Traduction de «belgische bedrijven terwijl » (Néerlandais → Français) :

Ondanks het feit dat de looptijd van beide overeenkomsten recent officieel afliep wordt de samenwerking op een « case by case basis » verdergezet (in afwachting van het mogelijk formaliseren van een amendement / aangepaste overeenkomst). De taakverdeling is dat BMI zich meestal concentreert op de analyse en opvolging van het project op het buitenlandse vlak, waar ook haar toegevoegde waarde ligt en waar zij haar expertise en knowhow ter beschikking stelt van de Belgische bedrijven, terwijl de toegevoegde waarde van gewestelijke instellingen vooral op het lokale / gewestelijke vlak ligt, dat wil zeggen naar de Waalse of Vlaamse onderneming toe waar zij het dichtste bijstaat. De BMI neemt dan ook meestal het voortouw in de buitenlandse analyse en nodigt vervolgens de regionale instanties uit mee te participeren in de financiering en risico’s van het project, steeds op marktconforme basis. Daarnaast werkt de BMI ook op « case by case basis » samen met andere regionale instanties zoals LRM zonder dat daarvoor een formele samenwerkingsovereenkomst bestaat en waarbij het « buitenlands » aspect steeds de drijfveer is voor een deelname door BMI. Op Europees niveau was de BMI in 1992 één van de medeoprichters van EDFI (« European Development Financing Institutions »), een instelling met zetel in Brussel die op Europees niveau vijftien verschillende gelijkaardige organisaties als BMI groepeert.
En outre, la SBI travaille également au cas par cas avec des instances régionales telles que la LRM sans qu’il existe un accord formel de coopération, et où l'aspect « étranger » est la motivation pour la participation de la SBI. Au niveau européen, la SBI a été en 1992 un des membres fondateurs de l'EDFI (« European Development Financing Institutions »), une institution ayant son siège à Bruxelles et qui rassemble au niveau européen quinze organisations similaires à la SBI.

De taakverdeling is dat BMI zich meestal concentreert op de analyse en opvolging van het project op het buitenlandse vlak, waar ook haar toegevoegde waarde ligt en waar zij haar expertise know-how ter beschikking stelt van de Belgische bedrijven, terwijl de toegevoegde waarde van gewestelijke instellingen vooral op het lokale / gewestelijke vlak ligt, dat wil zeggen naar de Waalse of Vlaamse onderneming toe waar zij het dichtste bijstaat.
S’agissant de la répartition des tâches, la SBI se focalise essentiellement sur l’analyse et le suivi du projet à l’étranger, à savoir là où se situe sa valeur ajoutée et où elle met son expertise et son savoir-faire à la disposition des entreprises belges, tandis que la valeur ajoutée des organismes régionaux se situe principalement au niveau local / régional et est mise à la disposition de l’entreprise wallonne ou flamande qu’ils s’efforcent d’assister au mieux.

Belgische chauffeurs verliezen hun job terwijl Belgische bedrijven failliet gaan of vaak worden genoodzaakt om een bedrijf in een andere EU-lidstaat op te richten waar de kosten veel lager liggen dan in België.
Les chauffeurs belges perdent leur emploi, tandis que les entreprises belges font faillite ou, souvent, se voient contraintes de créer une entreprise dans un autre Etat membre de l'UE, où les coûts sont sensiblement inférieurs à ceux pratiqués en Belgique.

Er zijn 1494 Belgische bedrijven in Roemenië maar de investeringen blijven beperkt tot 66 miljoen euro, terwijl Nederlandse bedrijven meer dan een miljard euro in Roemenië hebben geïnvesteerd.
Le nombre d'entreprises belges en Roumanie se monte à 1 494, mais le niveau d'investissement est réduit à 66 millions d'euros tandis que les entreprises néerlandaises ont investi plus d'un milliard d'euros en Roumanie.

De Belgische regering stimuleert politiek en financieel de zakelijke contacten met Chinese bedrijven, terwijl deze bedrijven eigendom zijn van Chinese partijbonzen en hun familieleden en enkel zij hiervan beter worden.
Le gouvernement belge encourage sur le plan politique et financier les relations d'affaires avec les entreprises chinoises, alors que celles-ci sont la propriété des responsables de partis chinois et des membres de leur famille, qui sont seuls à en tirer profit. Par le biais de joint-ventures, le savoir-faire belge disparaît entre les mains des Chinois.

