Vertaling van "geval zou iedereen wel een dergelijk verlof nemen " (Nederlands → Frans) :

Niemand heeft hierop een antwoord, tenzij men voorziet in een vergoeding van 50 000 frank, maar in dat geval zou iedereen wel een dergelijk verlof nemen.
Personne n'a de réponse, à moins de prévoir une indemnité de 50 000 francs, mais dans ce cas, tout le monde prendrait un tel congé.

16. verzoekt de Commissie en de lidstaten om toezichts- en controlemaatregelen te nemen door doeltreffende monitoringsystemen op te zetten voor een verbeterde verzameling van gegevens inzake gevallen van discriminatie en intimidatie op grond van geslacht, met inbegrip van discriminatie in verband met zwangerschap en moederschap en andere vormen van verlof; meent dat er voor dergelijke gevallen eveneens moet worden voorzien in een sanctiesysteem, maar dat vooral inspanningen moeten worden geleverd inzake preventie, om zwangere vrouwen en jonge moeders toegang te geven tot diensten die hen ondersteunen bij het combineren van privéleven en beroep zonder dat zij een keuze hoeven te maken tussen werk en gezin, zoals nog te vaak het geval is; verzoekt de Commissie een beoordeling op te nemen van de tenuitvoerlegging van artikel 26 (seksuele intimidatie) in haar evaluatierapport over de tenuitvoerlegging van Richtlijn 2006/54/EG;
16. demande à la Commission et aux États membres de prendre des mesures de suivi et de contrôle, en mettant au point des systèmes de surveillance efficaces, pour améliorer la collecte de données relatives aux cas de harcèlement et de discrimination fondés sur le sexe, en incluant notamment la discrimination liée à la grossesse, au congé de maternité et aux autres types de congé; estime qu'il convient, dans ces cas, de prévoir également un système de sanctions, mais qu'il y a lieu de consentir des efforts surtout dans le domaine de la prévention, afin de rendre accessibles aux femmes enceintes ou aux jeunes mères des services qui puissent les aider à concilier leur état avec leur emploi sans être tenues de choisir entre travail et famille, comme il arrive encore trop souvent; demande à la Commission d'inclure une évaluation de la mise en œuvre de l'article 26 (relatif au harcèlement sexuel) dans son rapport d'évaluation relatif à la mise en œuvre de la directive 2006/54/CE;

