Vertaling van "cassatie geoordeeld " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

beroep in cassatie | cassatie | cassatieberoep | voorziening in Cassatie
pourvoi en cassation

beroep in cassatie | voorziening in cassatie
pourvoi en cassation

er is met betrekking tot de feiten over enig punt onjuist geoordeeld
un point de fait a été mal jugé

hogere rechtspraak [ hof van beroep | hof van cassatie | Hoge Raad der Nederlanden | oppergerechtshof | opperste gerechtshof ]
juridiction supérieure [ cour d'appel | Cour de cassation | Cour suprême | tribunal des conflits ]

rechtsmiddel [ beroep in cassatie | hoger beroep ]
voie de recours [ appel en justice | pourvoi | pourvoi en cassation | recours en révision ]

raadsheer in de Hoge Raad | raadsheer in het Hof van Cassatie | rechter in het Grondwettelijk Hof | rechter in het hooggerechtshof
juge de la Cour suprême

cassatie
cassation

Hof van Cassatie
Cour de cassation

beroep in cassatie instellen
pourvoir en cassation (se)

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Aldus heeft het Hof van Cassatie geoordeeld :
Ainsi, la Cour de cassation a jugé :

Bij een arrest van 5 maart 2015 (Arr. Cass., 2015, nr. 164) heeft het Hof van Cassatie geoordeeld :
Par un arrêt du 5 mars 2015 (Pas., 2015, n° 164), la Cour de cassation a jugé :

Bij een arrest van 7 november 2014 heeft het Hof van Cassatie geoordeeld :
Par un arrêt du 7 novembre 2014, la Cour de cassation a jugé :

Bij een arrest van 5 maart 2015 heeft het Hof van Cassatie geoordeeld :
Par un arrêt du 5 mars 2015, la Cour de cassation a jugé :

Bij zijn arrest van 17 november 2014 dat in de voor het verwijzende rechtscollege hangende zaak is gewezen, heeft het Hof van Cassatie geoordeeld dat
Par son arrêt du 17 novembre 2014 rendu dans l'affaire pendante devant la juridiction a quo, la Cour de cassation a jugé :

Bij zijn arrest van 12 september 2008 heeft het Hof van Cassatie geoordeeld dat de verplichte bijstand door een advocaat bij het Hof van Cassatie, waarin artikel 1080 van het Gerechtelijk Wetboek voorziet, behoudens andersluidend wettelijk voorschrift, voor alle rechtsplegingen geldt (Arr. Cass., 2008, nr. 472).
Par son arrêt du 12 septembre 2008, la Cour de cassation a jugé que l'assistance obligatoire par un avocat à la Cour de cassation, prévue par l'article 1080 du Code judiciaire vaut, sous réserve d'une prescription légale différente, pour toutes les procédures (Cass., 12 septembre 2008, Pas., 2008, 472).

Vóór de inwerkingtreding van de voormelde wet van 27 mei 2013, had het Hof van Cassatie geoordeeld : « Een belanghebbende die tijdens de procedure van gerechtelijke reorganisatie is tussengekomen overeenkomstig de artikelen 812 tot 814 Gerechtelijk Wetboek, heeft voor de gehele duur van deze procedure en ongeacht een wijziging van het doel van die procedure, de hoedanigheid van partij en vermag in de regel tegen de beslissingen van de rechtbank de rechtsmiddelen aan te wenden volgens de in het Gerechtelijk Wetboek voorgeschreven regels en termijnen » (Cass., 31 mei 2012, Arr. Cass., 2012, nr. 350; in dezelfde zin, zie Cass., 15 april 2013, S.12.0027.N).
Avant l'entrée en vigueur de la loi du 27 mai 2013 précitée, la Cour de cassation avait jugé : « Tout intéressé qui est intervenu dans la procédure de réorganisation judiciaire conformément aux articles 812 à 814 du Code judiciaire a la qualité de partie pour toute la durée de cette procédure, nonobstant la modification du but de celle-ci et peut, en règle, exercer tout recours contre les décisions du tribunal en se conformant aux règles et délais prescrits par le Code judiciaire » (Cass., 31 mai 2012, Pas., 2012, n° 350; dans le même sens, voy. Cass., 15 avril 2013, S.12.0027.N).

Bij zijn arrest van 27 juni 1986 (Arr. Cass., 1986, nr. 680), heeft het Hof van Cassatie geoordeeld dat artikel 43, derde lid, van de wet van 11 juni 1874 betreffende de verzekeringen niet van toepassing is wanneer één van de echtgenoten tijdens het huwelijk een levensverzekering heeft afgesloten in de vorm van een groepsverzekering die voorziet in de uitbetaling van een kapitaal bij overlijden of bij leven, tijdens het huwelijk premies werden betaald met gelden van de gemeenschap, het huwelijk door echtscheiding werd ontbonden en de verzekeringnemer, na ontbinding van het huwelijk, zijn recht van afkoop uitoefent.
Par son arrêt du 27 juin 1986 (Pas., I, 1986, n° 680), la Cour de cassation a jugé que l'article 43, alinéa 3, de la loi du 11 juin 1874 sur les assurances ne s'applique pas lorsque l'un des époux a conclu, au cours du mariage, une assurance vie sous la forme d'une assurance groupe qui prévoit le paiement d'un capital en cas de décès ou de vie, que les primes ont été payées au cours du mariage avec des sommes provenant de la communauté, que le mariage a été dissous par divorce et que le preneur d'assurance exerce son droit au rachat après la dissolution du mariage.

Aldus heeft het Hof van Cassatie geoordeeld :
La Cour de cassation a ainsi jugé :

Aldus, terwijl artikel 55, derde lid, de toegang van de ouders van de minderjarige tot de stukken van het dossier niet verbiedt - zonder die toegang daarom uitdrukkelijk toe te staan - is in de rechtsleer geoordeeld dat een te enge opvatting van de tekst tot een ernstige schending van de rechten van verdediging zou leiden, en in een arrest van 25 februari 1974 (Pas., 1974, I, p. 657) heeft het Hof van Cassatie geoordeeld dat, afgezien van het feit dat een uitzondering niet naar analogie kan worden uitgebreid, de motieven die de wetgever hebben geleid om die beperking in te voeren, namelijk het belang van de minderjarige, niet gelden met betrekking tot de overlegging van die stukken aan de ouders.
Ainsi, alors que l'article 55, alinéa 3, n'interdit pas - sans pour autant l'autoriser expressément - l'accès des parents du mineur aux pièces du dossier, la doctrine a considéré qu'une interprétation trop restrictive du texte amenait à une violation grave des droits de défense et la Cour de cassation, dans un arrêt du 25 février 1974 (Pas., 1974, I, 657) a considéré, outre qu'une exception ne peut être étendue par analogie, que les motifs qui ont déterminé le législateur à formuler cette restriction, à savoir l'intérêt du mineur, ne s'imposent pas en ce qui concerne la communication de ces pièces aux parents.