Traduction de «datum uitspraak moeten » (Néerlandais → Français) :

Art. 4. De scheidslieden moeten uitspraak doen binnen 3 maanden na datum van de ondertekening van de arbitrageovereenkomst, tenzij partijen uitdrukkelijk akkoord gaan om deze termijn te verlengen. De scheidsrechterlijke uitspraak, behoorlijk gemotiveerd, moet :
Art. 4. Les arbitres doivent se prononcer dans les 3 mois qui suivent la date de signature de la convention d'arbitrage, sauf si les parties conviennent explicitement de prolonger ce délaI. - La sentence arbitrale, dûment motivée, doit :

De verwijzende rechter, voor wie hoger beroep is ingesteld in een zaak die aanhangig is gemaakt met betrekking tot misdrijven die vóór 12 september 2005 (datum van inwerkingtreding van de wet van 10 augustus 2005) zijn gepleegd en die na die datum uitspraak moet doen, ondervraagt het Hof over de bestaanbaarheid van de in het geding zijnde bepalingen met het beginsel van gelijkheid en niet-discriminatie, indien zij in die zin worden geïnterpreteerd dat de straffen waarin de nieuwe artikelen 433decies en volgende van het Strafwetboek voorzien minder zwaar moeten worden geacht dan de straffen waarin het vroegere artikel 77bis, § 1bis en § 5, van de wet van 15 december 1980 voorzag, zodat de nieuwe straffen moeten worden toegepast vanaf de inwerkingtreding van de voormelde artikelen 433decies en volgende, zelfs voor feiten die vóór die inwerkingtreding zijn gepleegd.
Le juge a quo, qui est saisi d'un appel formé dans une affaire relative à des infractions commises avant le 12 septembre 2005 (date d'entrée en vigueur de la loi du 10 août 2005) et qui doit statuer après cette date, interroge la Cour au sujet de la compatibilité des dispositions en cause avec le principe d'égalité et de non-discrimination, dans l'interprétation selon laquelle les peines prévues par les nouveaux articles 433decies et suivants du Code pénal doivent être considérées comme moins fortes que les peines prévues par l'ancien article 77bis, § 1bis et § 5, de la loi du 15 décembre 1980, de sorte que les nouvelles peines doivent être appliquées à partir de l'entrée en vigueur des articles 433decies et suivants précités, même pour les faits commis avant cette entrée en vigueur.

De verwijzende rechters in de zaken nrs. 2967 en 3023, voor wie zaken aanhangig zijn gemaakt met betrekking tot misdrijven die vóór 1 maart 2004 (datum van inwerkingtreding van de wet van 7 februari 2003) zijn gepleegd en die na die datum uitspraak moeten doen, merken op dat de vroegere wet, in zoverre zij voorzag in gevangenisstraffen waarin de nieuwe wet niet langer voorziet, voor de toepassing van artikel 2 van het Strafwetboek zou kunnen worden beschouwd als die welke de zwaarste straf bepaalt, maar dat de nieuwe wet, in de geest van de rechtsonderhorige, als meer repressief zou moeten worden beschouwd, in zoverre de gevangenisstraffen waarin de vroegere wet voorzag, zelden ten uitvoer werden gelegd, of zelfs zelden werden uitgesproken, in zoverre het nieuwe artikel 35 van de gecoördineerde wetten met name voorziet in een verplicht verval van het recht tot sturen, terwijl het uitspreken van dat verval onder de vroegere wet nog facultatief was (zaak nr. 2967), en in zoverre het nieuwe artikel 29, § 1, voorziet in geldboeten die werden verhoogd (zaak nr. 3023).
Saisis d'infractions commises avant le 1 mars 2004 (date d'entrée en vigueur de la loi du 7 février 2003) et étant appelés à rendre un jugement après cette date, les juges a quo dans les affaires nos 2967 et 3023 relèvent que la loi ancienne, en ce qu'elle prévoyait des peines d'emprisonnement que ne prévoit plus la loi nouvelle, pourrait être considérée comme celle portant la peine la plus forte pour l'application de l'article 2 du Code pénal, mais que, dans l'esprit du justiciable, la loi nouvelle serait à tenir pour plus répressive en ce que les peines d'emprisonnement prévues par la loi ancienne étaient rarement exécutées, voire rarement prononcées, en ce que l'article 35 nouveau des lois coordonnées prévoit, notamment, une déchéance obligatoire du droit de conduire alors que la loi ancienne n'en faisait qu'une faculté pour le juge (affaire n° 2967), et en ce que l'article 29, § 1, nouveau prévoit des montants d'amendes qui ont été relevés (affaire n° 3023).

