Vertaling van "commissie had laten " (Nederlands → Frans) :

Aangezien Oostenrijk de oorspronkelijke termijn had laten verstrijken, heeft de Commissie in september 2016 een aanmaningsbrief verstuurd.
L'Autriche n'ayant pas respecté l'échéance initiale fixée, la Commission lui a adressé une lettre de mise en demeure en septembre 2016.

Aangezien Griekenland de oorspronkelijke termijn had laten verstrijken, heeft de Commissie in november 2015 een aanmaningsbrief verstuurd.
La Grèce ne s'étant pas conformée au délai initial fixé, la Commission européenne lui a adressé une lettre de mise en demeure en novembre 2015.

Aangezien Finland de oorspronkelijke termijn had laten verstrijken, heeft de Commissie in juli 2015 een aanmaningsbrief verstuurd.
La Finlande ne s'étant pas conformée au délai initial fixé, la Commission européenne lui a adressé une lettre de mise en demeure en juillet 2015.

De Commissie had in 2014 een studie laten uitvoeren over de haalbaarheid van een Europees grenswachtstelsel voor het toezicht op de buitengrenzen van de Unie, met de resultaten waarvan rekening is gehouden bij het opstellen van dit voorstel.
En 2014, la Commission a lancé une étude sur la possibilité de créer un système européen de garde-frontières pour contrôler les frontières extérieures de l'Union, dont les résultats ont été pris en compte dans l'élaboration de la présente proposition.

Aangezien Frankrijk de oorspronkelijke termijn had laten verstrijken, heeft de Commissie op 20 november 2015 een aanmaningsbrief verstuurd.
La France ne s’étant pas conformée au délai initial fixé, la Commission européenne lui a adressé une lettre de mise en demeure le 20 novembre 2015.

Verzoekende partij stelt in dit verband dat het niet tot de bestreden financiële correctie en tot de zaak betreffende het bestreden besluit zou zijn gekomen indien de Commissie vóór 8 augustus 2008 — de datum waarop verzoekende partij een wijziging van het herstructureringsplan betreffende het behoud van de silo’s heeft goedgekeurd — had geantwoord op de schriftelijke vraag van de verzoekende partij betreffende het behoud van bepaalde bouwwerken, indien deze instelling verordening (EG) nr. 968/2006 (1) had aangepast en aangevuld, indien zij na ontvangst van het bericht over de wijziging van het herstructureringsplan verzoekende partij op de hoogte had gebracht van het feit dat het behoud van de silo’s een onregelmatigheid zou opleveren, of indien zij alle lidstaten schriftelijk had laten weten hoe de onduidelijke bepalingen van de betrokken regeling dienden te worden uitgelegd.
À cet égard, la requérante soutient que la correction financière litigieuse n’eût pas été nécessaire, et que le litige ne se serait pas noué autour de la décision attaquée: si la Commission avait répondu à la question écrite de la requérante à propos de l’entretien de chacune des constructions avant le 8 août 2008 (date à laquelle la requérante a approuvé une modification du programme de restructuration en ce qui concerne l’entretien des silos); si elle avait modifié et complété le règlement (CE) no 968/2006 (1); si, après avoir reçu la communication sur la modification du programme de restructuration, elle avait informé la requérante quant à la prétendue irrégularité en ce qui concerne l’entretien des silos, ou bien si elle avait informé par écrit l’ensemble des États membres quant à son interprétation des dispositions peu claires de la législation pertinente.

De Commissie had de coëfficiënten voor de ernst van de inbreuk die zij heeft toegepast op de aan verzoekster (en andere Aziatische leveranciers) opgelegde geldboeten dus meer moeten laten verschillen van de coëfficiënten die zij heeft toegepast op de aan de Europese leveranciers opgelegde geldboeten.
Partant, la Commission aurait dû distinguer plus nettement le coefficient de gravité utilisé pour les amendes infligées à la requérante (ou à d’autres producteurs asiatiques) de celui utilisé pour les amendes infligées aux producteurs européens.

De datum van inwerkingtreding van artikel 7, § 4 werd namelijk met terugwerkende kracht vastgelegd op 1 januari 2013 om deze te laten samenvallen met de datum van inwerkingtreding van de gelijkaardige bepaling inzake de solidariteitsbijdrage, aangezien België zich ten opzichte van de Europese Commissie had geëngageerd haar wetgeving inzake bijdragen op 1 januari 2013 in overeenstemming te brengen met de voormelde Europese Verordening 883/2004.
En effet, la date d'entrée en vigueur de l'article 7, § 4 a été fixée rétroactivement au 1janvier 2013 pour la faire coïncider avec la date d'entrée en vigueur de la disposition équivalente en matière de cotisation de solidarité car la Belgique s'était engagée vis-à-vis de la Commission européenne à mettre sa législation en matière de cotisations en conformité avec le Règlement européen 883/2004 précité au 1 janvier 2013.

