Vertaling van "dit amendement opgelegde " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

einde van alle plaatselijke verbodsbepalingen opgelegd aan de voertuigen in beweging
fin de toutes les interdictions locales imposées aux véhicules en mouvement

wettelijk opgelegde taal
langue légalement imposée

ambtshalve opgelegde eed
serment déféré d'office

kokkels opgelegd in azijn
coques embouteillées dans le vinaigre

sanctie (EU) [ communautaire sanctie | door de EU opgelegde dwangsom | EU-boetebeleid | geldboete van de EU | geldelijke sanctie van de EU ]
sanction (UE) [ amende de l'UE | paiement d'une astreinte de l'UE | politique de l'UE en matière d'amendes | sanction communautaire | sanction pécuniaire de l'UE ]

opgelegd schip
navire désarmé

aan de handel opgelegde formaliteiten verlichten
alléger les formalités imposées au commerce

bij uitvoer van de rijst opgelegde bijzondere heffing
taxe spéciale perçue à l'exportation du riz

amendement [ parlementair veto ]
amendement [ veto parlementaire ]

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Dergelijk rookverbod is bovendien niet dringend wanneer de bepalingen van bovenstaand amendement opgelegd worden.
De plus, une telle interdiction ne présente aucun caractère d'urgence si les dispositions prévues dans l'amendement sont imposées.

Mevrouw Nyssens vraagt of de verenigingen bedoeld in § 4 (die onderworpen zijn aan een wetgeving of een overheidsreglementering) ook aan de door dit amendement opgelegde verplichtingen inzake openbaarmaking moeten voldoen.
Mme Nyssens pose la question de savoir si les associations visées au § 4 (soumises à des réglementations publiques) sont également concernées par les obligations de publicité prévues dans cet amendement.

Terwijl de wetgever in 1971 de tegemoetkoming van het Gemeenschappelijk Waarborgfonds beoogde te waarborgen omdat het « om redenen van sociale rechtvaardiging niet past de slachtoffers van verkeersongevallen zonder schadeloosstelling te laten, wanneer deze niet kunnen worden vergoed » (Parl. St., Senaat, 1970-1971, nr. 570, p. 52), heeft hij evenwel in 1975 die tegemoetkoming beperkt op grond van de volgende verantwoording van het amendement van de Regering dat tot de in het geding zijnde bepaling zou leiden : « Volgens de tekst van het 2° van § 1 van artikel 50 zoals hij in het Doc. 570 was opgesteld, was de tussenkomst van het Gemeenschappelijk Waarborgfonds verplichtend in om 't even welke hypothese van niet-interventie van een toegelaten verzekeringsmaatschappij; dit had, bijvoorbeeld, betrekking op alle beperkingen die door de wetgeving op de burgerrechtelijke aansprakelijkheid inzake motorrijtuigen aan het vergoeden der benadeelde personen worden opgelegd.
Alors qu'en 1971 le législateur a voulu garantir l'intervention du Fonds commun de garantie parce que, « pour des raisons de justice sociale, il ne convient pas de laisser sans réparation les victimes d'accidents de la circulation qui ne peuvent être dédommagées » (Doc. parl., Sénat, 1970-1971, n° 570, p. 52), en 1975 il a limité cette intervention sur la base de la justification suivante de l'amendement du Gouvernement qui est devenu la disposition en cause : « Le texte du 2° du § 1 de l'article 50, tel qu'il était rédigé dans le Doc. 570 obligeait le Fonds Commun de garantie à intervenir dans n'importe quelle hypothèse de non-intervention d'une compagnie d'assurance agréée; cela visait, par exemple, toutes les restrictions apportées à l'indemnisation des personnes lésées par la législation sur l'assurance de responsabilité civile automobile.

