Traduction de «grondwet is waarmee » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

naleving van de grondwet verzekeren | ervoor zorgen dat de grondwet wordt nageleefd | naleving van de grondwet garanderen
garantir le respect de la constitution

herziening van de grondwet [ hervorming van de grondwet ]
révision de la constitution [ réforme constitutionnelle ]

Europese Grondwet [ Constitutioneel Verdrag | Verdrag tot vaststelling van een Grondwet voor Europa ]
constitution européenne [ traité constitutionnel | traité établissant une Constitution pour l'Europe ]

grondwet [ constitutionele wet ]
constitution [ loi constitutionnelle ]

snelheid waarmee afbraak plaatsvindt
vitesse de dégradation

munitie waarmee een pantserplaat kan worden doorboord
munition à balles perforantes

verklaring tot herziening van de Grondwet
déclaration de révision de la Constitution

Grondwet
Constitution

kwaliteit waarborgen door het instellen van doelstellingen | kwaliteitsbeheer instellen | doelstellingen op het gebied van kwaliteitsborging vaststellen | doelstellingen opstellen waarmee de kwaliteit wordt gewaarborgd
fixer des objectifs d’assurance de la qualité et de contrôle de la qualité | fixer des objectifs de contrôle de la qualité | développer un cadre d’assurance qualité | fixer des objectifs d’assurance qualité

directoryservices | directoryservices waarmee netwerkbeheer van beveiliging gebruikersgegevens en gedistribueerde bronnen wordt geautomatiseerd om toegang tot informatie in een computerdirectory mogelijk te maken | directory’s onderhouden | gedistribueerde directory information services
service de stockage de données | système de stockage de données | service d’annuaires | services d’annuaire

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût, T. Giet en R. Leysen, bijgestaan door de griffier F. Meersschaut, onder voorzitterschap van voorzitter J. Spreutels, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de prejudiciële vraag en rechtspleging Bij vonnis van 7 januari 2015 in zake Marcel Yabili tegen de Belgische Staat en de Dienst voor de Overzeese Sociale Zekerheid, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 15 januari 2015, heeft de Franstalige Arbeidsrechtbank te Brussel de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 51 van de wet van 17 juli 1963 betreffende de overzeese sociale zekerheid de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in samenhang gelezen met artikel 26 van het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten, alsook met artikel 1 van het Eerste Aanvullend Protocol bij het Europees Verdrag voor de rechten van de mens en met artikel 14 van dat Verdrag, in zoverre het tot gevolg heeft dat de ouderdomsrente die verschuldigd is aan de gerechtigden van vreemde nationaliteit, van wie alle met toepassing van de bepalingen van de genoemde wet gestorte bijdragen de in artikel 17 bedoelde bestemming hebben gekregen, niet wordt aangepast aan de evolutie van de kosten van levensonderhoud, noch wordt geïndexeerd indien die gerechtigden in het buitenland verblijven, terwijl de ouderdomsrente die verschuldigd is aan de gerechtigden van Belgische nationaliteit of onderdanen van landen waarmee een wederkerigheidsakkoord zal zijn gesloten, wordt aangepast aan de evolutie van de kosten van levensonderhoud en wordt geïndexeerd ongeacht het land waar zij verblijven, waardoor personen die onder gelijkwaardige voorwaarden hebben bijgedragen tot de financiering van het Belgische stelsel van de overzeese sociale zekerheid, aldus op verschillende wijze worden behandeld ?
Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût, T. Giet et R. Leysen, assistée du greffier F. Meersschaut, présidée par le président J. Spreutels, après en avoir délibéré, rend l'arrêt suivant : I. Objet de la question préjudicielle et procédure Par jugement du 7 janvier 2015 en cause de Marcel Yabili contre l'Etat belge et l'Office de sécurité sociale d'outre-mer, dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 15 janvier 2015, le Tribunal du travail francophone de Bruxelles a posé la question préjudicielle suivante : « L'article 51 de la loi du 17 juillet 1963 relative à la sécurité sociale d'outre-mer viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution, combiné avec l'article 26 du Pacte international des droits civils et politiques ainsi qu'avec les articles 1 du Protocole n° 1 additionnel à la Convention européenne des droits de l'homme et 14 de cette Convention, en ce qu'il a pour conséquence que la rente de retraite due aux bénéficiaires de nationalité étrangère, dont toutes les cotisations versées en application des dispositions de ladite loi ont reçu l'affectation prévue par l'article 17, n'est pas adaptée à l'évolution du coût de la vie ni indexée si ces bénéficiaires résident à l'étranger alors que la rente de retraite due aux bénéficiaires de nationalité belge ou ressortissants de pays avec lesquels aura été conclu un accord de réciprocité, est adaptée à l'évolution du coût de la vie et indexée quel que soit le pays de leur résidence, traitant ainsi de manière différente des personnes qui ont participé, dans des conditions équivalentes, au financement du régime belge de sécurité sociale d'outre-mer ?

