Vertaling van "beroep op dit arrest heeft kühne heitz " (Nederlands → Frans) :

Aldus heeft het, onder meer, geoordeeld dat artikel 1017, eerste lid, in samenhang gelezen met de artikelen 1018, 6°, en 1022, van het Gerechtelijk Wetboek, in die zin diende te worden geïnterpreteerd dat het niet belet dat de ambtenaar van de burgerlijke stand die in het ongelijk wordt gesteld na afloop van het onderzoek van een beroep ingesteld met toepassing van artikel 167 van het Burgerlijk Wetboek, wordt veroordeeld tot de betaling van een rechtsplegingsvergoeding ten gunste van de personen die dat beroep hebben ingesteld (arrest nr. 68/2015, B.12).
Ce faisant, elle a, entre autres, jugé que l'article 1017, alinéa 1, lu en combinaison avec les articles 1018, 6°, et 1022 du Code judiciaire, devait être interprété comme n'empêchant pas que l'officier de l'état civil succombant à l'issue de l'examen d'un recours exercé en application de l'article 167 du Code civil soit condamné au paiement de l'indemnité de procédure au profit des personnes ayant introduit ce recours (arrêt n° 68/2015, B.12).

Het centraal register van huwelijksovereenkomsten bevat volgende gegevens geldend op het ogenblik van de inschrijving : 1° Van elk van de partijen : a) Naam en voorna(a)m(en); b) Identificatienummer; c) Geboortedatum en -plaats; d) Adres of opgegeven woonplaats; 2° In de gevallen bedoeld in artikel 4, 1° en 2°, de aard en de datum van de akte; 3° De aanduiding van het toepasselijke huwelijksvermogensstelsel in geval van huwelijksovereenkomsten en wijzigingsakten; 4° In de gevallen bedoeld in artikel 4, 3°, het voorwerp en de datum van het vonnis of arrest; 5° In de gevallen bedoeld in artikel 4, 3°, de aanduiding van elk verzet, hoger beroep of voorziening tegen een vonnis of arrest; 6° De identificatie van de notaris, of de met openbaar gezag beklede autoriteit of persoon die de akte heeft verleden of in bewaring heeft genomen, of het rechtscollege dat het vonnis of arrest heeft uitgesproken; 7° In voorkomend geval de NABAN-referentie van de akte; 8° In voorkomend geval de ECLI-referentie van het vonnis of het arrest, of, bij gebrek, het algemeen rolnummer van het vonnis of arrest; 9° In voorkomend geval de plaats en datum van overlijden.
Le registre central des contrats de mariage contient les données suivantes, valables au moment de l'inscription : 1° Pour chacune des parties : a) les nom et prénom(s); b) le numéro d'identification; c) la date et le lieu de naissance; d) l'adresse ou le domicile déclaré; 2° Dans les cas visés à l'article 4, 1° et 2°, la nature et la date de l'acte; 3° L'indication du régime matrimonial applicable dans le cas de contrats de mariage et d'actes modificatifs; 4° Dans les cas visés à l'article 4, 3°, l'objet et la date du jugement ou de l'arrêt; 5° Dans les cas visés à l'article 4, 3°, l'indication de toute opposition, tout appel ou pourvoi contre un jugement ou arrêt; 6° L'identification du notaire, ou de l'autorité publique ou de la personne qui a dressé l'acte ou qui a reçu l'acte en vue de son dépôt, ou de la juridiction qui a prononcé le jugement ou l'arrêt; 7° Le cas échéant, la référence NABAN de l'acte; 8° Le cas échéant, la référence ECLI du jugement ou de l'arrêt, ou, à défaut, le numéro de rôle général du jugement ou de l'arrêt; 9° Le cas échéant, le lieu et la date de décès.