Het zijn vooral de grote bedrijven die voor dit systeem kiezen, terwijl het Belgische economische weefsel vooral uit kmo's bestaat. 1. Hoeveel procent van de in 2015 getelde 60.000 werknemers die aandelen hadden van hun bedrijf, werkte er bij een groot bedrijf, en hoeveel procent bij een kmo?
En outre, ce sont surtout les grandes entreprises qui optent pour ce système, alors que le tissu économique belge est essentiellement composé de PME. 1. Sur les 60.000 actionnaires salariés recensés en 2015, quelle est la proportion provenant de grandes entreprises et de PME?

Omdat ze slechts over beperkte middelen beschikken, hebben deze inspecties prioriteit gegeven aan de volgende vormen van fraude: de valse statuten (de gedetacheerde werknemers werken onder het statuut van zelfstandige terwijl ze onder het gezag van een werkgever werken); de detachering van de werknemers met een A1 formulier zonder dat aan een of meerdere voorwaarden inzake detachering is voldaan; de "detacheringsconstructies"; de bedrijven die zich "specialiseren" in de detachering van de werknemers die gedetacheerd zijn door middel van een cascadesysteem van ondernemingen (zogenaamde salarisdragers) die optreden als tussenschakel tussen de gebruikende onderneming in de ontvangststaat en de "detacherende" onderneming; de in België gedetacheerde werknemers zonder dat de Belgische minimumlonen (alsook de premies in de algemeen verbindend verklaarde CAO's) of de arbeids- en rusttijden worden gerespecteerd.
Conscients de leurs moyens limités, la priorité de ces inspections a été donnée aux formes de fraudes suivantes: les faux statuts (les travailleurs détachés le sont sous un statut d'indépendant, alors qu'ils travaillent sous l'autorité d'un employeur); le détachement de travailleurs munis de formulaires A1 sans qu'une condition du détachement (voire plusieurs) soit remplie; des "montages" en matière de détachement; des firmes qui se "spécialisent" dans le détachement; des travailleurs qui sont détachés en cascade via des entreprises (dites de portage salarial) qui interviennent comme intermédiaires entre l'entreprise utilisatrice de l'État d'accueil et l'entreprise "détachante"; des travailleurs détachés en Belgique sans que les rémunérations minimales (y compris les primes prévues par les CCT rendues obligatoires) et les temps de travail et de repos soient respectés.

« Schenden de art. 191, eerste lid, 15°, art. 191, eerste lid, 15°quater en 191, eerste lid, 15°quinquies, van de wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, gecoördineerd op 15 [lees : 14] juli 1994, zoals van toepassing tijdens de periode waarop het geschil betrekking heeft, de art. 10 en 11 van de Grondwet doordat resp. een heffing wordt ingevoerd op het omzetcijfer verwezenlijkt op de Belgische markt van de geneesmiddelen die zijn ingeschreven op de lijst van de vergoedbare farmaceutische specialiteiten ten laste van de farmaceutische firma's die die omzet hebben verwezenlijkt, vanaf 2002 een aanvullende heffing wordt ingesteld op het omzetcijfer dat is verwezenlijkt gedurende het jaar voorafgaand aan datgene waarvoor de heffing verschuldigd is volgens de nadere regels bepaald in 15° en de voorwaarden vastgesteld in deze bepaling, wanneer in het voorafgaande jaar de door de verzekeringsinstelling geboekte uitgaven hoger liggen dan het globaal budget vastgesteld in uitvoering van art. 69, § 5 en ten slotte voor de jaren 2002 en 2003 een bijkomende heffing wordt ingesteld van 1,5 % van de omzet die resp. in het jaar 2001 en 2002 wordt verwezenlijkt en hierbij, geen onderscheid maakt tussen de farmaceutische bedrijven die generische geneesmiddelen op de markt brengen en deze die zogenaamde merkgeneesmiddelen of referentiespecialiteiten op de markt brengen, terwijl zij zich in onderscheiden situaties bevinden, in het licht van het doel van die heffingsmaatregelen ?
« L'article 191, alinéa 1, 15°, 15°quater et 15°quinquies, de la loi relative à l'assurance obligatoire soins de santé et indemnités, coordonnée le 15 [lire : 14] juillet 1994, tel qu'il était applicable au cours de la période sur laquelle porte le litige, viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution en ce qu'une cotisation est établie sur le chiffre d'affaires réalisé sur le marché belge des médicaments inscrits sur la liste des spécialités pharmaceutiques remboursables, à charge des entreprises pharmaceutiques qui ont réalisé ce chiffre d'affaires, en ce qu'une cotisation complémentaire est établie, à partir de 2002, sur le chiffre d'affaires réalisé au cours de l'année précédant celle pour laquelle la cotisation est due, selon les modalités fixées au 15° et les conditions définies dans cette disposition, si, pour l'année précédente, les dépenses comptabilisées par l'organisme assureur dépassent le budget global fixé en application de l'article 69, § 5, et, enfin, en ce que, pour les années 2002 et 2003, il est établi une cotisation complémentaire de 1,5 % du chiffre d'affaires réalisé respectivement en 2001 et 2002, sans qu'une distinction soit faite entre les entreprises pharmaceutiques qui commercialisent des médicaments génériques et celles qui commercialisent des médicaments de marque ou des spécialités de référence, alors qu'elles se trouvent dans des situations distinctes au regard du but de ces cotisations ?

