Traduction de «cassatie bleef » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

beroep in cassatie | cassatie | cassatieberoep | voorziening in Cassatie
pourvoi en cassation

beroep in cassatie | voorziening in cassatie
pourvoi en cassation

rechtsmiddel [ beroep in cassatie | hoger beroep ]
voie de recours [ appel en justice | pourvoi | pourvoi en cassation | recours en révision ]

hogere rechtspraak [ hof van beroep | hof van cassatie | Hoge Raad der Nederlanden | oppergerechtshof | opperste gerechtshof ]
juridiction supérieure [ cour d'appel | Cour de cassation | Cour suprême | tribunal des conflits ]

raadsheer in de Hoge Raad | raadsheer in het Hof van Cassatie | rechter in het Grondwettelijk Hof | rechter in het hooggerechtshof
juge de la Cour suprême

beroep in cassatie | cassatieberoep
pourvoi en cassation

cassatie
cassation

Hof van Cassatie
Cour de cassation

beroep in cassatie instellen
pourvoir en cassation (se)

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Door het in B.1.2 aangehaalde artikel 171 van de wet van 25 april 2007 op te heffen, maakt de bestreden bepaling voor de toekomst een einde aan het stelsel van de vlakke loopbaan dat het personeel van de dienst documentatie en overeenstemming der teksten bij het Hof van Cassatie bleef genieten en onderwerpt zij dat personeel, zoals het geheel van het gerechtspersoneel, aan een nieuwe geldelijke loopbaan, naar het voorbeeld van die welke voor het personeel van het federaal openbaar ambt is ingevoerd.
En abrogeant l'article 171 de la loi du 25 avril 2007 cité en B.1.2, la disposition attaquée met fin pour l'avenir au système de carrière plane dont le personnel du service de la documentation et de la concordance des textes auprès de la Cour de cassation continuait de bénéficier et soumet ce personnel, comme l'ensemble du personnel judiciaire, à une nouvelle carrière pécuniaire, à l'instar de celle instaurée pour le personnel de la fonction publique fédérale.

Men zal later niet opnieuw voor de rechter moeten komen om over een eindstaat van de erelonen te debatteren, zoals dat het geval zou zijn indien men bij het systeem van het Hof van Cassatie bleef.
Il ne faudra pas revenir plus tard devant le juge pour discuter d'un état d'honoraires final, comme ce serait le cas si l'on restait dans le système de la Cour de cassation.

In zijn uiteenzetting preciseert de minister van Plaatselijke Besturen en de Stad immers : « Vanaf 2014 zullen de aan het Gemeentefonds toegekende kredieten worden aangevuld met een gemeentelijk deel van de ontvangsten verbonden met de jaarlijkse belasting, door het Waalse Gewest, van windmolens en masten, pylonen of antennen bestemd voor de uitvoering, rechtstreeks met het publiek, van een mobiele telecommunicatieverrichting door de operator van een openbaar telecommunicatienet. Ter herinnering : overeenkomstig het beginsel van de fiscale autonomie die aan de gemeenten is toegekend bij artikel 170, § 4, van de Grondwet, dat bepaalt dat de agglomeratie, de federatie van gemeenten en de gemeente over een autonome fiscale bevoegdheid beschikken, behoudens wanneer de wet uitzonderingen heeft bepaald of nadien bepaalt waarvan de noodzakelijkheid wordt aangetoond, heffen de gemeenten thans een belasting op masten, pylonen bestemd voor een globaal systeem van mobiele communicatie (G.S.M.) of elk ander systeem van uitzending en/of ontvangst van mobielecommunicatiesignalen. Die belasting is daarenboven opgenomen in de inventaris van de belastingen die zijn toegestaan bij de omzendbrief over de begroting en een aanbevolen maximumtarief is daarin vermeld. In de loop der jaren heeft zich echter een belangrijk contentieux ontwikkeld; men telt in die aangelegenheid immers talrijke geschillendossiers, zowel voor de burgerlijke als de administratieve rechtscolleges, en de meerderheid van de beslissingen die eruit voortvloeien, zijn nadelig voor de lokale besturen. Die situatie is bijgevolg niet gunstig voor de gemeentelijke financiën (financiële lasten voor de behandeling van de bezwaarschriften en het gerechtelijk contentieux, ontheffing, intrestlasten bij de terugbetaling van de belastingen, ...). Krachtens artikel 170, § 2, van de Grondwet beschikt het Waalse Gewest over een identieke eigen fiscale bevoegdheid. Het is dus, los van zijn materiële bevoegdheid, bevoegd om elke be ...
Dans son exposé, le ministre des Pouvoirs locaux et de la Ville précise, en effet : « A partir de 2014, l'enveloppe octroyée au Fonds des communes sera complétée d'une part communale de la recette liée à la taxation annuelle, par la Région wallonne, des éoliennes et des mâts, pylônes ou antennes affectés à la réalisation, directement avec le public, d'une opération mobile de télécommunications par l'opérateur d'un réseau public de télécommunications. Pour rappel, conformément au principe de l'autonomie fiscale reconnue aux communes par l'article 170, § 4 de la Constitution, qui dispose que ' l'agglomération, la fédération des communes et la commune disposent d'une compétence fiscale autonome, sauf lorsque la loi a déterminé ou détermine ultérieurement les exceptions dont la nécessité est démontrée ', les communes lèvent aujourd'hui une taxe sur les mâts, pylônes affectés à un système global de communication mobile (G.S.M) ou tout autre système d'émission et/ou de réception de signaux de communication mobile. Cette taxe est par ailleurs reprise dans la nomenclature des taxes autorisées par la circulaire budgétaire et un taux maximum recommandé y est renseigné. Cependant, un contentieux important s'est développé au fil des années; on dénombre en effet de nombreux dossiers de contentieux en la matière, tant devant les juridictions civiles qu'administratives et les décisions qui en découlent sont majoritairement défavorables aux pouvoirs locaux. Cette situation n'est partant pas favorable aux finances communales (charges financières pour traitement des réclamations et contentieux judiciaire, dégrèvement, charges d'intérêts lors du remboursement des taxes, ...). Quant à la Région wallonne, en vertu de l'article 170, § 2 de la Constitution, elle dispose d'une compétence fiscale propre identique. Elle est donc compétente, indépendamment de sa compétence matérielle, pour instaurer toute taxe, sous réserve des restrictions établies par la Constitution, la loi spéciale de fi ...