6. wijst erop dat het Gerecht voor ambtenarenzaken van de Europese Unie in een van de in paragraaf 5 genoemde zaken ten gunste van de verzoeker heeft geoordeeld (zaak F-58/10, arrest van 18 september 2012), het besluit van het Bureau van 16 oktober 2009 om tegen twee personeelsleden geen tuchtprocedure wegens een klacht over pesterijen in te leiden heeft vernietigd vanwege partijdigheid van de onderzoeker en zijn weigering om de anonimiteit van de getuigen te waarborgen, en het Bureau heeft gelast schadevergoeding aan de verzoeker en de proceskosten te betalen; wijst erop dat het Gerecht in zaak F-112/10 ten gunste van het Bureau heeft geoordeeld maar dat de verzoeker bij het Gerecht hoger beroep tegen het arrest heeft ingesteld; merkt op dat zaak F-38/12 nog hangende is;
6. observe que dans l'une des affaires mentionnées au paragraphe 5, le Tribunal de la fonction publique de l'Union européenne a tranché en faveur du requérant (affaire F-58/10, arrêt du 18 septembre 2012), a annulé la décision de l'Agence du 16 octobre 2009 de ne pas engager de procédures disciplinaires contre deux membres du personnel pour une allégation de harcèlement moral en raison de l'absence d'impartialité de la part de l'enquêteur et du refus de celui-ci de préserver l'anonymat des témoins, et lui a enjoint de verser des dommages et intérêts au requérant et de supporter les dépens; relève que, dans l'affaire F-112/10, le Tribunal de la fonction publique a tranché en faveur de l'Agence mais la partie requérante a formé un pourvoi contre l'arrêt devant le Tribunal; fait observer que le jugement est en attente dans l'affaire F-38/12;

In dit arrest heeft het Hof van Beroep, binnen de grenzen van het arrest geveld door het Hof van Cassatie, geoordeeld dat het gebruik van zowel verwarmingsgasolie als brandstof voor de motor van een voertuig dat op de openbare weg rijdt zonder de wettelijk verschuldigde accijnzen te hebben betaald, een inbreuk inhoudt die bestraft wordt overeenkomstig artikel 436 van de programmawet van 27 december 2004.
Dans cet arrêt, la Cour d'appel de Bruxelles, statuant dans les limites de l'arrêt rendu par la Cour de cassation, a considéré que l'usage de gasoil de chauffage en tant que carburant pour moteur d'un véhicule circulant sur la voie publique sans avoir payé les droits d'accises légalement dus, constituait une infraction sanctionnée à l'article 436 de la loi-programme du 27 décembre 2004.

Ik ben op de hoogte van de door het geachte lid aangehaalde problematiek, inzonderheid in het kader van het geschil voor het hof van beroep van Antwerpen, dat op 2 juni 2015 een voor de administratie ongunstig arrest heeft geveld.
J'ai connaissance de la problématique que l'honorable membre soulève dans sa question et ce, notamment dans le cadre du contentieux devant la cour d'appel d'Anvers qui a rendu un arrêt défavorable à l'administration le 2 juin 2015.

Het Grondwettelijk Hof, samengesteld uit de voorzitters J. Spreutels en E. De Groot, en de rechters A. Alen, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, T. Giet en R. Leysen, bijgestaan door de griffier F. Meersschaut, onder voorzitterschap van voorzitter J. Spreutels, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de prejudiciële vraag en rechtspleging Bij arrest van 12 december 2014 in zake de nv « Etablissements L. Lacroix Fils » tegen de stad Bergen, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 22 december 2014, heeft het Hof van Beroep te Bergen de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schenden artikel 7 van de wet van 23 december 1986 betreffende de invordering en de geschillen ter zake van provinciale en plaatselijke heffingen en artikel 378 van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992, waarnaar het verwijst, in die zin geïnterpreteerd dat zij niet vereisen dat een beroep voor het hof van beroep inzake gemeentelijke heffingen aan de bestendige deputatie moet worden betekend, de artikelen 10, 11 en 172 van de Grondwet in zoverre zij, volgens die interpretatie, een verschil in behandeling invoeren tussen de belastingschuldigen die in rechte treden tegen een provinciale heffing of tegen een gemeentelijke heffing, doordat, in het eerste geval, het dossier wordt neergelegd ter griffie van het hof van beroep door de provincie, die optreedt als beroepsinstantie en als partij in het rechtsgeding, ingevolge de betekening aan haar, waarbij die neerlegging de termijn van 60 dagen doet ingaan die het de belastingplichtige mogelijk maakt nieuwe grieven te doen gelden, terwijl, in het tweede geval, aangezien de betekening aan de bestendige deputatie van de provincie, die enkel als beroepsinstantie optreedt, niet plaatsvindt en de neerlegging van het dossier die ingevolge de betekening moet geschieden, evenmin heeft plaatsgevonden, de voormelde termijn van 60 dagen geen aanvang neemt ?
La Cour constitutionnelle, composée des présidents J. Spreutels et E. De Groot, et des juges A. Alen, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, T. Giet et R. Leysen, assistée du greffier F. Meersschaut, présidée par le président J. Spreutels, après en avoir délibéré, rend l'arrêt suivant : I. Objet de la question préjudicielle et procédure Par arrêt du 12 décembre 2014 en cause de la SA « Etablissements L. Lacroix Fils » contre la ville de Mons, dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 22 décembre 2014, la Cour d'appel de Mons a posé la question préjudicielle suivante : « L'article 7 de la loi du 23 décembre 1986 relative au recouvrement et au contentieux en matière de taxes provinciales et locales et l'article 378 du Code des impôts sur les revenus 1992, auquel il renvoie, tels qu'interprétés comme n'exigeant pas qu'un recours devant la cour d'appel en matière de taxes communales soit signifié à la députation permanente, violent-ils les articles 10, 11 et 172 de la Constitution en ce qu'ils instaurent, selon cette interprétation, une différence de traitement entre les redevables agissant à l'encontre d'une taxe provinciale ou d'une taxe communale, en ce que, dans la première hypothèse, le dossier est déposé au greffe de la cour d'appel par la province, agissant comme instance de recours et comme partie à l'instance judiciaire, suite à la signification intervenue auprès de celle-ci, ce dépôt faisant courir le délai de soixante jours permettant au contribuable de faire valoir des griefs nouveaux, alors que, dans la seconde hypothèse, la signification à la députation permanente de la province, agissant uniquement comme instance de recours, n'ayant pas lieu, le dépôt du dossier devant intervenir suite à la signification n'ayant pas non plus eu lieu, le délai précité de soixante jours ne commence pas à courir ?