Terwijl de wetgever in 1971 in de tegemoetkoming van het Gemeenschappelijk Waarborgfonds heeft voorzien omdat het « om redenen van sociale rechtvaardiging niet past de slachtoffers van verkeersongevallen zonder schadeloosstelling te laten, wanneer deze niet kunnen worden vergoed » (Parl. St., Senaat, 1970-1971, nr. 570, p. 52), heeft hij evenwel in 1975 die tegemoetkoming beperkt op grond van de volgende verantwoording van het amendement van de Regering dat tot de in het geding zijnde bepaling zou leiden : « Volgens de tekst van het 2° van § 1 van artikel 50 zoals hij in het Doc. 570 was opgesteld, was de tussenkomst van het Gemeenschappelijk Waarborgfonds verplichtend in om 't even welke hypothese van niet-interventie van een toegelaten verzekeringsmaatschappij; dit had, bijvoorbeeld, betrekking op alle beperkingen die door de wetgeving op de burgerrechtelijke aansprakelijkheid inzake motorrijtuigen aan het vergoeden der benadeelde personen worden opgelegd. De geldelijke gevolgen van die beschikking zouden zeer zwaar geweest zijn. Dit is de reden waarom het amendement de tekst overneemt van de oorspronkelijke wet op de controle der verzekeringsondernemingen (Doc. Senaat 269) waarin de tussenkomst van het Fonds voorzien was wanneer, ingevolge de niet-naleving der verzekeringsverplichting, geen enkele toegelaten verzekeringsonderneming door de wet tot schadevergoeding verplicht is. Die zienswijze is trouwens ook die van het wetsontwerp op de verplichte verzekering van de burgerrechtelijke aansprakelijkheid inzake motorvoertuigen (art. 20, § 1, 2°), dat reeds door de Kamer werd goedgekeurd. Het amendement voert, bovendien, een beschikking in die de wil weergeeft van de leden der Commissie van Economische Zaken om de verplichte tussenkomst van het Fonds uit te breiden tot het herstel van de schade die veroorzaakt wordt door een verkeersongeval dat aan een toeval te wijten is (Doc. Senaat, 570, blz. 52) » (Parl. St., Senaat, 1974-1975, nr. 468-2, p. 19).
Alors qu'en 1971 le législateur a prévu l'intervention du Fonds commun de garantie parce que, « pour des raisons de justice sociale, il ne convient pas de laisser sans réparation les victimes d'accidents de la circulation qui ne peuvent être dédommagées » (Doc. parl., Sénat, 1970-1971, n° 570, p. 52), en 1975 il a limité cette intervention sur la base de la justification suivante de l'amendement du Gouvernement qui est devenu la disposition en cause : « Le texte du 2° du § 1 de l'article 50, tel qu'il était rédigé dans le Doc. 570 obligeait le Fonds Commun de garantie à intervenir dans n'importe quelle hypothèse de non-intervention d'une compagnie d'assurance agréée; cela visait, par exemple, toutes les restrictions apportées à l'indemnisation des personnes lésées par la législation sur l'assurance de responsabilité civile automobile. Les conséquences pécuniaires de cette disposition auraient été très lourdes. C'est pourquoi l'amendement reprend le texte du projet de loi primitif sur le contrôle des entreprises d'assurance (Doc., Sénat, 269) qui prévoyait l'intervention du Fonds lorsque l'obligation d'assurance n'ayant pas été respectée, aucune entreprise d'assurance agréée n'est obligée par la loi à ladite réparation. Cette version est d'ailleurs celle du projet de loi relatif à l'assurance obligatoire de la responsabilité civile automobile (art. 20, § 1 , 2°), qui a déjà été adopté à la Chambre. L'amendement introduit en outre une disposition qui traduit la volonté des membres de la Commission des Affaires économiques d'étendre l'obligation d'intervention du Fonds à la réparation des dommages provoqués par un accident de la circulation imputable à un événement fortuit (Doc. Sénat, 570, p. 52) » (Doc. parl., Sénat, 1974-1975, n° 468-2, p. 19).

De heer Torfs c.s. dient amendement nr. 30 in (stuk Senaat, nr. 5-1774/2) dat ertoe strekt in de voorgestelde § 1 van artikel 1246 van het Gerechtelijk Wetboek de woorden « Onverminderd de bepalingen van het Burgerlijk Wetboek waarbij het aanhangig maken bij de rechter ambtshalve wordt opgelegd of toegestaan » te vervangen door de woorden « Onverminderd de bepalingen van het Burgerlijk Wetboek waarbij het ambtshalve aanhangig maken bij de rechter wordt opgelegd of toegestaan ».
M. Torfs et consorts déposent l'amendement nº 30 (do c. Sénat, nº 5-1774/2) qui vise à remplacer, dans le texte néerlandais de l'article 1246, § 1 , en projet, du Code judiciaire, les mots « Onverminderd de bepalingen van het Burgerlijk Wetboek waarbij het aanhangig maken bij de rechter ambtshalve wordt opgelegd of toegestaan » par les mots « Onverminderd de bepalingen van het Burgerlijk Wetboek waarbij het ambtshalve aanhangig maken bij de rechter wordt opgelegd of toegestaan ».