Die bepalingen zouden volgens de verzoekende partij de voormelde referentienormen schenden, in zoverre de decreetgever aan de Vlaamse Regering de zorg toevertrouwt om de voorwaarden en nadere regels vast te stellen voor de toekenning van een basisondersteuningsbudget in plaats van, overeenkomstig het wettigheidsbeginsel dat in artikel 23 van de Grondwet is vervat, die voorwaarden en nadere regels zelf vast te stellen en de minimale waarborgen en voorwaarden te bepalen voor de uitoefening, in de vorm van het verkrijgen van een basisondersteuningsbudget, van het recht op een menswaardig leven en inzonderheid van de rechten die in artikel 23, derde lid, 2°, 3°, 5° en 6°, van de Grondwet zijn verankerd, met inbegrip van de procedurele waarborgen waarmee die voorwaarden gepaard moeten gaan teneinde het daadwerkelijke karakter van die rechten te waarborgen.
Selon la partie requérante, ces dispositions violeraient les normes de référence précitées, en ce que le législateur décrétal confie au Gouvernement flamand le soin de préciser les conditions et modalités d'octroi d'un budget d'assistance de base au lieu d'établir lui-même, conformément au principe de légalité contenu dans l'article 23 de la Constitution, ces conditions et modalités et de déterminer les garanties et conditions minimales pour l'exercice, sous la forme de l'obtention d'un budget d'assistance de base, du droit à mener une vie conforme à la dignité humaine et, en particulier, des droits qui sont consacrés par l'article 23, alinéa 3, 2°, 3°, 5° et 6°, de la Constitution, y compris les garanties procédurales qui doivent accompagner ces conditions afin de garantir le caractère effectif de ces droits.

De partijen voor het Hof vermogen immers de draagwijdte van de prejudiciële vraag niet te wijzigen of uit te breiden door andere categorieën van personen dan die welke zijn bepaald in de prejudiciële vraag aan te wijzen waarmee bij de toetsing aan de artikelen 10 en 11 van de Grondwet bijkomend zou moeten worden vergeleken.
En effet, les parties devant la Cour ne peuvent modifier ou étendre la portée de la question préjudicielle en désignant d'autres catégories de personnes que celles qui sont mentionnées dans la question préjudicielle, avec lesquelles il faudrait établir une comparaison supplémentaire dans le cadre du contrôle au regard des articles 10 et 11 de la Constitution.

Respecteren voor de vrijheden van elke actor - politieker of lid van het maatschappelijk middenveld - is, overeenkomstig de Grondwet en de internationale engagementen waarmee de Democratische Republiek Congo heeft ingestemd, een voorwaarde bij het streven naar gemeenschappelijke antwoorden op de toekomstige uitdagingen.
Le respect des libertés de chaque acteur, qu'il soit politique ou membre de la société civile, conformément à la Constitution et aux engagements internationaux auxquels la République démocratique du Congo a souscrit, est un préalable à la recherche de réponses communes aux défis à venir.

