Dat geldt voor stukken waarvan er verscheidene exemplaren voorhanden zijn, beschadigde voorwerpen waarvan de restauratiewaarde hoger ligt dan de restwaarde (uitgezonderd voor zeldzame stukken), stukken die onherroepelijk beschadigd zijn na een ongeluk (brand, waterschade,.), voorwerpen zonder museale waarde die deel uitmaakten van legaten, vervalsingen enz. In al deze gevallen zijn de conservatoren er in principe toe gehouden die voorwerpen in hun inventaris te behouden, terwijl die wetenschappelijk of museaal van zeer beperkt, ja zelfs van geen belang meer zijn.
Les pièces en plusieurs exemplaires, les objets abîmés dont la valeur de restauration dépasse la valeur résiduelle (hormis les pièces rares), les pièces irrémédiablement endommagées à la suite d'un sinistre (incendie, dégât des eaux, .), des objets sans valeur muséale qui faisaient partie de legs, les faux, dans chacune de ces situations les conservateurs sont tenus, en principe, de garder ces objets dans leur inventaire, alors qu'ils ne présentent qu'un intérêt très limité voire inexistant sur le plan scientifique ou muséal.
