Traduction de «beroep verlaten » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

beroepsprocedure (EU) [ beroep bij het Hof van justitie | klacht inzake communautaire geschillen ]
recours contentieux (UE) [ recours contentieux communautaire | recours devant la Cour de justice ]

Kamer van Beroep | kamer van beroep van het BHIM | kamer van beroep van het Bureau voor harmonisatie binnen de interne markt (merken, tekeningen en modellen) | kamer van beroep van het OHIM | KvB BHIM [Abbr.]
chambre de recours | chambre de recours de l'Office de l'harmonisation dans le marché intérieur (marques, dessins et modèles) | chambre de recours de l'OHMI

het land verlaten | verlaten van het Rijk | vertrek uit het land
sortie du territoire

beroep aantekenen bij een nationale rechtelijke instantie | beroep op de rechter | gerechtelijk beroep
recours judiciaire | recours juridictionnel | voie de recours juridictionnelle

paramedisch beroep [ fysiotherapeut | kinesitherapeut | opticien | paramedisch personeel | prothesist | tandtechnicus ]
profession paramédicale [ auxiliaire médical | kinésithérapeute | mécanicien-dentiste | opticien | personnel paramédical | physiothérapeute | prothésiste ]

beroep in de gezondheidszorg [ arts ]
profession de la santé

verlaten kind
enfant abandonné

bevel om het grondgebied te verlaten
ordre de quitter le territoire

verlaten
délaissement

verpletterd door reddingsboot na verlaten van schip, inzittende van kleine aangedreven boot gewond
écrasé par un canot de sauvetage après l'abandon du navire, passager d'un bateau motorisé blessé

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Een laatste element, dat niet aan bod komt in het verbeterd kadaster, maar dat de beroepsverenigingen voor verpleegkundigen en werkgevers ons melden, is dat er te veel verpleegkundigen het beroep verlaten na een korte carrière.
Un dernier élément, qui n’est pas mis en évidence dans le cadastre amélioré, mais que nous rapportent les associations professionnelles d’infirmiers et d’employeurs, est que trop d’infirmiers quittent leur profession après une courte carrière.

1. De werkwijze van de Dienst Vreemdelingenzaken (DVZ) is in overeenstemming met het recente arrest Alimanovic van 15 september 2015, dat herinnerde aan het feit dat een werknemer die minder dan een jaar gewerkt heeft vervolgens zijn status van "werknemer" gedurende zes maanden bewaart en vervolgens opnieuw de status van "werkzoekende" bekomt, in de zin van de Antonissen-jurisprudentie, die het volgende voor recht verklaart: De bepalingen van het gemeenschapsrecht inzake het vrije verkeer van werknemers staan niet in de weg aan een wettelijke regeling van een lidstaat, die bepaalt dat een onderdaan van een andere lidstaat die in eerstgenoemde staat werk is komen zoeken, gedwongen kan worden - met de mogelijkheid van beroep - die staat weer te verlaten indien hij er na zes maanden geen werk heeft gevonden, tenzij de belanghebbende aantoont dat hij nog steeds werk zoekt en een reële kans heeft het te vinden.
1. La pratique de l'Office des Étrangers(OE) est conforme au récent arrêt Alimanovic du 15 septembre 2015 qui a rappelé qu'un travailleur ayant travaillé moins d'un an conserve ensuite son statut de "travailleur" pendant six mois, puis retrouve un statut de "chercheur d'emploi" au sens de la jurisprudence Antonissen qui dit pour droit: Les dispositions de droit communautaire régissant la libre circulation des travailleurs ne font pas obstacle à ce que la législation d' un État membre prévoie qu' un ressortissant d' un autre État membre, entré sur son territoire pour y chercher un emploi, puisse être contraint, sous réserve d' un recours, de quitter ce territoire s' il n' y a pas trouvé un emploi au bout de six mois, à moins que l' intéressé apporte la preuve qu' il continue à chercher un emploi et qu' il a des chances véritables d' être engagé.