Het Europees Hof voor de Rechten van de Mens heeft eveneens geoordeeld : « 89. Gelet op hetgeen voorafgaat, sluit het Hof niet uit dat maatregelen die worden genomen door de wetgever, administratieve overheden of rechtscolleges na de uitspraak van een definitieve straf of gedurende de uitvoering ervan, kunnen leiden tot een herdefiniëring of een wijziging van de draagwijdte van de ' straf ' die is opgelegd door de rechter die ze heeft uitgesproken. In dat geval is het Hof van mening dat de maatregelen in kwestie moeten vallen onder het verbod van de retroactiviteit van de straffen, zoals verankerd in artikel 7.1 in fine van het Verdrag. Zo niet zouden de Staten vrij zijn om - bijvoorbeeld door de wet te wijzigen of de vastgestelde regels opnieuw te interpreteren - maatregelen aan te nemen die de draagwijdte van de opgelegde straf op retroactieve wijze opnieuw zouden definiëren, in het nadeel van de veroordeelde, terwijl die laatste dat niet kon voorzien op het ogenblik dat het misdrijf is gepleegd of de straf is uitgesproken. In dergelijke omstandigheden zou artikel 7.1 geen nuttig effect hebben voor de veroordeelden ten aanzien van wie de draagwijdte van de straf a posteriori zou zijn gewijzigd, in hun nadeel. Het Hof preciseert dat dergelijke wijzigingen moeten worden onderscheiden van die welke kunnen worden aangebracht in de strafuitvoeringsmodaliteiten, die niet vallen onder het toepassingsgebied van artikel 7.1 in fine. 90. Om zich uit te spreken over de vraag of een maatregel die is genomen tijdens de tenuitvoerlegging van een straf uitsluitend betrekking heeft op de uitvoeringsmodaliteiten ervan dan wel daarentegen de draagwijdte ervan aantast, moet het Hof geval per geval nagaan wat de werkelijke gevolgen van de opgelegde ' straf ' waren in het interne recht in de beschouwde periode of, met andere woorden, wat de intrinsieke aard ervan was. Daarbij moet het met name rekening houden met het interne recht in zijn geheel en met de wijze waarop het in die tijd ...
La Cour européenne des droits de l'homme a également jugé : « 89. Au vu de ce qui précède, la Cour n'exclut pas que des mesures prises par le législateur, des autorités administratives ou des juridictions après le prononcé d'une peine définitive ou pendant l'exécution de celle-ci puissent conduire à une redéfinition ou à une modification de la portée de la ' peine ' infligée par le juge qui l'a prononcée. En pareil cas, la Cour estime que les mesures en question doivent tomber sous le coup de l'interdiction de la rétroactivité des peines consacrée par l'article 7, § 1 in fine de la Convention. S'il en allait différemment, les Etats seraient libres d'adopter - par exemple en modifiant la loi ou en réinterprétant des règles établies - des mesures qui redéfiniraient rétroactivement et au détriment du condamné la portée de la peine infligée, alors même que celui-ci ne pouvait le prévoir au moment de la commission de l'infraction ou du prononcé de la peine. Dans de telles conditions, l'article 7, § 1, se verrait privé d'effet utile pour les condamnés dont la portée de la peine aurait été modifiée a posteriori, et à leur détriment. La Cour précise que pareilles modifications doivent être distinguées de celles qui peuvent être apportées aux modalités d'exécution de la peine, lesquelles ne relèvent pas du champ d'application de l'article 7, § 1 in fine. 90. Pour se prononcer sur la question de savoir si une mesure prise pendant l'exécution d'une peine porte uniquement sur les modalités d'exécution de celle-ci ou en affecte au contraire la portée, la Cour doit rechercher au cas par cas ce que la ' peine ' infligée impliquait réellement en droit interne à l'époque considérée ou, en d'autres termes, quelle en était la nature intrinsèque. Ce faisant, elle doit notamment avoir égard au droit interne dans son ensemble et à la manière dont il était appliqué à cette époque (Kafkaris, précité, § 145) » (CEDH, grande chambre, 21 octobre 2013, Del Río Prada c. Espagne).

Als een eis in overeenstemming met lid 1 van dit artikel wordt medegedeeld aan de Commissie na de datum van verspreiding van het beoordelingsrapport uit hoofde van artikel 14, lid 2, van deze richtlijn, dan wel na ontvangst van het advies van de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid uit hoofde van artikel 6, lid 6, en artikel 18, lid 6, van Verordening (EG) nr. 1829/2003, worden de termijnen die in artikel 15 van deze richtlijn zijn vastgelegd om een schriftelijke toestemming te verlenen of, in voorkomend geval, de termijnen die in de artikelen 7 en 19 van Verordening (EG) nr. 1829/2003 zijn vastgelegd om bij de commissie een ontwerp van het te nemen besluit in te dienen, verlengd met één enkele periode van 15 dagen, ongeacht het aantal lidstaten dat met dergelijke eisen komt.
Lorsqu'une requête en vertu du paragraphe 1 du présent article est communiquée à la Commission après la date de diffusion du rapport d'évaluation visé à l'article 14, paragraphe 2, de la présente directive, ou après réception de l'avis de l'Autorité européenne de sécurité des aliments visé à l'article 6, paragraphe 6, et à l'article 18, paragraphe 6, du règlement (CE) no 1829/2003, les délais établis à l'article 15 de la présente directive concernant l'octroi de l'autorisation écrite ou, selon le cas, aux articles 7 et 19 du règlement (CE) no 1829/2003 concernant la présentation, au comité, d'un projet de décision à prendre, peuvent être prolongés une seule fois de 15 jours, indépendamment du nombre d'États membres présentant de telles requêtes.

