Traduction de «boek de moord » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Digitaal boek | E-boek | Elektronisch boek
livre électronique

moord(poging) door vergiftiging met (elke) | biologische stof | moord(poging) door vergiftiging met (elke) | geneesmiddel
homicide par empoisonnement au moyen de:drogue | médicament | substance biologique

politieke moord
assassinat politique

moord
assassinat

ingebonden boek | ingenaaid boek
livre relié

boek | boek papier
main de papier

boek vervoerverdeling stukgoed | overzicht groepsindeling stukgoed | ALS,België:boek vervoerverdeling stukgoed [Abbr.]
nomenclature colis | nomenclature de wagonnage

boeking op rekening
inscription en compte

letsel toegebracht door andere persoon met de bedoeling te verwonden of te doden, met elk middel | moord
homicide lésions traumatiques infligées par un tiers dans l'intention de blesser ou de tuer, par un moyen quelconque

moord(poging) door vergiftiging NNO
homicide par empoisonnement SAI

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Zo werd de historische achtergrond geschetst in het boek De moord op Lahaut (1) en onthulde toenmalig senator en huidig minister Vincent Van Quickenborne, de echte naam van de spilfiguur.
Le contexte historique a ainsi été dépeint dans l'ouvrage L'assassinat de Julien Lahaut (1) et le ministre Vincent Van Quickenborne, alors sénateur, a dévoilé la véritable identité du principal meurtrier.

Zo werd de historische achtergrond geschetst in het boek « De moord op Lahaut » (1) en onthulde, toenmalig senator en huidig minister, Vincent Van Quickenborne de echte naam van de spilfiguur.
Le contexte historique de celle-ci a été dépeint dans le livre « L'assassinat de Julien Lahaut » (1) et le sénateur Vincent Van Quickenborne, aujourd'hui ministre, a dévoilé la véritable identité du principal meurtrier.

Het SOMA heeft onlangs een opmerkelijk boek gepubliceerd over de moord op Julien Lahaut.
Le CEGES vient de publier un travail remarquable sur l'assassinat de Julien Lahaut.

Ook de misdaden en wanbedrijven tegen personen (Hoofdstuk I van Titel VIII, boek II van het Strafwetboek) kunnen worden vermeld : moord, doodslag, slagen en verwondingen, foltering, onmenselijke of onterende behandeling, alsook misdaden en wanbedrijven tegen eigendommen (Titel IX van Boek II van het Strafwetboek).
On peut également citer les crimes et délits contre les personnes (chapitre I , du titre VIII, du livre II, du Code pénal) : assassinat, meurtre, coups et blessures, torture, traitement inhumain ou dégradant, .ainsi que les crimes et délits contre les biens (titre IX, du livre II, du Code pénal).

Zij kunnen alleen worden toegepast wanneer is aangetoond dat iemand een van de volgende misdrijven heeft begaan : aanranding van de eerbaarheid of verkrachting (artikel 377bis, dat verwijst naar hoofdstuk V van titel VII van boek II van het Strafwetboek); doodslag, moord, vergiftiging, opzettelijke slagen en verwondingen (artikel 405quater, dat verwijst naar de artikelen 393 tot 405bis van het Strafwetboek); verzuim of weigering hulp te bieden aan iemand die in gevaar verkeert (artikel 422quater, dat verwijst naar de artikelen 422bis en 422ter van het Strafwetboek); onrechtmatige opsluiting en schending van de woning (artikel 438bis, dat verwijst naar hoofdstuk IV van titel VIII van boek II van het Strafwetboek); belaging (artikel 442ter, dat verwijst naar hoofdstuk IVbis van titel VIII van boek II van het Strafwetboek); lasterlijke aantijgingen, lasterlijke aangifte, beledigingen en grafschennis (artikel 453bis, dat verwijst naar hoofdstuk V van titel VIII van boek II van het Strafwetboek); brandstichting (artikel 514bis, dat verwijst naar de artikelen 510 tot 514 van het Strafwetboek); vernieling van bouwwerken, stoommachines en telegraaftoestellen (artikel 525bis, dat verwijst naar de artikelen 521 tot 525 van het Strafwetboek); vernieling van andermans roerende eigendommen (artikel 532bis, dat verwijst naar de artikelen 528 tot 532 van het Strafwetboek) en graffiti en beschadiging van onroerende eigendommen (artikel 534quater, dat verwijst naar de artikelen 534bis en 534ter van het Strafwetboek).
Elles ne peuvent s'appliquer que lorsqu'il est établi que quelqu'un a commis une des infractions suivantes : attentat à la pudeur ou viol (article 377bis, renvoyant au chapitre V du titre VII du livre II du Code pénal); homicide, assassinat, empoisonnement, coups et blessures volontaires (article 405quater, renvoyant aux articles 393 à 405bis du Code pénal); abstention ou refus de porter secours à une personne en péril (article 422quater, renvoyant aux articles 422bis et 422ter du Code pénal); séquestration arbitraire et violation de domicile (article 438bis, renvoyant au chapitre IV du titre VIII du livre II du Code pénal); harcèlement (article 442ter, renvoyant au chapitre IVbis du titre VIII du livre II du Code pénal); imputations calomnieuses, dénonciation calomnieuse, injures, violation de tombeau ou de sépulture (article 453bis, renvoyant au chapitre V du titre VIII du livre II du Code pénal); incendie volontaire (article 514bis, renvoyant aux articles 510 à 514 du Code pénal); destruction des constructions, des machines à vapeur et des appareils télégraphiques (article 525bis, renvoyant aux articles 521 à 525 du Code pénal); destruction de propriétés mobilières d'autrui (article 532bis, renvoyant aux articles 528 à 532 du Code pénal) et graffiti et dégradation des propriétés immobilières (article 534quater, renvoyant aux articles 534bis et 534ter du Code pénal).