Bericht voorgeschreven bij artikel 74 van de bijzondere wet van 6 januari 1989 Bij arrest van 5 juni 2015 in zake Jacqueline Van Goethem tegen de Rijksdienst voor Pensioenen, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 12 juni 2015, heeft het Arbeidshof te Gent de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 10, derde lid van de Wet van 22 maart 2001 tot instelling van een inkomensgarantie voor ouderen de artikelen 10 en 11 van de Grondwet door te bepalen dat het eerste lid van hetzelfde artikel, dat stelt dat wanneer de betrokkene en/of de personen waarmee hij dezelfde hoofdverblijfplaats deelt roerende of onroerende goederen om niet of onder bezwarende titel hebben afgestaan (in de loop van de tien jaren die voorafgaan aan de datum waarop de aanvraag uitwerking heeft) een inkomen als bestaansmiddel in rekening wordt gebracht, niet van toepassing is op de opbrengst van de afstand van het woonhuis van de betrokkene en/of van de personen waarmee hij dezelfde hoofdverblijfplaats deelt die geen ander bebouwd onroerend goed bezit of bezitten, in zover de opbrengst van de afstand nog geheel of gedeeltelijk in het in aanmerking genomen vermogen wordt teruggevonden, terwijl dit eerste lid wel toepassing vindt indien de betrokkene en/of de personen waarmee hij dezelfde hoofdverblijfplaats deelt wel een ander bebouwd onroerend goed bezit of bezitten ?
Avis prescrit par l'article 74 de la loi spéciale du 6 janvier 1989 Par arrêt du 5 juin 2015 en cause de Jacqueline Van Goethem contre l'Office national des Pensions, dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 12 juin 2015, la Cour du travail de Gand a posé la question préjudicielle suivante : « L'article 10, alinéa 3, de la loi du 22 mars 2001 instituant la garantie de revenus aux personnes âgées viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution en prévoyant que le premier alinéa du même article, qui dispose qu'un revenu est porté en compte à titre de ressources lorsque l'intéressé et/ou les personnes avec qui il partage la même résidence principale ont cédé à titre gratuit ou à titre onéreux des biens mobiliers ou immobiliers (au cours des dix années qui précèdent la date à laquelle la demande produit ses effets), ne s'applique pas au produit de la cession de la maison d'habitation de l'intéressé et/ou des personnes avec qui il partage la même résidence principale, qui n'a pas ou n'ont pas d'autre bien immeuble bâti, dans la mesure où le produit de la cession se retrouve encore entièrement ou en partie dans le patrimoine pris en considération, alors que ce premier alinéa est d'application si l'intéressé et/ou les personnes avec qui il partage la même résidence principale a ou ont un autre bien immeuble bâti ?

In juni 2014 heeft het Parlement namelijk een amendement goedgekeurd op de grondwet, waarmee het huwelijk wordt gedefinieerd als een exclusieve verbintenis tussen een man en een vrouw.
En juin 2014, le Parlement a approuvé un amendement constitutionnel définissant le mariage comme "l'union exclusive d'un homme et d'une femme".

De verwijzende rechter vraagt het Hof of artikel 67ter bestaanbaar is met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre die bepaling een verschil in behandeling invoert onder de slachtoffers van een verkeersongeval naargelang het voertuig waarmee het ongeval is veroorzaakt en waarmee vluchtmisdrijf is gepleegd, ingeschreven is op naam van een natuurlijke persoon of op naam van een rechtspersoon : in het eerste geval voert artikel 67bis van de wetten betreffende de politie over het wegverkeer een vermoeden in tot bewijs van het tegendeel dat de overtredingen werden begaan door de houder van de nummerplaat, terwijl, in het tweede geval, artikel 67ter enkel voorziet in de verplichting om de identiteit van de bestuurder mee te delen of, bij ontstentenis daarvan, van de persoon die het voertuig onder zich heeft, zonder dat de niet-inachtneming van die verplichting op dusdanige wijze wordt bestraft dat de verkeersovertredingen en het vluchtmisdrijf ten laste kunnen worden gelegd van een natuurlijke persoon of van de rechtspersoon.
Le juge a quo interroge la Cour sur la compatibilité de l'article 67ter avec les articles 10 et 11 de la Constitution, en ce que cette disposition instaure une différence de traitement entre les victimes d'un accident de circulation selon que le véhicule qui a causé l'accident et a pris la fuite est immatriculé au nom d'une personne physique ou au nom d'une personne morale : dans le premier cas, l'article 67bis des lois relatives à la police de la circulation routière instaure une présomption jusqu'à preuve du contraire que les infractions ont été commises par le titulaire de la plaque d'immatriculation, tandis que, dans le second cas, l'article 67ter prévoit seulement l'obligation de communiquer l'identité du conducteur ou, à défaut, de la personne responsable du véhicule, sans que le non-respect de cette obligation soit sanctionné de manière à permettre d'imputer les infractions de roulage et le délit de fuite à une personne physique ou à la personne morale.