Het Hof van Cassatie hanteert in het arrest van 5 december 2000 een erg ruim opzetbegrip, de kritiek van de rechtsleer op deze rechtspraak bleef dan ook niet lang uit.
Dans son arrêt du 5 décembre 2000, la Cour de cassation confère un sens très large à la notion d'intention.

De voorziening in cassatie bleef evenwel mogelijk, maar, « opnieuw om vertragingsmanoeuvres te beperken » (ibid., p. 13), werd de termijn om zich in cassatie te voorzien vastgelegd op één maand, in plaats van drie maanden in het gemeen recht.
Le pourvoi en cassation restait toutefois possible, mais, « dans le même souci de limiter les manoeuvres dilatoires » (ibid., p. 13), le délai pour se pourvoir était fixé à un mois, au lieu de trois mois en droit commun.

A. overwegende dat het Franse Hof van Cassatie in zijn arrest nr. 1784 van 16 maart 2005 op grond van de overweging dat geen enkele wets- of verdragsbepaling, noch enig constitutioneel beginsel, tot de conclusie leidt dat artikel 100-7, eerste alinea van het Franse Wetboek van Strafvordering van toepassing is op leden van het Europees Parlement, heeft nagelaten artikel 10 van bovengenoemd Protocol toe te passen, waardoor een lid van het Europees Parlement met de Franse nationaliteit de bescherming onthouden bleef van artikel 100-7, eerste alinea van het Franse Wetboek van Strafvordering die nationale parlementsleden wel genieten,
A. considérant que, en prétendant dans son arrêt n° 1784 du 16 mars 2005 qu'aucun texte légal ou conventionnel, ni aucun principe constitutionnel ne lui permettait de conclure que l'article 100-7, premier alinéa, du code de procédure pénale français soit applicable aux membres du Parlement européen, la Cour de cassation française n'a pas appliqué l'article 10 du protocole précité, déniant ainsi à un parlementaire européen de nationalité française le bénéfice de l'article 100-7, premier alinéa, du code de procédure pénale français dont jouissent les parlementaires nationaux,

A. overwegende dat het Franse Hof van Cassatie in zijn arrest nr. 1784 van 16 maart 2005 overwoog dat op grond van geen enkele wets- of verdragsbepaling, noch enig constitutioneel beginsel, kan worden geconcludeerd dat artikel 100-7, eerste alinea van het Franse Wetboek van Strafvordering van toepassing is op leden van het Europees Parlement, en artikel 10 van bovengenoemd Protocol dan ook niet heeft toegepast, waardoor een Europees afgevaardigde van Franse nationaliteit de bescherming onthouden bleef van artikel 100-7, eerste alinea van het Franse Wetboek van Strafvordering die nationale parlementsleden wel genieten,
A. considérant que, en prétendant dans son arrêt n° 1784 du 16 mars 2005 qu'aucun texte légal ou conventionnel, ni aucun principe constitutionnel ne lui permettait de conclure que l'article 100-7, premier alinéa, du code de procédure pénale français soit applicable aux membres du Parlement européen, la Cour de cassation française n'a pas appliqué l'article 10 du protocole précité, déniant ainsi à un parlementaire européen de nationalité française le bénéfice de l'article 100-7, premier alinéa, du code de procédure pénale français dont jouissent les parlementaires nationaux,

Volgens de Vlaamse Regering heeft het arrest van het Hof van Cassatie van 18 juni 1998, enerzijds, geleid tot rechtsonzekerheid - wegens de, tot één geval beperkte, ontoepasbaarheid van een besluit dat voor het overige echter bleef bestaan - en, anderzijds, tot een ongelijkheid onder de rechtzoekenden.
Selon le Gouvernement flamand, l'arrêt de la Cour de cassation du 18 juin 1998 a suscité, d'une part, une insécurité juridique - en raison de l'inapplicabilité, limitée à un cas, d'un arrêté qui subsistait cependant pour le surplus - et, d'autre part, une inégalité entre les justiciables.