Terwijl de wetgever in 1971 in de tegemoetkoming van het Gemeenschappelijk Waarborgfonds heeft voorzien omdat het « om redenen van sociale rechtvaardiging niet past de slachtoffers van verkeersongevallen zonder schadeloosstelling te laten, wanneer deze niet kunnen worden vergoed » (Parl. St., Senaat, 1970-1971, nr. 570, p. 52), heeft hij evenwel in 1975 die tegemoetkoming beperkt op grond van de volgende verantwoording van het amendement van de Regering dat tot de in het geding zijnde bepaling zou leiden : « Volgens de tekst van het 2° van § 1 van artikel 50 zoals hij in het Doc. 570 was opgesteld, was de tussenkomst van het Gemeenschappelijk Waarborgfonds verplichtend in om 't even welke hypothese van niet-interventie van een toegelaten verzekeringsmaatschappij; dit had, bijvoorbeeld, betrekking op alle beperkingen die door de wetgeving op de burgerrechtelijke aansprakelijkheid inzake motorrijtuigen aan het vergoeden der benadeelde personen worden opgelegd. De geldelijke gevolgen van die beschikking zouden zeer zwaar geweest zijn. Dit is de reden waarom het amendement de tekst overneemt van de oorspronkelijke wet op de controle der verzekeringsondernemingen (Doc. Senaat 269) waarin de tussenkomst van het Fonds voorzien was wanneer, ingevolge de niet-naleving der verzekeringsverplichting, geen enkele toegelaten verzekeringsonderneming door de wet tot schadevergoeding verplicht is. Die zienswijze is trouwens ook die van het wetsontwerp op de verplichte verzekering van de burgerrechtelijke aansprakelijkheid inzake motorvoertuigen (art. 20, § 1, 2°), dat reeds door de Kamer werd goedgekeurd. Het amendement voert, bovendien, een beschikking in die de wil weergeeft van de leden der Commissie van Economische Zaken om de verplichte tussenkomst van het Fonds uit te breiden tot het herstel van de schade die veroorzaakt wordt door een verkeersongeval dat aan een toeval te wijten is (Doc. Senaat, 570, blz. 52) » (Parl. St., Senaat, 1974-1975, nr. 468-2, p. 19).
Alors qu'en 1971 le législateur a prévu l'intervention du Fonds commun de garantie parce que, « pour des raisons de justice sociale, il ne convient pas de laisser sans réparation les victimes d'accidents de la circulation qui ne peuvent être dédommagées » (Doc. parl., Sénat, 1970-1971, n° 570, p. 52), en 1975 il a limité cette intervention sur la base de la justification suivante de l'amendement du Gouvernement qui est devenu la disposition en cause : « Le texte du 2° du § 1 de l'article 50, tel qu'il était rédigé dans le Doc. 570 obligeait le Fonds Commun de garantie à intervenir dans n'importe quelle hypothèse de non-intervention d'une compagnie d'assurance agréée; cela visait, par exemple, toutes les restrictions apportées à l'indemnisation des personnes lésées par la législation sur l'assurance de responsabilité civile automobile. Les conséquences pécuniaires de cette disposition auraient été très lourdes. C'est pourquoi l'amendement reprend le texte du projet de loi primitif sur le contrôle des entreprises d'assurance (Doc., Sénat, 269) qui prévoyait l'intervention du Fonds lorsque l'obligation d'assurance n'ayant pas été respectée, aucune entreprise d'assurance agréée n'est obligée par la loi à ladite réparation. Cette version est d'ailleurs celle du projet de loi relatif à l'assurance obligatoire de la responsabilité civile automobile (art. 20, § 1 , 2°), qui a déjà été adopté à la Chambre. L'amendement introduit en outre une disposition qui traduit la volonté des membres de la Commission des Affaires économiques d'étendre l'obligation d'intervention du Fonds à la réparation des dommages provoqués par un accident de la circulation imputable à un événement fortuit (Doc. Sénat, 570, p. 52) » (Doc. parl., Sénat, 1974-1975, n° 468-2, p. 19).

Hierdoor had de Commissie de mogelijkheid om in het land zelf Phare-aanbestedingen en Phare-contracten door haar delegatie te laten goedkeuren, in plaats van deze voor goedkeuring naar Brussel te laten terugsturen.
Elle peut ainsi désormais approuver dans le pays même les appels d'offres et les adjudications organisés avec les aides Phare, par l'intermédiaire de sa délégation (évitant l'envoi au siège pour approbation).