Vertaling van "beroep veroordeeld " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

beroepsprocedure (EU) [ beroep bij het Hof van justitie | klacht inzake communautaire geschillen ]
recours contentieux (UE) [ recours contentieux communautaire | recours devant la Cour de justice ]

Kamer van Beroep | kamer van beroep van het BHIM | kamer van beroep van het Bureau voor harmonisatie binnen de interne markt (merken, tekeningen en modellen) | kamer van beroep van het OHIM | KvB BHIM [Abbr.]
chambre de recours | chambre de recours de l'Office de l'harmonisation dans le marché intérieur (marques, dessins et modèles) | chambre de recours de l'OHMI

beroep aantekenen bij een nationale rechtelijke instantie | beroep op de rechter | gerechtelijk beroep
recours judiciaire | recours juridictionnel | voie de recours juridictionnelle

beroep op het recht van voorrang | beroep op het voorrangsrecht | beroep op voorrang
revendication du droit de priorité

paramedisch beroep [ fysiotherapeut | kinesitherapeut | opticien | paramedisch personeel | prothesist | tandtechnicus ]
profession paramédicale [ auxiliaire médical | kinésithérapeute | mécanicien-dentiste | opticien | personnel paramédical | physiothérapeute | prothésiste ]

beroep in de gezondheidszorg [ arts ]
profession de la santé

vroeger zwaar veroordeelde
repris de justice

ter beschikking gestelde veroordeelde
condamné mis à disposition

veroordeelde
condamné

Onderneming voor het aanleren van een beroep (élément)
entreprise d'apprentissage professionnel | E.A.P.

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Uiteindelijk werd de leider van Sharia4Belgium, Abu Imran alias Fouad Belkacem, in februari 2015 in beroep veroordeeld tot 12 jaar gevangenisstraf.
En février 2015, le chef de Sharia4Belgium, Abu Imran alias Fouad Belkacem, a finalement été condamné en appel à 12 ans de prison.

Op de vragen die werden gesteld antwoordt de heer Monfils dat in 2003 en in 2005 in Frankrijk 43 in eerste aanleg vrijgesproken beschuldigden in hoger beroep veroordeeld werden, en dat 64 beschuldigden die in eerste aanleg veroordeeld werden, in hoger beroep werden vrijgesproken, wat een percentage van 8 % is.
En réponse aux questions posées, M. Monfils rappelle qu'en France, en 2003 et 2005, 43 accusés acquittés en premier ressort ont été condamnés en appel, et 64 accusés condamnés en premier ressort ont été acquittés en appel, ce qui représente un pourcentage de 8 %.

Zo werden 43 personen die in eerste aanleg werden vrijgesproken, in hoger beroep veroordeeld en werden andersom 64 veroordeelden uiteindelijk in hoger beroep vrijgesproken.
Ainsi, 43 acquittés en premier ressort ont été condamnés en appel et à l'inverse 64 condamnés ont été finalement acquittés en appel.

Aldus heeft het, onder meer, geoordeeld dat artikel 1017, eerste lid, in samenhang gelezen met de artikelen 1018, 6°, en 1022, van het Gerechtelijk Wetboek, in die zin diende te worden geïnterpreteerd dat het niet belet dat de ambtenaar van de burgerlijke stand die in het ongelijk wordt gesteld na afloop van het onderzoek van een beroep ingesteld met toepassing van artikel 167 van het Burgerlijk Wetboek, wordt veroordeeld tot de betaling van een rechtsplegingsvergoeding ten gunste van de personen die dat beroep hebben ingesteld (arrest nr. 68/2015, B.12).
Ce faisant, elle a, entre autres, jugé que l'article 1017, alinéa 1, lu en combinaison avec les articles 1018, 6°, et 1022 du Code judiciaire, devait être interprété comme n'empêchant pas que l'officier de l'état civil succombant à l'issue de l'examen d'un recours exercé en application de l'article 167 du Code civil soit condamné au paiement de l'indemnité de procédure au profit des personnes ayant introduit ce recours (arrêt n° 68/2015, B.12).

Uit die bepaling, gelezen in samenhang met artikel 1018, 6°, van het Gerechtelijk Wetboek, blijkt dat zowel de personen die het in artikel 167, zesde lid, van het Burgerlijk Wetboek beoogde beroep instellen als de ambtenaar van de burgerlijke stand wiens beslissing het voorwerp van dat beroep uitmaakt, tot de betaling van de rechtsplegingsvergoeding kunnen worden veroordeeld indien zij voor de rechtbank waarbij de zaak aanhangig is gemaakt in het ongelijk worden gesteld.
Il ressort de cette disposition, lue en combinaison avec l'article 1018, 6°, du Code judiciaire, que tant les personnes qui introduisent le recours visé par l'article 167, alinéa 6, du Code civil que l'officier de l'état civil dont la décision fait l'objet de ce recours peuvent, s'ils succombent devant le tribunal saisi, être condamnés au paiement de l'indemnité de procédure.