In dergelijke gevallen bieden de bevoegde autoriteiten, alvorens een besluit te nemen, de EU-moederinstelling, de financiële EU-moederholding, de gemengde financiële EU-moederholding dan wel de instelling met het hoogste balanstotaal, naargelang het geval, de gelegenheid haar mening ten aanzien van dit besluit kenbaar te maken.
Dans ces cas, avant de prendre leur décision, les autorités compétentes donnent, selon le cas, à l'établissement mère dans l'Union, à la compagnie financière holding mère dans l'Union, à la compagnie financière holding mixte mère de l'Union ou à l'établissement affichant le total de bilan le plus élevé, le cas échéant, l'occasion de donner son avis sur cette décision.

Er zijn geen makkelijke oplossingen of recepten, maar wij willen iedereen er wel met klem op wijzen dat de enige oplossing een politieke oplossing is, een oplossing die uitgaat van een sterke betrokkenheid van Afghaanse instellingen en burgers bij de ontwikkeling van hun land. Door stabiele voorwaarden te creëren om de opiumproductie een halt toe te roepen en door de armoede weg te nemen, kan een dergelijke oplossing op de lange termijn ook echt effect hebben.
Il n’y a pas de solution ni de prescription facile, mais nous exhortons tout un chacun à prendre conscience que la seule solution est une solution politique reposant sur un engagement fort des institutions et des citoyens afghans envers le développement de leur pays, un engagement qui aura un impact à long terme en créant les conditions de stabilité nécessaires à l’arrêt de la production d’opium et à l’éradication de la pauvreté.

23. pleit voor vervanging van de geldende regeling van het uit de markt nemen door de oprichting van een "zekerheidskas", beheerd door de producentenorganisaties en gefinancierd met geld van de Europese Unie, de lidstaten en de landbouwers; meent dat een dergelijke "kas" moet gaan dienen om producenten schadeloos te stellen voor uit de markt genomen producten in geval van een crisis, voor de toekenning van subsidies voor productievermindering en voor het opzetten - op vrijwillige basis voor landbouwers - van een regeling voor inkomensverzekering ingeval van extreme klimatologische omstandigheden, na een voorafgaande haalbaarheidsstudie; meent dat individuele producenten de mogelijkheid zouden moeten hebben om bij te dragen aan de oprichting van deze "veiligheidskas", met dien verstande dat zij ten tijde van crises wel minder inkomen zouden ontvangen en dat de individuele producent wel moet deelnemen aan de door de POGF vastgestelde maatregelen en regelingen voor crisisbeheer; meent dat deze kas gescheiden van het actiefonds zou moeten worden gefinancierd en dat collectieve verzekeringen in aanmerking komen voor financiering volgens deze regeling;
23. demande que le régime de retrait en vigueur soit complété par une "caisse de sécurité" gérée par les organisations de producteurs et financée à l'aide de ressources de l'Union, des États membres et des agriculteurs, laquelle devrait servir à indemniser les producteurs pour les retraits effectués en période de crises, à verser des aides à la réduction de la production et à instituer, sous réserve d'une étude préalable de faisabilité, un régime - volontaire pour les agriculteurs - de garantie des revenus et de soutien en cas de problèmes climatiques; propose que les producteurs non-membres d'une organisation de producteurs aient la possibilité de contribuer à cette "caisse de sécurité" tout en bénéficiant d'un niveau de rémunération moindre en cas de crise, dès lors que lesdits producteurs se conforment aux mesures et à la discipline arrêtées par l'organisation de producteurs de fruits et légumes pour gérer la crise; propose aussi que cette caisse soit financée hors fonds opérationnels et que les assurances collectives soient éligibles à un financement au titre de ce dispositif;