Zij kunnen alleen worden toegepast wanneer is aangetoond dat iemand een van de volgende misdrijven heeft begaan : aanranding van de eerbaarheid of verkrachting (artikel 7 van de wet, dat verwijst naar hoofdstuk V van titel VII van boek II van het Strafwetboek); doodslag, moord, vergiftiging, opzettelijke slagen en verwondingen (artikel 8 van de wet, dat verwijst naar de artikelen 393 tot 405bis van het Strafwetboek); verzuim of weigering hulp te bieden aan iemand die in gevaar verkeert (artikel 9 van de wet, dat verwijst naar de artikelen 422bis en 422ter van het Strafwetboek); onrechtmatige opsluiting en schending van de woning (artikel 10 van de wet, dat verwijst naar hoofdstuk IV van titel VIII van boek II van het Strafwetboek); belaging (artikel 11 van de wet, dat verwijst naar hoofdstuk IVbis van titel VIII van boek II van het Strafwetboek); lasterlijke aantijgingen, lasterlijke aangifte, beledigingen en grafschennis (artikel 12 van de wet, dat verwijst naar hoofdstuk V van titel VIII van boek II van het Strafwetboek); brandstichting (artikel 13 van de wet, dat verwijst naar de artikelen 510 tot 514 van het Strafwetboek) en vernieling van andermans roerende eigendommen (artikel 14 van de wet, dat verwijst naar de artikelen 528 tot 532 van het Strafwetboek).
Elles ne peuvent s'appliquer que lorsqu'il est établi que quelqu'un a commis une des infractions suivantes : attentat à la pudeur ou viol (article 7 de la loi renvoyant au chapitre V du titre VII du livre II du Code pénal); homicide, assassinat, empoisonnement, coups et blessures volontaires (article 8 de la loi renvoyant aux articles 393 à 405bis du Code pénal); abstention ou refus de porter secours à une personne en péril (article 9 de la loi renvoyant aux articles 422bis et 422ter du Code pénal); séquestration arbitraire et violation de domicile (article 10 de la loi renvoyant au chapitre IV du titre VIII du livre II du Code pénal); harcèlement (article 11 de la loi renvoyant au chapitre IVbis du titre VIII du livre II du Code pénal); imputations calomnieuses, dénonciation calomnieuse, injures, violation de tombeau ou de sépulture (article 12 de la loi, renvoyant au chapitre V du titre VIII du livre II du Code pénal); incendie volontaire (article 13 de la loi renvoyant aux articles 510 à 514 du Code pénal) et destruction de propriétés mobilières d'autrui (article 14 de la loi renvoyant aux articles 528 à 532 du Code pénal).

Op 23 september 1999 beweerde Ludo De Witte, auteur van het pas verschenen boek De moord op Lumumba, in De Standaard dat hij zijn bewering dat de Belgische regering in de personen van de ministers Pierre Wigny en Harold d'Aspremont Lynden achter de moord op Patrice Lumumba zat, staaft op basis van documenten uit de archieven van Buitenlandse Zaken, die hij heeft kunnen inkijken met de toelating van een diplomaat.
Ludo De Witte, l'auteur d'un livre récent intitulé «De moord op Lumumba» (L'assassinat de Lumumba), déclarait dans le journal «De Standaard» du 23 septembre 1999 qu'il fondait son affirmation selon laquelle le gouvernement belge - en les personnes des ministres Pierre Wigny et Harold d'Aspremont Lynden - était impliqué dans l'assassinat de Patrice Lumumba, sur des documents conservés dans les archives du département des Affaires étrangères, qu'il aurait pu consulter avec l'autorisation d'un diplomate.

Boek «De moord op Lumumba».
Livre «De moord op Lumumba».