Moerman, E. Derycke en F. Daoût, bijgestaan door de griffier F. Meersschaut, onder voorzitterschap van voorzitter J. Spreutels, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de prejudiciële vraag en rechtspleging Bij arrest van 26 november 2014 in zake Khalid Oussaih, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 12 december 2014, heeft het Hof van Cassatie de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 2 van het koninklijk besluit nr. 236 van 20 januari 1936 tot vereenvoudiging van sommige vormen van de strafvordering ten opzichte van de gedetineerden, bekrachtigd bij de wet van 4 mei 1936, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met de artikelen 6 en 13 van het Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden, in zoverre een beklaagde die bij verstek is veroordeeld en zich in een strafinrichting in hechtenis bevindt, enkel verzet kan doen tegen de veroordelingen in strafzaken die zijn uitgesproken door de hoven van beroep, de correctionele rechtbanken en de politierechtbanken, door middel van een verklaring aan de attaché-gevangenisdirecteur of adviseur-gevangenisdirecteur van de strafinrichting of aan zijn gemachtigde, op voorwaarde dat hij het vereiste bedrag om de kosten van de akte van deurwaarder te dekken niet in zijn bezit heeft, terwijl, krachtens artikel 1 van de wet van 25 juli 1893 betreffende de aantekening van beroep of van voorziening in cassatie van gevangenzittende of geïnterneerde personen, in de strafinrichtingen de verklaringen van hoger beroep of van voorziening in verbreking in strafzaken onbeperkt kunnen worden gedaan aan de bestuurders van die inrichtingen of aan hun gemachtigde door de personen die erin opgesloten zijn ?
Moerman, E. Derycke en F. Daoût, assistée du greffier F. Meersschaut, présidée par le président J. Spreutels, après en avoir délibéré, rend l'arrêt suivant : I. Objet de la question préjudicielle et procédure Par arrêt du 26 novembre 2014 en cause de Khalid Oussaih, dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 12 décembre 2014, la Cour de cassation a posé la question préjudicielle suivante : « L'article 2 de l'arrêté royal n° 236 du 20 janvier 1936 simplifiant certaines formes de la procédure pénale à l'égard des détenus, confirmé par la loi du 4 mai 1936, viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution, lus isolément ou combinés avec les articles 6 et 13 de la Convention de sauvegarde des droits de l'homme et des libertés fondamentales, dans la mesure où un prévenu condamné par défaut et détenu dans un établissement pénitentiaire ne peut faire opposition aux condamnations pénales prononcées par les cours d'appel, les tribunaux correctionnels et les tribunaux de police, par déclaration à l'attaché-directeur ou au conseiller-directeur de prison de l'établissement pénitentiaire ou à son délégué, qu'à la condition de ne pas être détenteur de la somme nécessaire pour couvrir les frais d'acte d'huissier, alors que, en vertu de l'article 1 de la loi du 25 juillet 1893 relative aux déclarations d'appel et de recours en cassation des personnes détenues ou internées, dans les établissements pénitentiaires, les déclarations d'appel ou de recours en cassation en matière pénale peuvent être faites sans restriction aux directeurs de ces établissements ou à leur délégué par les personnes qui y sont détenues ?

De volgende arresten inzake vervallenverklaring op basis van 'het ernstig tekortkomen aan de verplichtingen als Belgische burger' zijn gekend: - twee arresten van het hof van beroep te Brussel op grond van veroordelingen wegens terroristische activiteiten geïnspireerd door religieus extremisme: 1) arrest van 26 januari 2009 ten aanzien van een man met Tunesische nationaliteit geboren in 1965; 2) arrest van 7 januari 2010 ten aanzien van een man met Marokkaanse nationaliteit geboren in 1977; - arrest van het hof van beroep te Antwerpen van 18 november 2010 ten aanzien van een man van Marokkaanse oorsprong geboren in 1987, veroordeeld in Marokko voor terrorisme, die misbruik maakte van zijn Belgische identiteit om criminele handelingen te verrichten in België en Marokko; - arrest van het hof van beroep te Brussel van 20 december 2010 ten aanzien van een in 1959 in Algerije geboren persoon met Tunesische nationaliteit wegens islamitisch extremisme.
En matière de déchéance sur la base de "manquements graves aux devoirs de citoyens belges", les arrêts suivants sont connus: - deux arrêts de la cour d'appel de Bruxelles sur la base de condamnations pour faits de terrorisme inspirés de l'extrémisme religieux: 1) arrêt du 26 janvier 2009 contre un ressortissant de nationalité tunisienne né en 1965; 2) arrêt du 7 janvier 2010 contre un ressortissant de nationalité marocaine né en 1977; - un arrêt de la cour d'appel d'Anvers du 18 novembre 2010 à l'encontre d' un ressortissant d'origine marocaine, né en 1987, jugé au Maroc pour terrorisme, qui a utilisé sa nationalité belge pour commettre des faits criminels en Belgique et au Maroc; - un arrêt de la cour d'appel de Bruxelles du 20 décembre 2010 à l'encontre d'un ressortissant de nationalité tunisienne, né en Algérie en 1959, pour extrémisme islamique.

- Op 16 juli 2010 werd Abdelkader Belliraj in Marokko in beroep veroordeeld voor terrorisme en voor het plegen van zes politieke moorden in België.
- Le 16 juillet 2010, Abdelkader Belliraj a été condamné en appel au Maroc pour terrorisme et pour avoir commis six assassinats politiques en Belgique.