22. pleit voor vervanging van de geldende regeling van het uit de markt nemen door de oprichting van een "zekerheidskas", beheerd door de producentenorganisaties en gefinancierd met geld van de Europese Unie, de lidstaten en de landbouwers; meent dat een dergelijke "kas" moet gaan dienen om producenten schadeloos te stellen voor uit de markt genomen producten in geval van een crisis, voor de toekenning van subsidies voor productievermindering en voor het opzetten - op vrijwillige basis voor landbouwers - van een regeling voor inkomensverzekering ingeval van extreme klimatologische omstandigheden, na een voorafgaande haalbaarheidsstudie; meent dat individuele producenten de mogelijkheid zouden moeten hebben om bij te dragen aan de oprichting van deze "veiligheidskas", met dien verstande dat zij ten tijde van crises wel minder inkomen zouden ontvangen en dat de individuele producent wel moet deelnemen aan de door de POGF vastgestelde maatregelen en regelingen voor crisisbeheer; meent dat deze kas gescheiden van het actiefonds zou moeten worden gefinancierd en dat collectieve verzekeringen in aanmerking komen voor financiering volgens deze regeling;
22. demande que le régime de retrait en vigueur soit complété par une "caisse de sécurité" gérée par les organisations de producteurs et financée à l'aide de ressources de l'Union européenne, des États membres et des agriculteurs, laquelle servira à indemniser les producteurs pour les retraits effectués en période de crises, à verser des aides à la réduction de la production et à instituer, sous réserve d'une étude préalable de faisabilité, un régime - volontaire pour les agriculteurs - de garantie des revenus et de soutien en cas de catastrophes climatiques; propose que les producteurs non membres aient la possibilité de contribuer à cette "caisse de sécurité" tout en bénéficiant d'un niveau de rémunération moindre en cas de crise, dès lors que les mesures et la discipline arrêtées par l'organisation de producteurs de fruits et légumes pour gérer la crise leur seraient applicables; propose aussi que cette caisse soit financée hors fonds opérationnels et que les assurances collectives soient éligibles à un financement au titre de ce dispositif;

4. wijst erop dat de universele dienst wel een dynamisch begrip is, waarvan de inhoud regelmatig herzien moet worden, maar dat in dit stadium van de ontwikkeling de verplichtingen inzake universele dienstverlening niet uitgebreid moeten worden, zonder evenwel de mogelijkheid uit te sluiten dat de lidstaten aan de hand van staatssubsidies extra voordelen bieden; verlangt garanties met betrekking tot pluralisme, de diversiteit en de kwaliteit van de inhoud van digitale diensten, de bescherming van consumenten en minderjarigen, openbare informatie, reclame en verkoop van gereguleerde producten, de intellectuele eigendomsrechten, enz., alsmede gegarandeerde toegang tot de universele breedbanddienst en de voorkoming van maatschappelijke uitsluiting; de verkoop van frequenties kan de consumentenprijzen doen stijgen, hetgeen in strijd is met de besluiten van Lissabon betreffende een informatiemaatschappij voor iedereen; het nieuwe kader moet de mogelijkheid openhouden dat de lidstaten regelingen treffen om de aanbieder van de universele dienst compensatie te bieden in gevallen dat die verplichting hem een onredelijke last oplegt; dat dergelijke regelingen verantwoord moeten worden, doorzichtig moeten zijn en redelijke verhoudingen in acht moeten nemen;
4. souligne que le service universel est certes un concept dynamique, dont la portée doit être réexaminée régulièrement, mais qu'aujourd'hui, les obligations du service universel ne doivent pas être étendues sans que cela porte préjudice à la possibilité des États membres d'offrir des services supplémentaires grâce aux subventions de l'État; exige des garanties aux chapitres du pluralisme, de la diversité et de la qualité des contenus des services numériques, de la protection des consommateurs et des mineurs, de l'information du public, de la publicité et de la vente de produits réglementés, des droits de propriété intellectuelle, etc., ainsi qu'un accès garanti à un service universel à large bande et la prévention de l'exclusion sociale; estime que les mises en adjudication des fréquences pourraient renchérir le prix demandé aux consommateurs, ce qui serait contraire aux décisions de Lisbonne concernant une société de l'information accessible à tous; le nouveau cadre doit préserver la possibilité, pour les États membres, de mettre en place des régimes permettant de dédommager le fournisseur du service universel soumis à ce qui est considéré comme une charge inéquitable; ces régimes doivent être justifiés, transparents et adéquats;