« doordat het aangevochten koninklijk besluit van 4 februari 1997 en zijn bekrachtigingswet van 26 juni 1997, die zich de inhoud ervan toe-eigent, onregelmatig zijn om reden dat het voormeld koninklijk besluit zich zonder zichtbare, uitgesproken of toelaatbare verantwoording ertoe beperkt voor 1997 aan de farmaceutische bedrijven die met vergoedbare geneesmiddelen in 1996 een omzet op de Belgische markt hebben verwezenlijkt, een ' heffing ' op te leggen, gelijk aan 1 pct. van die omzet, terwijl het zich ervan onthoudt voor hetzelfde jaar enige bijdrage te eisen, enerzijds, van de apothekers met een voor het publiek toegankelijke officina alsook van de geneesheren die een vergunning hebben om een geneesmiddelendepot te houden en, anderzijds, van de erkende groothandelverdelers van geneesmiddelen, ofschoon die drie categorieën van personen uitdrukkelijk zijn beoogd in artikel 10, 4°, van de voormelde wet van 26 juli 1996, waarbij aldus aan de farmaceutische bedrijven een discriminerende verplichting wordt opgelegd, hetgeen impliceert dat het koninklijk besluit van 4 februari 1997 niet kan worden beschouwd als zijnde genomen krachtens de wet van 26 juli 1996, omdat de machtiging die zij bevat, moet worden verondersteld in overeenstemming te zijn met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, zodat de bekrachtigingswet van 26 juni 1997 niet zou kunnen worden beschouwd als zijnde één van de wetten bedoeld in artikel 51, § 1, van de wet van 26 juli 1996, hetgeen ertoe leidt dat moet worden gesteld dat het doel van de bekrachtigingswet van 26 juni 1997 erin bestaat met terugwerkende kracht de overigens bij de wet van 26 juli 1996 niet toegestane ongrondwettigheid van het koninklijk besluit van 4 februari 1997 te dekken op een ogenblik waarop overigens dat koninklijk besluit het voorwerp uitmaakte van een rechtsgeschil dat door de huidige verzoekster voor de afdeling administratie van de Raad van State was gebracht ».
« En ce que l'arrêté royal attaqué du 4 février 1997 et sa loi de confirmation du 26 juin 1997 qui s'en approprie le contenu sont irréguliers pour le motif que ledit arrêté royal se borne, sans justifications apparentes, déclarées ou admissibles, à imposer, pour 1997, aux firmes pharmaceutiques ayant réalisé pour les médicaments remboursables un chiffre d'affaires en 1996 sur le marché belge, une " cotisation" égale à 1 p.c. de ce chiffre d'affaires, tout en s'abstenant d'exiger, pour la même année, une quelconque contribution, d'une part, des pharmaciens tenant officine ouverte au public ainsi que des médecins autorisés à tenir un dépôt de médicaments et, d'autre part, des grossistes répartiteurs en médicaments agréés, bien que ces trois catégories de personnes soient explicitement visées par l'article 10, 4°, de la loi précitée du 26 juillet 1996, imposant de la sorte aux firmes pharmaceutiques une obligation discriminatoire, ce qui implique que l'arrêté royal du 4 février 1997 ne peut être considéré comme pris en vertu de la loi du 26 juillet 1996, pour la raison que l'habilitation qu'elle contient doit être présumée conforme aux articles 10 et 11 de la Constitution, en manière telle que la loi de confirmation du 26 juin 1997 ne saurait être regardée comme une des lois visées à l'article 51, § 1, de la loi du 26 juillet 1996, ce qui amène à devoir considérer que l'objet de la loi de confirmation du 26 juin 1997 consiste à couvrir rétroactivement l'inconstitutionnalité, au demeurant non permise par la loi du 26 juillet 1996, de l'arrêté royal du 4 février 1997, à un moment où, par ailleurs, ce dernier était l'objet d'une contestation juridique portée devant la section d'administration du Conseil d'Etat par l'actuelle requérante ».