Traduction de «europees hof veroordeeld » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Hof van Justitie van de Europese Unie [ Europees Hof van Justitie | Hof van Justitie EG | Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen | Hof van Justitie van de Europese Unie (instelling) | HvJ [acronym] HvJEG ]
Cour de justice de l'Union européenne [ CJCE | CJUE [acronym] Cour de justice de l’Union européenne (institution) | Cour de justice des Communautés européennes | Cour de justice européenne | juridiction communautaire ]

Europees Hof van Justitie | Hof | Hof van Justitie | Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen | HvJEG [Abbr.]
Cour de justice | Cour de justice des Communautés européennes | CJCE [Abbr.]

Europees Hof van Justitie | Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen
Cour de justice des communautés européennes | TJCE [Abbr.]

Europees Hof voor de rechten van de mens [ EHRM | Europese commissie voor de rechten van de mens | Hof voor de rechten van de mens ]
Cour européenne des droits de l'homme [ CEDH [acronym] Commission européenne des droits de l'homme | Cour des droits de l'homme ]

Europees Hof voor de rechten van de mens
Cour européenne des droits de l'homme

Europees Hof voor de Rechten van de Mens | EHRM [Abbr.]
Cour européenne des droits de l'homme | CEDH [Abbr.]

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Onder Silvio Berlusconi heeft Italië overeenkomsten met het Libië van Kadhafi gesloten om de boten met migranten terug naar Libië te kunnen sturen. Italië werd door het Europees Hof veroordeeld omdat de pushbacks illegaal zouden zijn.
L'Italie de Silvio Berlusconi avait conclu des accords avec la Lybie sous Kadhafi qui visaient à ramener les embarcations de migrants en Libye et l'Italie s'est fait condamner par la cour européenne estimant que le push back était illégal.

Vraag nr. 6-1066 d.d. 24 oktober 2016 : (Vraag gesteld in het Nederlands) Op 17 oktober 2013 werd België door het Europees Hof van Justitie veroordeeld tot een boete van 10 miljoen euro wegens niet naleving van de Europese richtlijn 91/271/EEG inzake de behandeling van stedelijk afvalwater.
Question n° 6-1066 du 24 octobre 2016 : (Question posée en néerlandais) Le 17 octobre 2013, la Belgique a été condamnée par la Cour européenne de justice a une amende de 10 millions d'euros pour n'avoir pas respecté la directive européenne 91/271/CEE relative au traitement des eaux urbaines résiduaires.

Vraag nr. 6-1042 d.d. 29 september 2016 : (Vraag gesteld in het Nederlands) Op 17 oktober 2013 werd België door het Europees Hof van Justitie veroordeeld tot een boete van 10 miljoen euro wegens niet naleving van de Europese richtlijn 91/271/EEG inzake de behandeling van stedelijk afvalwater.
Question n° 6-1042 du 29 septembre 2016 : (Question posée en néerlandais) Le 17 octobre 2013, la Belgique a été condamnée par la Cour européenne de justice a une amende de 10 millions d'euros pour n'avoir pas respecté la directive européenne 91/271/CEE relative au traitement des eaux urbaines résiduaires.

Vraag nr. 6-1043 d.d. 29 september 2016 : (Vraag gesteld in het Nederlands) Op 17 oktober 2013 werd België door het Europees Hof van Justitie veroordeeld tot een boete van 10 miljoen euro wegens niet naleving van de Europese richtlijn 91/271/EEG inzake de behandeling van stedelijk afvalwater.
Question n° 6-1043 du 29 septembre 2016 : (Question posée en néerlandais) Le 17 octobre 2013, la Belgique a été condamnée par la Cour européenne de justice a une amende de 10 millions d'euros pour n'avoir pas respecté la directive européenne 91/271/CEE relative au traitement des eaux urbaines résiduaires.

Zo veroordeelde het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) in november 2014 de Belgische Staat tot de betaling van een morele schadevergoeding van 10.000 euro aan een ex-gevangene, en adviseerde het Hof ons land maatregelen te nemen om de detentieomstandigheden in onze gevangenissen te verbeteren.
En novembre 2014, la Cour européenne des droits de l'Homme (CEDH) a ainsi condamné l'État belge à verser 10.000 euros à un ancien prisonnier pour "dommage moral" et lui a recommandé de prendre des mesures pour améliorer les conditions de détention dans ses prisons.

