Vertaling van "derde subsidiair aangevoerde middel " (Nederlands → Frans) :

Derde, subsidiair aangevoerd middel, ontleend aan schending van de artikelen 107, lid 3, sub b, en 108, lid 2, VWEU en aan een kennelijke beoordelingsfout, voor zover de Commissie ten onrechte heeft beslist dat de garantieregeling onverenigbaar was met de interne markt.
Troisième moyen, invoqué à titre subsidiaire, tiré d’une violation des articles 107, paragraphe 3, sous b), et 108, paragraphe 2, TFUE et d’une erreur manifeste d’appréciation, dans la mesure où la Commission aurait décidé à tort que le régime de garantie était incompatible avec le marché intérieur.

Derde, subsidiair aangevoerde, middel, indien het Hof zou oordelen dat individuele beperkende maatregelen kunnen worden vastgesteld op grond van artikel 291, lid 2, VWEU in het kader van een beleid waarbij beperkende maatregelen oorspronkelijk werden vastgesteld op basis van artikel 215 VWEU: het Gerecht heeft blijk gegeven van een onjuiste rechtsopvatting door in de punten 74 tot en met 83 van het arrest in wezen te oordelen dat de Raad — in de bewoordingen van artikel 291, lid 2 — „naar behoren [heeft] gemotiveerd[...]” waarom in casu deze uitzonderingsprocedure was gebruikt.
Au titre du troisième moyen, qui est présenté à titre subsidiaire dans le cas où il serait jugé que le recours à l’article 291, paragraphe 2, TFUE, pour fonder l’adoption de mesures restrictives individuelles, est juridiquement possible dans le cadre d’une politique d’adoption de mesures restrictives initialement fondées sur l’article 215 TFUE, la requérante soutient que le Tribunal a commis une erreur de droit en jugeant, en substance, aux points 74 à 83 de son arrêt, que le Conseil de l’Union a, pour reprendre les termes de l’article 291, paragraphe 2, «dûment justifié» le recours à cette procédure dérogatoire en l’espèce.

Vierde, meer subsidiair aangevoerd middel, ontleend aan schending van artikel 108, lid 2, VWEU en artikel 14 van verordening (EG) nr. 659/1999 en van het beginsel van het gewettigd vertrouwen, voor zover het vertrouwen dat de verzoekende partijen legitiem in de rechtmatigheid van de maatregel mochten hebben, eraan in de weg staat dat de Commissie terugvordering van de steun eist.
Quatrième moyen, invoqué à titre encore plus subsidiaire, tiré d’une violation de l’article 108, paragraphe 2 TFUE, de l’article 14, paragraphe 1, du règlement (CE) no 659/1999 et du principe de légitime confiance, dans la mesure où la confiance que les parties requérantes pouvaient légitimement entretenir quant à la légalité de la mesure, s’opposerait à ce que la Commission exige la récupération de l’aide.

Vijfde, subsidiair aangevoerde middel, indien het Hof zou oordelen dat individuele beperkende maatregelen kunnen worden vastgesteld op grond van artikel 291, lid 2, VWEU in het kader van een beleid waarbij beperkende maatregelen worden vastgesteld op basis van artikel 215 VWEU: het Gerecht heeft blijk gegeven van een onjuiste beoordeling in punt 87 van zijn arrest door wat betreft de rechtsgrondslag van artikel 46, lid 2, van verordening nr. 267/2012 te oordelen dat uit de verplichting tot motivering van rechtshandelingen van de Unie niet volgt dat de Raad uitdrukkelijk moest vermelden dat verordening (EU) nr. 267/2012 was gebaseerd op artikel 291, lid 2, VWEU.
Au titre du cinquième moyen, qui est présenté à titre subsidiaire dans le cas où il serait jugé que le recours à l’article 291, paragraphe 2, pour fonder l’adoption de mesures restrictives individuelles, est juridiquement possible dans le cadre d’une politique d’adoption de mesures restrictives fondées sur l’article 215 TFUE, la requérante soutient que le Tribunal a fait erreur au point 87 de son arrêt en estimant que l’obligation de motivation des actes juridiques de l’Union n’obligeait pas le Conseil à indiquer expressément que le règlement (UE) no 267/2012 était fondé sur l’article 291, paragraphe 2, TFUE, en ce qui concerne la base légale de l’article 46, paragraphe 2, du règlement no 267/2012.