F. overwegende dat het arrest-Bosman de oorspronkelijk gunstige rol van deregulering in het Europese voetbal heeft ondergraven doordat het de onderliggende waarden van het spel heeft gedevalueerd en de solidariteit tussen de beroeps- en amateursport heeft ondermijnd,
F. considérant que l'arrêt Bosman a été détourné de sa fonction positive initiale de déréglementation du football en Europe, ce qui a entraîné la dégradation des valeurs fondamentales de ce sport et compromis la solidarité entre les secteurs professionnel et amateur,

* Het arrest "Lamberts" van 10 april 2002, in de zaak T-209/00, heeft betrekking op een tegen de Europese Ombudsman ingesteld beroep om schadevergoeding; het Gerecht van eerste aanleg heeft het beroep weliswaar ten gronde verworpen, maar wel ontvankelijk verklaard; naar aanleiding van dit besluit heeft de Ombudsman op 24 juni 2002 bij het Hof van Justitie beroep ingesteld.
* L'arrêt "Lamberts" du 10 avril 2002, dans l'affaire T-209/00, concerne un recours en indemnité présenté contre le Médiateur; le Tribunal, tout en déboutant le recours quant au fond, l'a déclaré recevable; suite à cela, le Médiateur a présenté un recours devant la Cour de Justice le 24 juin 2002.

29. merkt op dat het beroep dat de instelling heeft ingesteld tegen het arrest d.d. 3 april 1998, waarbij de Luxemburgse handelsrechtbank de op 22 maart 1995 door het Europees Parlement aangespannen zaak tegen Royale Belge S.A., waarmee het Parlement op 30 juni 1976 een in artikel 75 van het Financieel Reglement genoemde verzekering had afgesloten, niet-ontvankelijk heeft verklaard, nog steeds hangende is;
29. relève que le recours introduit par l'institution contre le jugement du 3 avril 1998, par lequel le Tribunal de commerce de Luxembourg a jugé irrecevable la procédure engagée le 22 mars 1995 par le Parlement européen contre la Royale Belge S.A., auprès de laquelle le Parlement avait souscrit, le 30 juin 1976, la police d'assurance visée à l'article 75 du règlement financier, est toujours en instance;

Het Hof van Justitie, waarbij een beroep was ingesteld om te doen constateren dat een door de Raad op de grondslag van artikel K.3, lid 2 EUV genomen besluit, door zijn voorwerp, binnen de toepassingssfeer van artikel 100 C EGV valt, heeft in zijn arrest van 12 mei 1998 gesteld dat het bevoegd is een in het licht van het genoemde artikel 100 C genomen besluit inhoudelijk te toetsen teneinde na te gaan of dat besluit geen gevolgen heeft voor de bevoegdheid van de Gemeenschap uit hoofde van die bepaling.
Dans un arrêt du 12 mai 1998, la Cour, saisie d'un recours visant à faire constater qu'un acte adopté par le Conseil sur le fondement de l'article K 3, paragraphe 2, TUE, entre, par son objet, dans le champ d'application de l'article 100 C TCE, a estimé qu'elle était compétente pour procéder à l'examen du contenu de l'acte à la lumière du dit article 100 C, afin de vérifier si l'acte n'affecte pas la compétence de la Communauté en vertu de cette disposition.