De personen die in de opvangstructuren van Fedasil en de partners worden opgevangen, komen overeen met de begunstigden die voorzien zijn in de opvangwet van 12 januari 2007, met name vooral asielzoekers tijdens de procedure maar ook vluchtelingen die een beschermingsstatuut hebben gekregen (aan het einde van hun opvangtraject), NBMV (niet-begeleide minderjarige vreemdelingen), uitgeprocedeerde asielzoekers (die nog binnen de termijn zitten om beroep aan te tekenen, die nog binnen de termijn zitten van een bevel om het grondgebied te verlaten of die een tijdelijke verlenging van de opvang hebben gekregen).
Les personnes accueillies dans les structures d'accueil du réseau de Fedasil et de ses partenaires correspondent aux bénéficiaires prévus par la loi accueil du 12 janvier 2007, à savoir principalement des demandeurs d'asile en cours de procédure mais aussi des réfugiés ayant obtenu un statut de protection (en fin de trajet d'accueil), des MENA (mineurs étrangers non accompagnés), des demandeurs d'asile déboutés (qui sont encore dans un délai pour introduire un recours, qui sont encore dans le délai d'un ordre de quitter le territoire ou qui sont en prolongation temporaire de l'accueil).

Het OCMW heeft hoger beroep aangetekend tegen deze beslissing en het Arbeidshof heeft prejudiciële vragen gesteld aan het Europees Hof van Justitie (EHvJ) over twee aspecten: "Moeten de richtlijnen [2004/83, 2005/85 en 2003/9] aldus worden uitgelegd dat op de lidstaat die bepaalt dat vreemdelingen die 'op zodanige wijze lijden aan een ziekte dat deze ziekte een reëel risico inhoudt voor hun leven of fysieke integriteit of een reëel risico inhoudt op een onmenselijke of vernederende behandeling wanneer er geen adequate behandeling is in hun land van herkomst', recht hebben op de subsidiaire bescherming in de zin van artikel 15, [sub b], van richtlijn [2004/83], een verplichting rust om: - te bepalen dat een beroep tegen de administratieve beslissing waarbij het verblijfsrecht en/of de subsidiaire bescherming wordt geweigerd en een bevel wordt uitgevaardigd om het grondgebied te verlaten, schorsende werking heeft, - in het kader van zijn socialebijstandsregeling of opvangregeling te voorzien in andere dan de medische basisbehoeften van verzoeker tot de beslissing over het beroep tegen die administratieve beslissing?" Het standpunt van het Hof is het volgende: Wat betreft het ontbreken van een schorsend beroep, zijn de richtlijnen aangehaald door de verwijzende rechterlijke instantie niet van toepassing, maar het EHVJ zal andere nuttige elementen bezorgen aan de nationale rechter om een vonnis te kunnen vellen.
Le CPAS a interjeté appel de cette décision et la Cour du travail a posé des questions préjudicielles à la Cour de Justice de l'Union européenne (CJUE) pour deux aspects: "Les directives [2004/83, 2005/85 et 2003/9] doivent-elles être interprétées comme faisant obligation à l'État membre qui prévoit que l'étranger qui 'souffre d'une maladie telle qu'elle entraîne un risque réel pour sa vie ou son intégrité physique ou un risque réel de traitement inhumain ou dégradant lorsqu'il n'existe aucun traitement adéquat dans son pays d'origine' a droit à la protection subsidiaire au sens de l'article 15, [sous b),] de la directive [2004/83], - de prévoir un recours suspensif contre la décision administrative refusant le droit de séjour et/ou la protection subsidiaire et faisant ordre de quitter le territoire, - de prendre en charge dans le cadre de son régime d'aide sociale ou d'accueil, les besoins élémentaires autres que médicaux du requérant, jusqu'à ce qu'il soit statué sur le recours introduit contre cette décision administrative?" La position de la Cour est la suivante: En ce qui concerne l'absence de recours suspensif, les directives invoquées par la juridiction de renvoi ne sont pas applicables mais la CJUE va fournir d'autres éléments utiles au juge national pour pouvoir trancher.