De vereiste van een getuigschrift van een opleiding in cassatieprocedures is ingevoerd via een amendement dat als volgt is verantwoord : « De toevloed van ongegronde cassatieberoepen die voortvloeien uit een verkeerd begrip van de opdracht van het Hof, kan de goede werking ervan alleen maar in het gedrang brengen. Een onbeperkte toegang tot het Hof is misleidend. Het Europees Hof heeft aangenomen dat de specifieke kenmerken van de rechtspleging voor het Hof van Cassatie en de beperking van het onderwerp ervan tot louter rechtsaangelegenheden, beperkingen konden verantwoorden, zoals bepalen dat enkel de advocaten mondeling kunnen tussenbeide komen voor het Hof. Aangezien de rechtspleging voor het Hof van Cassatie van België een schriftelijke procedure is, is het redelijk ervan uit te gaan dat dit monopolie ook verantwoord is voor de opstelling van de middelen. De rechtvaardiging is nog gemakkelijker omdat het Hof ambtshalve enig cassatiemiddel kan aanvoeren dat gunstig is voor de veroordeelde. Het gegeven [dat] er geen ontvankelijke memorie is, is voor hem dus maar voor de helft een slechte zaak. De ambtshalve controle kan net zo doeltreffend, en zelfs doeltreffender zijn en vergt minder werk dan de verplichting te antwoorden op middelen die tot misverstanden kunnen leiden omdat ze niet door professionals zijn opgesteld. Het verplichte optreden van een advocaat voor de verklaring van cassatieberoep zelf is niet alleen verantwoord in het belang van het Hof en de goede uitvoering van de opdracht die het heeft, maar ook in het belang van de rechtzoekende. In tegenstelling tot het beroep, kan een cassatieberoep de veroordeelde benadelen. Indien de beslissing vernietigd wordt, is het rechtscollege waarnaar de zaak wordt verwezen niet ertoe verplicht een straf op te leggen die lager is dan of gelijk is aan de in het vernietigde arrest uitgesproken straf. Het kan een zwaardere straf opleggen.
L'exigence d'une attestation de formation en procédure en cassation a été introduite par un amendement, justifié comme suit : « L'afflux de pourvois mal fondés parce que procédant d'une conception erronée de la mission de la Cour ne peut que mettre à mal son bon fonctionnement. Un accès illimité à celle-ci est trompeur. La Cour européenne a admis que les spécificités de la procédure devant la Cour de cassation et la limitation de son objet aux seules questions de droit pouvaient justifier des limitations telles que celles consistant par exemple à réserver le monopole des interventions orales devant la Cour aux seuls avocats. La procédure devant la Cour de cassation de Belgique étant écrite, il est raisonnable de penser que ce monopole puisse également se justifier pour la rédaction des moyens. La justification est d'autant plus aisée que la Cour peut soulever d'office tout moyen de cassation profitant au condamné. L'absence de mémoire recevable n'est donc pour lui qu'un demi-mal. Le contrôle d'office peut être aussi efficace, si pas davantage, et requiert moins de travail que l'obligation de répondre à des moyens qui, pour n'avoir pas été rédigés par des professionnels, peuvent s'avérer d'une compréhension malaisée. L'intervention obligatoire d'un avocat pour la déclaration de pourvoi elle-même ne se justifie pas seulement dans l'intérêt de la Cour et du bon accomplissement de sa mission. Elle se justifie également dans l'intérêt du justiciable. Contrairement à l'appel, le pourvoi en cassation peut nuire au condamné. Si la décision est cassée, la juridiction de renvoi n'est pas tenue d'infliger une peine inférieure ou égale à celle prononcée par l'arrêt cassé.