§ 1. De beslissing houdende de niet-terugkeer van het kind, gewezen in België op grond van het Verdrag van 's-Gravenhage en van de in artikel 1322bis, 3°, bedoelde Verordening van de Raad, alsook de stukken die als bijlage gaan, welke overeenkomstig artikel 11, 6, van bedoelde Verordening moeten worden toegezonden aan het bevoegde gerecht of aan de Centrale Autoriteit van de lidstaat waarin het kind onmiddellijk voor de ongeoorloofde overbrenging of de ongeoorloofde niet-terugkeer zijn gewone verblijfplaats had, worden door de griffier binnen drie werkdagen te rekenen vanaf de datum van de uitspraak toegezonden aan de Belgische Centrale Autoriteit.
§ 1. La décision de non-retour de l'enfant, rendue en Belgique en application de la Convention de La Haye et du Règlement du Conseil visé à l'article 1322bis, 3°, ainsi que les documents qui l'accompagnent, qui doivent, en application de l'article 11, 6, dudit Règlement, être transmis à la juridiction compétente ou à l'Autorité centrale de l'Etat membre dans lequel l'enfant avait sa résidence habituelle immédiatement avant son déplacement ou son non-retour illicite, sont communiqués par le greffier à l'Autorité centrale belge, dans les trois jours ouvrables à dater du prononcé.

Uit artikel 1385undecies van het Gerechtelijk Wetboek volgt immers dat, wanneer de gewestelijke directeur nog geen uitspraak heeft gedaan over het fiscaal bezwaarschrift van de belastingplichtige bij het verstrijken van een termijn van zes of negen maanden te rekenen vanaf de datum van ontvangst van het bezwaarschrift, de betrokken belastingplichtige zijn fiscaal geschil rechtstreeks aan de rechtbank van eerste aanleg kan voorleggen zonder nog langer te moeten wachten op de beslissing van de gewestelijke directeur. In dat geval en vanaf dat ogenblik is de betwisting automatisch onttrokken aan de gewestelijke directeur.
En effet, l'article 1385undecies du Code judiciaire prévoit que dans les cas où le Directeur régional n'a pas encore statué sur la réclamation fiscale du contribuable à l'expiration d'un délai de six ou neuf mois à compter de la date de réception de celle-ci, le contribuable concerné peut saisir directement le tribunal de première instance de sa contestation fiscale, sans devoir attendre plus longtemps la décision du Directeur régional qui, dans ce cas et dès cet instant, se trouve dessaisi d'office de la contestation.

De vertraging die zo ontstaat zal niet zo groot zijn, aangezien het Hof 6 juni reeds heeft vastgesteld als de datum waarop de partijen hun argumenten uiterlijk moeten hebben gepresenteerd en het erop lijkt dat het Hof zijn procedures versnelt zodat het voor de zomer al een uitspraak kan doen.
L’attente ne devrait pas être trop longue, car la Cour a déjà annoncé qu’elle donnait aux parties jusqu’au 6 juin pour présenter leurs arguments. Il semble en outre que la Cour accélère les procédures et sera en mesure de rendre un jugement avant l’été.

« Schenden de artikelen 5 en 7, eerste en tweede lid, van de wet van 26 juli 1962 betreffende de rechtspleging bij hoogdringende omstandigheden inzake onteigening ten algemenen nutte de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, afzonderlijk gelezen of in samenhang met de artikelen 6 en 13 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens en artikel 1 van het Eerste Aanvullend Protocol bij het voormelde Verdrag, in zoverre zij een verschil in behandeling in het leven roepen tussen, enerzijds, de houders van een eigendomsrecht, eisers of verweerders in rechte, in het geval van een urgentieprocedure ingeleid voor de voorzitter van de rechtbank van eerste aanleg en, anderzijds, de onteigenden, houders van een eigendomsrecht, die tegen een onteigening alle middelen die zij wensen aan te voeren moeten tegenwerpen binnen de termijn waarin is voorzien tussen de dag waarop zij gedagvaard zijn om te verschijnen op de in het geding zijnde plaats en de dag van verschijning, die de uiterste datum is waarin is voorzien om hun argumenten uiteen te zetten op straffe van verval, en in zoverre de vrederechter die uitspraak dient te doen in de onteigeningsprocedure wegens dringende noodzakelijkheid, gehouden is een vonnis te wijzen over het geheel binnen een termijn van 48 uren volgend op de dag van de verschijning van de betrokken partijen, terwijl die termijn de kantonmagistraat niet zou toestaan de hem voorgelegde vragen op passende en uitvoerige wijze te bestuderen en een daarop volgende beslissing te nemen ?
« Les articles 5 et 7, alinéas 1 et 2, de la loi du 26 juillet 1962 relative à la procédure d'extrême urgence en matière d'expropriation pour cause d'utilité publique violent-ils les articles 10 et 11 de la Constitution, lus isolément ou en combinaison avec les articles 6 et 13 de la Convention européenne des droits de l'homme et l'article 1 du Premier Protocole additionnel à la Convention précitée, en ce qu'ils créent une différence de traitement entre, d'une part, les titulaires de droit de propriété, demandeurs ou défendeurs en justice, dans le cas d'une procédure d'urgence initiée devant le président du tribunal de première instance et, d'autre part, les expropriés, titulaires d'un droit de propriété appelés à opposer tous les moyens qu'ils souhaitent invoquer contre une expropriation dans le délai prévu entre le jour de leur citation à comparaître sur les lieux en litige et le jour de la comparution, date ultime prévue pour exposer leur argument sous peine de déchéance, et en ce que le juge de paix appelé à statuer dans la procédure d'expropriation d'extrême urgence est tenu de rendre un jugement sur le tout dans un délai de quarante-huit heures suivant le jour de la comparution des parties intéressées, alors même que ce délai ne permettrait pas au magistrat cantonal une étude adéquate et circonstanciée des questions qui lui sont soumises et une décision subséquente ?