In het arrest Abdida (C-562/13) van 18 december 2014 heeft het Hof van Justitie van de Europese Unie geoordeeld dat "de artikelen 5 en 13 van richtlijn 2008/115, gelezen in het licht van de artikelen 19, lid 2, en 47 van het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie, en artikel 14, lid 1, sub b, van die richtlijn in die zin moeten worden uitgelegd dat zij zich verzetten tegen een nationale wettelijke regeling: - die geen schorsende werking toekent aan een beroep dat wordt ingesteld tegen een besluit (van weigering van 9ter) waarbij een derdelander die aan een ernstige ziekte lijdt, wordt gelast het grondgebied van een lidstaat te verlaten, wanneer de uitvoering van dat besluit voor die derdelander een ernstig risico inhoudt dat zijn gezondheidstoestand op ernstige en onomkeerbare wijze verslechtert, en - die niet bepaalt dat in de mate van het mogelijke wordt voorzien in de elementaire levensbehoeften van die derdelander teneinde te verzekeren dat de dringende medische zorg en de essentiële behandeling van ziekte daadwerkelijk worden verstrekt tijdens de periode waarin die lidstaat als gevolg van het instellen van dat beroep verplicht is de verwijdering van die derdelander uit te stellen".
Le 18 décembre 2014 la Cour de Justice de l'UE dans l'arrêt Abdida (C-562/13) a déclaré que: "Les articles 5 et 13 de la directive 2008/115/CE, lus à la lumière des articles 19, paragraphe 2, et 47 de la charte des droits fondamentaux de l'Union européenne, ainsi que l'article 14, paragraphe 1, sous b, de cette directive doivent être interprétés en ce sens qu'ils s'opposent à une législation nationale : - qui ne confère pas un effet suspensif à un recours exercé contre une décision (de refus de 9ter) ordonnant à un ressortissant de pays tiers atteint d'une grave maladie de quitter le territoire d'un État membre, lorsque l'exécution de cette décision est susceptible d'exposer ce ressortissant de pays tiers à un risque sérieux de détérioration grave et irréversible de son état de santé, et - qui ne prévoit pas la prise en charge, dans la mesure du possible, des besoins de base dudit ressortissant de pays tiers, afin de garantir que les soins médicaux d'urgence et le traitement indispensable des maladies puissent effectivement être prodigués, durant la période pendant laquelle cet État membre est tenu de reporter l'éloignement du même ressortissant de pays tiers à la suite de l'exercice de ce recours".

In zijn arrest van 18 december 2014 in de zaak-Abdida (C-562/13) heeft het Hof van Justitie van de Europese Unie het volgende geoordeeld: "Uit een en ander volgt dat op de gestelde vragen moet worden geantwoord dat de artikelen 5 en 13 van richtlijn 2008/115, gelezen in het licht van de artikelen 19, lid 2, en 47 van het Handvest, en artikel 14, lid 1, sub b, van die richtlijn in die zin moeten worden uitgelegd dat zij zich verzetten tegen een nationale wettelijke regeling: - die geen schorsende werking toekent aan een beroep tegen een besluit waarbij een derdelander die aan een ernstige ziekte lijdt, wordt gelast het grondgebied van een lidstaat te verlaten, wanneer de uitvoering van dat besluit voor die derdelander een ernstig risico inhoudt dat zijn gezondheidstoestand op ernstige en onomkeerbare wijze verslechtert, en - die niet bepaalt dat in de mate van het mogelijke wordt voorzien in de elementaire levensbehoeften van die derdelander teneinde te verzekeren dat de dringende medische zorg en de essentiële behandeling van ziekte daadwerkelijk worden verstrekt tijdens de periode waarin die lidstaat als gevolg van het instellen van dat beroep verplicht is de verwijdering van die derdelander uit te stellen".
Le 18 décembre 2014 la Cour de Justice de l'UE dans l'arrêt Abdida (C-562/13) a déclaré que: "Les articles 5 et 13 de la directive 2008/115/CE [retour], lus à la lumière des articles 19, paragraphe 2, et 47 de la Charte, ainsi que l'article 14, paragraphe 1, sous b), de cette directive doivent être interprétés en ce sens qu'ils s'opposent à une législation nationale: - qui ne confère pas un effet suspensif à un recours exercé contre une décision [de refus de 9ter] ordonnant à un ressortissant de pays tiers atteint d'une grave maladie de quitter le territoire d'un État membre, lorsque l'exécution de cette décision est susceptible d'exposer ce ressortissant de pays tiers à un risque sérieux de détérioration grave et irréversible de son état de santé, et - qui ne prévoit pas la prise en charge, dans la mesure du possible, des besoins de base dudit ressortissant de pays tiers, afin de garantir que les soins médicaux d'urgence et le traitement indispensable des maladies puissent effectivement être prodigués, durant la période pendant laquelle cet État membre est tenu de reporter l'éloignement du même ressortissant de pays tiers à la suite de l'exercice de ce recours".