overwegende dat bij het Europees Hof voor de rechten van de mens momenteel ongeveer 20 000 zaken hangende zijn van de Russische Federatie, vooral uit het gebied van de noordelijke Kaukasus; overwegende dat het Europees Hof voor de rechten van de mens de Russische Federatie in meer dan 150 uitspraken heeft veroordeeld voor ernstige schendingen van de mensenrechten in de regio en benadrukt het feit dat de onmiddellijke en onverkorte uitvoering van deze uitspraken belangrijk is,
considérant que la Cour européenne des droits de l'homme est actuellement saisie de plus de 20 000 affaires contre la Fédération de Russie, la grande majorité concernant le Caucase du Nord; que la Cour européenne des droits de l'homme a condamné la Fédération de Russie, dans plus de 150 arrêts, pour des violations graves des droits de l'homme dans la région, et souligne la nécessité d'une mise en œuvre rapide et complète de ces arrêts,

Rekening houdend met wat in de twaalfde overweging van het kaderbesluit is bepaald, vindt de in artikel 5, punt 1), van dat kaderbesluit besloten regel zijn oorsprong in de vaste rechtspraak van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens, waaruit volgt dat een persoon die bij verstek is veroordeeld, terwijl hij niet daadwerkelijk persoonlijk was gedagvaard of anderszins individueel en daadwerkelijk in kennis is gesteld van de datum en de plaats van de terechtzitting die tot het verstekvonnis heeft geleid, niet kan worden geacht een eerlijk proces in de zin van artikel 6 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens te hebben genoten en dat hij, ter uitvoering van een dergelijk vonnis, niet op rechtsgeldige wijze van zijn vrijheid kan worden beroofd in de zin van artikel 5.1 van dat Verdrag.
Compte tenu de ce qui est dit au douzième considérant de la décision-cadre, la règle édictée à l'article 5, point 1), de celle-ci trouve son origine dans la jurisprudence constante de la Cour européenne des droits de l'homme selon laquelle une personne qui a fait l'objet d'une condamnation par défaut, alors qu'elle n'a pas été réellement citée à personne ni autrement informée individuellement et effectivement de la date et du lieu de l'audience qui a mené à la décision rendue par défaut, ne peut être considérée comme ayant bénéficié d'un procès équitable au sens de l'article 6 de la Convention européenne des droits de l'homme et ne peut, en exécution d'une telle décision, être valablement privée de sa liberté au sens de l'article 5.1 de ladite Convention.

Het Europees Hof voor de Rechten van de Mens heeft echter in een arrest in verband met artikel 8 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens het Verenigd Koninkrijk veroordeeld omdat het niet, alvorens een maatregel te nemen met gevolgen voor het in artikel 8 erkende recht, de noodzakelijke elementen had verzameld voor een correcte afweging van de belangen van het economisch welzijn van het land, enerzijds, en zijn positieve verplichting om voor de verzoekers de inachtneming van de in artikel 8 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens bedoelde rechten te garanderen, anderzijds.
Au moment de l'adoption du décret litigieux, il n'existait aucune étude sérieuse sur le fonctionnement de l'aéroport, son impact environnemental et l'importance économique de son développement. Or, la Cour européenne des droits de l'homme, dans un arrêt concernant l'article 8 de la Convention européenne des droits de l'homme, a condamné le Royaume-Uni parce qu'il n'avait pas rassemblé, avant de prendre une mesure ayant une incidence sur le droit reconnu par l'article 8, les éléments nécessaires à une correcte balance des intérêts entre le bien-être économique du pays et son obligation positive d'assurer aux requérants le respect des droits visés à l'article 8 de la Convention européenne des droits de l'homme.

Als voorbeeld kan de uitspraak van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens in S. en Marper v. het Verenigd Koninkrijk (2008) (5) dienen. Het Hof oordeelde in deze zaak dat het langdurig bewaren van het DNA van personen die niet zijn veroordeeld voor een misdrijf volgens artikel 8 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens een schending van hun recht op privacy vormt.
À titre d’illustration, le CEPD cite, dans ce contexte, l’arrêt de la Cour européenne des droits de l’homme dans l’affaire S. et Marper c. Royaume-Uni (2008) (5), en vertu duquel la conservation à long terme de l’ADN de personnes non inculpées d’une infraction pénale constituait une violation de leur droit à la vie privée, conformément à l’article 8 de la Convention européenne des droits de l’homme.