Vertaling van "belgische vreemdelingenwet gestelde " (Nederlands → Frans) :

Zelfs wanneer geen toepassing wordt gemaakt van de in artikel 7, tweede lid, van de Belgische vreemdelingenwet geboden mogelijkheid en de onrechtmatig verblijvende vreemdeling derhalve geacht wordt vrijwillig gevolg te geven aan het bevel om het grondgebied te verlaten, de minister van Binnenlandse Zaken of de Dienst Vreemdelingenzaken geenszins verplicht is om toepassing te maken van artikel 27 van de wet van 15 december 1980, dit wil zeggen over te gaan tot de gedwongen repatriëring van de betrokken vreemdeling, wanneer deze laatste binnen de gestelde termijn geen gevolg geeft aan het bevel om het grondgebied te verlaten.
Même lorsqu'il n'est pas fait application de la possibilité offerte par l'article 7, alinéa 2, de la loi belge sur les étrangers et que l'étranger en situation illégale est donc réputé donner volontairement suite à l'ordre de quitter le territoire, le ministre de l'Intérieur ou l'Office des étrangers n'est nullement tenu d'appliquer l'article 27 de la loi du 15 décembre 1980, c'est-à-dire de procéder au rapatriement forcé de l'étranger en question lorsque ce dernier ne donne pas suite, dans le délai fixé, à l'ordre de quitter le territoire.

« Schenden de artikelen 40bis, § 2, 2°, van de Vreemdelingenwet juncto 40ter van de Vreemdelingenwet de artikelen 10, 11 en 191 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met artikel 8 EVRM, doordat zij voor vreemdelingen die een geregistreerd partnerschap hebben aangegaan met een Belgische onderdaan en met name een verklaring van wettelijke samenwoonst hebben afgelegd conform het gestelde in artikel 1476, § 1, van het B.W., een bijkomende bewijslast opleggen inzake het aantonen van een duurzame en stabiele relatie, die het aantonen van een relationele duurtijd kan omvatten, teneinde beschouwd te worden als een familielid van een Belgische onderdaan, daar waar dergelijke bewijslast niet bestaat voor vreemdelingen die gehuwd zijn met Belgische onderdanen ?
« L'article 40bis, § 2, 2°, juncto l'article 40ter, de la loi sur les étrangers viole-t-il les articles 10, 11 et 191 de la Constitution, combinés ou non avec l'article 8 de la Convention européenne des droits de l'homme, en ce qu'il impose aux étrangers qui ont conclu un partenariat enregistré avec un ressortissant belge et ont notamment fait une déclaration de cohabitation légale, conformément au prescrit de l'article 1476, § 1, du Code civil, une charge de preuve supplémentaire en ce qui concerne l'établissement de l'existence d'une relation durable et stable, qui peut comporter l'établissement de l'existence d'une période relationnelle, pour être considéré comme un membre de la famille d'un ressortissant belge, alors que cette charge de preuve n'existe pas pour les étrangers qui sont mariés à des ressortissants belges ?

« Schenden de artikelen 40bis, § 2, 2°, van de Vreemdelingenwet juncto 40ter van de Vreemdelingenwet de artikelen 10, 11 en 191 van de Grondwet al dan niet in samenhang gelezen met artikel 8 EVRM doordat zij voor vreemdelingen die een geregistreerd partnerschap hebben aangegaan met een Belgische onderdaan en met name een verklaring van wettelijke samenwoonst hebben afgelegd conform het gestelde in artikel 1476, § 1, van het B.W., een bijkomende bewijslast opleggen inzake het aantonen van een duurzame en stabiele relatie, die het aantonen van een relationele duurtijd kan omvatten, teneinde beschouwd te worden als een familielid van een Belgische onderdaan, daar waar dergelijke bewijslast niet bestaat voor vreemdelingen die gehuwd zijn met Belgische onderdanen ?
« L'article 40bis, § 2, 2°, juncto l'article 40ter, de la loi sur les étrangers viole-t-il les articles 10, 11 et 191 de la Constitution, combinés ou non avec l'article 8 de la Convention européenne des droits de l'homme, en ce qu'il impose aux étrangers qui ont conclu un partenariat enregistré avec un ressortissant belge et ont notamment fait une déclaration de cohabitation légale conformément au prescrit de l'article 1476, § 1, du Code civil une charge de preuve supplémentaire en ce qui concerne l'établissement de l'existence d'une relation durable et stable, qui peut comporter l'établissement de l'existence d'une période relationnelle, pour être considéré comme un membre de la famille d'un ressortissant belge, alors que cette charge de preuve n'existe pas pour les étrangers qui sont mariés à des ressortissants belges ?

Een verblijfsvergunning van een EU-lidstaat voor een onderdaan van een derde land, geeft enkel recht op verblijf van maximaal drie maanden in een andere EU-lidstaat. Om de vestiging te verkrijgen in België, moeten de door Spanje geregulariseerde vreemdelingen voldoen aan de door de Belgische vreemdelingenwet gestelde vereisten, net als alle onderdanen van derde landen.
Une autorisation de séjour d'un État membre de l'UE pour un ressortissant d'un pays tiers ne donne droit qu'à un séjour maximal de trois mois dans un autre État membre de l'UE. Pour obtenir l'établissement en Belgique, les étrangers régularisés par l'Espagne doivent satisfaire aux conditions de la loi belge relative aux étrangers, comme tous les ressortissants d'un pays tiers.