Met de derde prejudiciële vraag wenst de verwijzende rechter van het Hof te vernemen of artikel 135, § 1, van het Wetboek van strafvordering bestaanbaar is met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in de interpretatie dat het openbaar ministerie slechts een ontvankelijk hoger beroep kan instellen tegen een beschikking van de raadkamer waarbij hetgeen het openbaar ministerie heeft gevorderd niet werd gevolgd, voor zover het openbaar ministerie bij schriftelijke conclusie een middel als bedoeld in artikel 135, § 2, van het Wetboek van strafvordering heeft aangevoerd voor de raadkamer.
Par la troisième question préjudicielle, le juge a quo interroge la Cour sur la compatibilité de l'article 135, § 1, du Code d'instruction criminelle avec les articles 10 et 11 de la Constitution, dans l'interprétation selon laquelle le ministère public est recevable à interjeter appel d'une ordonnance de la chambre du conseil non conforme à ses réquisitions pour autant seulement qu'il ait invoqué devant la chambre du conseil, par conclusions écrites, un moyen visé à l'article 135, § 2, du Code d'instruction criminelle.

Nu uit het onderzoek van het derde middel blijkt dat de aangevoerde grief kennelijk ongegrond is, bestaat er geen aanleiding voor een prejudiciële verwijzing.
Dès lors qu'il ressort de l'examen du troisième moyen que le grief invoqué est manifestement non fondé, il n'y a pas lieu de saisir la Cour de justice à titre préjudiciel.

Daar het tweede en het derde middel die door de verzoekende partij zijn aangevoerd, niet kunnen leiden tot een ruimere vernietiging, dienen zij niet te worden onderzocht.
Les deuxième et troisième moyens pris par la partie requérante ne pouvant mener à une annulation plus étendue, il n'est pas nécessaire de les examiner.

Het tweede en het derde middel, respectievelijk ontleend aan schending van artikel 1, lid 4, van gemeenschappelijk standpunt 2001/931 en aan een onjuiste rechtsopvatting bij de beoordeling van de beginselen betreffende het recht op effectieve rechterlijke bescherming, zijn gericht tegen het tweede deel van het bestreden arrest waarin het Gerecht het tweede en het derde door de PMOI voor hem aangevoerde middel heeft onderzocht en gegrond heeft verklaard.
Les deuxième et troisième moyens, tirés, respectivement, d’une violation de l’article 1 , paragraphe 4, de la position commune 2001/931 et d’une erreur de droit commise dans l’appréciation des principes relatifs au droit à une protection juridictionnelle effective, sont dirigés contre la seconde partie de l’arrêt attaqué dans laquelle le Tribunal a examiné et jugé fondés les deuxième et troisième moyens avancés devant lui par la PMOI.

Dienaangaande moet worden geconstateerd dat, na in punt 47 van het bestreden arrest te hebben geoordeeld dat het litigieuze besluit moest worden nietig verklaard omdat de rechten van verdediging van de PMOI waren geschonden, het Gerecht in punt 48 van dat arrest heeft geoordeeld dat hoewel in die omstandigheden geen uitspraak over de andere middelen van het beroep hoefde te worden gedaan, het wegens het belang van het fundamentele recht op een effectieve rechterlijke bescherming het tweede en het derde aangevoerde middel niettemin zou onderzoeken.
À cet égard, il doit être constaté que, après avoir jugé, au point 47 de l’arrêt attaqué, que la décision litigieuse devait être annulée en raison d’une violation des droits de la défense de la PMOI, le Tribunal a considéré, au point 48 de cet arrêt, que, bien qu’il n’était pas nécessaire, dans ces conditions, de se prononcer sur les autres moyens du recours, le Tribunal examinerait néanmoins les deuxième et troisième moyens soulevés devant lui, en raison de leur importance au regard du droit fondamental à une protection juridictionnelle effective.

Met haar derde, subsidiair aangevoerde middel stelt verzoekster dat de in artikel 5 van de bestreden beschikking opgelegde verplichting tot terugvordering in strijd is met het vertrouwens- en het rechtszekerheidsbeginsel en met het beginsel van de eerbiediging van een redelijke termijn.
Par son troisième moyen, invoqué à titre subsidiaire, la requérante fait valoir que l'exigence de récupération figurant à l'article 5 de la décision contestée violerait les principes de confiance légitime, de sécurité juridique et de respect d'un délai raisonnable.