Traduction de «gerechtelijk wetboek waarin een vormgebrek mogelijkerwijs geen dergelijke » (Néerlandais → Français) :

Uit de motivering van het verwijzingsvonnis blijkt dat die situatie wordt vergeleken met die welke wordt bedoeld in artikel 867 van het Gerechtelijk Wetboek, waarin een vormgebrek mogelijkerwijs geen dergelijke sanctie met zich meebrengt.
Il résulte de la motivation du jugement a quo que cette situation est comparée avec celle visée par l'article 867 du Code judiciaire, dans laquelle un vice de forme peut ne pas entraîner une telle sanction.

Als hij geen dergelijk bericht heeft ontvangen binnen vierentwintig uur na verzending van het bericht van betekening, dient hij de eerstvolgende werkdag een gewone brief aan de geadresseerde te sturen waarin hij meldt dat een elektronische betekening werd gedaan (artikel 32quater/1, § 2, vierde lid, van het Gerechtelijk Wetboek).
S'il ne reçoit pas un tel avis d'ouverture dans les vingt-quatre heures qui suivent l'envoi de l'avis de signification, l'huissier doit adresser, le premier jour ouvrable qui suit, un courrier ordinaire au destinataire l'informant du fait qu'une signification par voie électronique a été effectuée (article 32quater/1, § 2, alinéa 4, du Code judiciaire).

Er bestaat in beginsel bij dergelijke geschillen geen verplichting voor de partij om zich door een advocaat te laten bijstaan of vertegenwoordigen, tenzij in het geval waarin artikel 758 van het Gerechtelijk Wetboek voorziet, in verband met een eventueel verbod om te pleiten, waarbij dat verbod niet geldt voor de geschriften van het proces.
Au plan des principes, il n'y a pas, dans ce type de contentieux, d'obligation pour la partie d'être assistée ou représentée par un avocat sous la réserve limitée prévue à l'article 758 du Code judiciaire en ce qui concerne une éventuelle interdiction de plaider, cette interdiction ne concernant pas les écritures du procès.

« Schendt artikel 1675/19, § 2, van het Gerechtelijk Wetboek de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre het de schuldbemiddelaar die de betaling vordert van zijn staat van kosten en erelonen en die te maken heeft met een schuldenaar die schuldbemiddeling geniet en die in de onmogelijkheid verkeert om die kosten en erelonen binnen een redelijke termijn te betalen, verschillend behandelt naargelang, enerzijds, hij zich in een stadium van de procedure bevindt waarin er een minnelijke of gerechtelijke aanzuiveringsregeling met gedeeltelijke of totale kwijtschelding van schulden in kapitaal bestaat en hij, in dat kader, de aanrekening op het Fonds ter bestrijding van de overmatige schuldenlast zou kunnen verkrijgen of, anderzijds, hij zich in een stadium bevindt dat voorafgaat aan de invoering van een dergelijke regeling en hij dus helemaal niet kan rekenen op enige tegemoetkoming van het Fonds ter bestrijding van de overmatige schuldenlast, met bijgevolg het risico dat hij zijn schuldvordering slechts heel wat later, binnen een onredelijke termijn, kan invorderen, zelfs met het risico dat hij nooit de betaling ervan kan verkrijgen wegens het onvermogen van de schuldenaar die schuldbemiddeling geniet, indien deze om een of andere reden geen enkele minnelijke of gerechtelijke aanzuiveringsregeling of zelfs geen enkele totale kwijtschelding van schulden kon genieten ?
« L'article 1675/19, § 2, CJ, viole-t-il les articles 10 et 11, Const, en ce qu'il traite différemment le médiateur qui poursuit le règlement de son état de frais et honoraires et qui se trouve confronté à un médié qui est dans l'impossibilité de payer ces frais et honoraires dans un délai raisonnable, selon, d'une part, qu'il est à un stade de la procédure où un plan de règlement amiable ou judiciaire avec remise partielle ou totale de dettes en capital existe et qu'il pourrait, dans ce cadre, obtenir la mise à charge du Fonds de traitement du surendettement ou, d'autre part, qu'il se trouve à un stade précédant la mise sur pied d'un tel plan et qu'il ne peut alors pas compter sur la moindre intervention du Fonds de traitement du surendettement, avec ainsi le risque de ne pouvoir récupérer sa créance que bien plus tard, dans un délai déraisonnable, voire même avec le risque de ne jamais pouvoir en obtenir le paiement en raison de l'insolvabilité du médié, si pour une raison ou l'autre aucun plan de règlement amiable ou judiciaire ou même aucune remise totale de dettes ne pouvait bénéficier au médié ?

Aangezien artikel 50, tweede lid, van het Gerechtelijk Wetboek, dat voorziet in een verlenging van de termijn voor hoger beroep wanneer die ingaat na het begin van de gerechtelijke vakantie, verantwoord werd door de vrees dat er geen voldoende bekendheid zou zijn nopens de tijdens die periode gedane betekening (Parl. St., Senaat, 1969-1970, nr. 138, p. 2) en aangezien een dergelijke vrees niet minder gegrond lijkt in de gevallen waarin de in het geding zijnde bepaling wordt toegepast dan in diegene waarin het gemeen recht wordt toegepast, leidt die bepaling ertoe op onevenredige wijze de rechten van de verdediging van de partijen te beperken en doorstaat zij de grondwettigheidstoets niet.
Dès lors que l'article 50, alinéa 2, du Code judiciaire, qui prévoit une prorogation du délai d'appel lorsque celui-ci prend cours après le début des vacances judiciaires, a été justifié par la crainte qu'une signification faite pendant cette période n'ait pas un caractère de notoriété suffisant (Doc. parl., Sénat, 1969-1970, n° 138, p. 2) et qu'une telle crainte n'apparaît pas moins fondée dans les hypothèses où il est fait application de la disposition en cause que dans celles où il est fait application du droit commun, cette disposition aboutit à limiter de manière disproportionnée les droits de défense des parties et ne résiste pas au contrôle de constitutionnalité.