du 23 mars 1999 et de l'arrêté royal du 25 mars 1999 désignant un Tribunal fiscal compétent par province pour garantir au citoyen une justice de proximité par rapport à son lieu d'établissement ?