Traduction de «bewijzen aan degenen die nee gezegd hebben toen » (Néerlandais → Français) :

Laten we eer bewijzen aan degenen die nee gezegd hebben toen dat nodig was, en laten we trots zijn op al diegenen die nu ja zeggen tegen het uitgebreide Europa, het Europa dat erin is geslaagd zijn verleden en zijn geografische grenzen met elkaar in overeenstemming te brengen.
Soyons reconnaissants à ceux qui ont dit non lorsqu’il fallait dire non et soyons fiers de tous ceux qui, aujourd’hui, disent oui à la grande Europe, à l’Europe qui a vu son histoire et sa géographie se réconcilier.

D. overwegende dat de herinnering aan het goede van essentieel belang is voor het Europese integratieproces, omdat jongere generaties daarvan kunnen leren dat iedereen altijd de keuze heeft anderen te helpen en de menselijke waardigheid te verdedigen, en dat openbare instellingen de taak hebben eer te bewijzen aan degenen die hun medemensen hebben weten te beschermen toen dezen uit haat werden vervolgd;
D. considérant que le souvenir du Bien est essentiel au processus d'intégration européenne, car il apprend aux jeunes générations que chacun peut toujours, quoi qu'il arrive, prendre le parti d'aider autrui et de défendre la dignité humaine, et leur rappelle qu'il est du devoir des pouvoirs publics de valoriser le comportement exemplaire de tous ceux qui ont su protéger leurs semblables lorsqu'ils étaient poursuivis par pure haine;

Verder telt een “nee” evenzeer als een “ja”, maar het “nee” is geen veto, en degenen die “nee” gezegd hebben moeten nu laten weten wat ze willen.
Deuxièmement, un «non» vaut autant qu’un «oui», mais un «non» n’a pas le droit de veto, et ceux qui ont dit «non» doivent dire ce qu’ils veulent faire.

Zij vragen zich niet af wat de motieven zijn van degenen die in Frankrijk en Nederland ‘nee’ gezegd hebben, waarom de verwachtingen van de burgers beschaamd zijn en waarom deze burgers systematisch teleurgesteld worden.
Les «grands» ne s’interrogent pas sur les raisons de la crise, ils ne cherchent pas à découvrir les motivations de ceux qui, en France et aux Pays-Bas, ont dit «non», ni à connaître les attentes déçues de la population, ni même à savoir pourquoi la population a été déçu de façon si systématique.