Mevrouw Tilmans dient amendement nr. 24 in (stuk Senaat, nr. 5-61/6), dat ertoe strekt om in het tweede lid van het voorgestelde artikel 5 de zinsnede « wordt het bedrag van de voorheen opgelegde boete telkens verdubbeld » vervangen door de zinsnede « bedraagt de geldboete het dubbele van de voorheen opgelegde geldboete ».
Mme Tilmans dépose l'amendement nº 24 (doc. Sénat, nº 5-61/6), qui vise à remplacer, à l'alinéa 2 de l'article 5 proposé, les mots « le montant de l'amende infligée précédemment est chaque fois doublé » par les mots « l'amende s'élève au double de l'amende infligée précédemment ».

De tekst van het voorontwerp van wet werd door de Regering vervolgens als amendement op het wetsvoorstel ingediend, zij het dat de woorden « de hierboven voorgeschreven bepalingen » erin werden vervangen door de woorden « de pleegvormen door deze wet opgelegd » (ibid., p. 25).
Le Gouvernement a ensuite introduit le texte de l'avant-projet en tant qu'amendement à la proposition de loi, avec cette différence que les termes « les dispositions ci-dessus prescrites » ont été remplacés par les termes « [les] formalités requises par la présente loi » (ibid., p. 25).

Ofschoon de afdeling wetgeving van de Raad van State twijfels had geuit over de verenigbaarheid met de beginselen van de economische en monetaire unie van de ten laste van « elke invoerder van dierlijke mest van buiten het Vlaamse Gewest » opgelegde heffing, zoals voorzien in het voorontwerp van decreet dat heeft geleid tot het Meststoffendecreet (advies nr. 20.033/B van 6 juli 1990, Parl. St., Vlaams Parlement, 1990-1991, nr. 423/1, pp. 132-137), werd zulk een « invoerheffing » niettemin in dat decreet opgenomen ten gevolge van het aannemen van een amendement, dat was toegelicht als volgt :
Bien que la section de législation du Conseil d'Etat eût émis des doutes quant à la compatibilité avec les principes de l'union économique et monétaire du prélèvement imposé à charge « de tout importateur d'engrais animal extérieur à la Région flamande », tel qu'il était prévu dans l'avant-projet de décret qui est devenu le décret sur les engrais (avis n° 20.033/B du 6 juillet 1990, Doc. parl., Parlement flamand, 1990-1991, n° 423/1, pp. 132-137), un tel « prélèvement à l'importation » a néanmoins été repris dans ce décret à la suite de l'adoption d'un amendement, qui faisait l'objet du commentaire suivant :

In het arrest nr. 48.624 van 13 juli 1994 kwam de Raad van State, na een analyse van de parlementaire voorbereiding en inzonderheid de vaststelling dat een amendement dat een meer soepele behandeling voorstelde werd verworpen (Parl. St., Senaat, 1989-1990, nr. 984-5, en Hand., Senaat, 12 juli 1990, pp. 2646, 2648, 2650 en 2651), tot de conclusie « dat de wetgever heeft gewild dat onder geen beding een excuus voor het niet of het niet tijdig insturen van een memorie aanvaard zou worden; door de door hem opgelegde sanctie te omschrijven als het ' ontbreken van het vereiste belang ' heeft hij te kennen gegeven dat hij het indienen van een memorie zag als een formele blijk van gebleven belangstelling ».
Dans l'arrêt n° 48.624 du 13 juillet 1994, le Conseil d'Etat, après une analyse des travaux préparatoires et en particulier après constatation du rejet d'un amendement prévoyant un traitement plus souple (Doc. parl., Sénat, 1989-1990, n° 984-5, et Ann., Sénat, 12 juillet 1990, pp. 2646, 2648, 2650 et 2651), a abouti à la conclusion que « le législateur a entendu qu'il ne soit, à aucune condition, accepté d'excuse pour la non-transmission ou la transmission tardive d'un mémoire; en définissant la sanction qu'il inflige comme 'l'absence de l'intérêt requis ', il a indiqué qu'il regardait le dépôt d'un mémoire comme la manifestation formelle de la persistance de l'intérêt ».