Zo was de Raad van State, waar een beroep ingesteld werd, van mening dat de afwijking van de regeling voor de volwassenen, die voor minderjarigen bestaat en beschreven is in artikel 18 van het koninklijk besluit van 8 oktober 1981 (aan de minderjarige wordt geen bevel om het grondgebied te verlaten afgegeven maar aan de volwassene die de minderjarige begeleidt, wordt een bevel tot terugbrenging ter kennis gebracht; zodra hij volwassen is, kan hij natuurlijk het bevel krijgen om het grondgebied te verlaten) niet van toepassing is, aangezien hier geen sprake is van het grondgebied te verlaten maar van de toegang tot het grondgebied te weigeren.
De même, le Conseil d'État, devant lequel un recours avait été introduit, a estimé que le régime prévu pour les mineurs à l'article 118 de l'arrêté royal du 8 octobre 1981, dérogatoire à celui applicable aux majeurs (le mineur ne se voit pas délivrer un ordre de quitter le territoire mais un ordre de reconduire qui est notifié à l'adulte qui accompagne le mineur; un fois majeur, il peut évidemment alors recevoir un ordre de quitter le territoire) ne s'applique pas puisqu'il ne s'agit pas ici de quitter le territoire mais de refuser l'accès à celui-ci.

2° de dag volgend op de dag waarop de uitvoeringstermijn van het bevel om het grondgebied te verlaten, betekend aan de asielzoeker, verstrijkt als op de datum waarop een beslissing van de organen bedoeld in het eerste lid definitief wordt en niet vatbaar voor beroep, de uitvoeringstermijn om het grondgebied te verlaten nog niet verstreken is maar ten vroegste na een termijn van vijf dagen te rekenen vanaf de bovengenoemde beslissing”.
2° le lendemain du jour où expire le délai d’exécution de l’ordre de quitter le territoire notifié au demandeur d’asile si à la date à laquelle une décision d’un des organes visés à l’alinéa 1 devient définitive et non susceptible de recours, le délai d’exécution de l’ordre de quitter le territoire n’a pas encore expiré, mais au plus tôt à l’issue d’un délai de cinq jours à compter de la décision susmentionnée”.

Deze oplossing werd echter verlaten ten voordele van de formule voorgesteld in artikel 1224/2 van het Gerechtelijk Wetboek, omwille van moeilijkheden welke die oplossing met zich mee had kunnen brengen, in het bijzonder in het geval van een uitvoerbare beslissing tot verkoop van de goederen, terwijl het hoger beroep tegen deze beslissing zou worden uitgesteld tot op hetzelfde ogenblik als het hoger beroep tegen het vonnis over de staat van vereffening houdende het voorstel van verdeling : quid in het geval dat de rechter in beroep (per hypothese gevat na de opstelling van de staat van vereffening houdende het voorstel van verdeling) de beslissing zou hervormen, hoewel de verkoop van de goederen (noodzakelijk voor de opstelling van de staat van vereffening) reeds zou zijn gebeurd op grond van het uitvoerbare karakter van de beslissing gewezen in eerste aanleg ?
Cette solution a toutefois été abandonnée au bénéfice de la formule proposée à l'article 1224/2 du Code judiciaire, en raison des difficultés qu'aurait pu poser cette solution, notamment dans l'hypothèse d'une décision exécutoire ordonnant la vente des biens alors que l'appel à l'encontre de celle-ci aurait, par hypothèse, été postposé en même temps que l'appel interjeté à l'encontre du jugement se prononçant sur l'état liquidatif contenant le projet de partage: quid dans l'hypothèse où le juge d'appel (par hypothèse saisi postérieurement à l'établissement de l'état liquidatif) réformerait la décision alors que la vente des biens (nécessaire pour l'établissement de l'état liquidatif contenant le projet de partage) serait intervenue sur la base du caractère exécutoire de la décision rendue en première instance ?

Is de minister zich ervan bewust dat in de regio Turnhout steeds meer - niet alleen jonge - huisartsen het beroep verlaten?
Le ministre est-il conscient du fait que, dans la région de Turnhout, de plus en plus de médecins généralistes - et pas seulement des jeunes - quittent la profession ?