« Is het verschil in behandeling onder weggebruikers die het slachtoffer zijn van een verkeersongeval naargelang het voertuig waarmee een vluchtmisdrijf is gepleegd en waarmee een ongeval is veroorzaakt, is ingeschreven op naam van een natuurlijke persoon of op naam van een rechtspersoon in overeenstemming met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre in het eerste geval artikel 67bis van de wet van 16 maart 1968 voorziet in een vermoeden tot bewijs van het tegendeel dat de overtredingen zijn begaan door de houder van de nummerplaat van het voertuig, terwijl in het tweede geval artikel 67ter van dezelfde wet ten aanzien van de natuurlijke personen die de rechtspersoon in rechte vertegenwoordigen enkel voorziet in de verplichting om de identiteit van de bestuurder op het ogenblik van de feiten mee te delen of, indien zij die niet kennen, de identiteit van de persoon die het voertuig onder zich heeft, zonder dat de niet-inachtneming van die verplichting echter op dusdanige wijze wordt gestraft dat het vluchtmisdrijf en de verkeersovertredingen ten laste kunnen worden gelegd aan een natuurlijke persoon of aan de rechtspersoon ?
« La différence de traitement entre les usagers de la route qui sont victimes d'un accident de la circulation selon qu'un véhicule qui a commis un délit de fuite et qui a causé l'accident est immatriculé au nom d'une personne physique ou au nom d'une personne morale est-elle conforme aux articles 10 et 11 de la Constitution dans la mesure où, dans le premier cas, l'article 67bis de la loi du 16 mars 1968 prévoit une présomption jusqu'à preuve du contraire que les infractions ont été commises par le titulaire de la plaque d'immatriculation du véhicule alors que, dans le second cas, l'article 67ter de la même loi prévoit seulement l'obligation pour les personnes physiques qui représentent la personne morale en droit de communiquer l'identité du conducteur au moment des faits ou, s'ils ne la connaissent pas, l'identité de la personne responsable du véhicule, sans cependant que le non respect de cette obligation soit sanctionné de manière à permettre l'imputation du délit de fuite et des infractions de roulage à une personne physique ou à la personne morale ?

3. Schendt artikel 57, § 2, eerste lid, 2°, en tweede lid, van de organieke wet van 8 juli 1976 betreffende de openbare centra voor maatschappelijk welzijn de artikelen 22 en 23, tweede en derde lid, van de Grondwet, of één van die bepalingen, al dan niet in samenhang gelezen met artikel 191 ervan, in zoverre de voormelde wetsbepaling (in het tweede lid ervan) aan de Koning de zorg toevertrouwt om de voorwaarden en modaliteiten vast te stellen voor de toekenning van de materiële hulp die in een federaal opvangcentrum wordt verstrekt aan een minderjarige vreemdeling en zijn ouders die illegaal in het Rijk verblijven, veeleer dan die voorwaarden en modaliteiten zelf vast te stellen - overeenkomstig het legaliteitsbeginsel vervat in de voormelde grondwettelijke bepalingen -, en, enerzijds, de minimale waarborgen te preciseren van het recht op het privé-leven alsmede op het gezinsleven van de betrokken personen en dat zij putten uit artikel 22 van de Grondwet en, anderzijds, de voorwaarden voor de uitoefening, in die vorm van materiële hulp verstrekt in een federaal opvangcentrum, van het recht op maatschappelijke dienstverlening en op een behoorlijke huisvesting, dat is verankerd in artikel 23, tweede lid en derde lid, 2° en 3°, van de Grondwet, met inbegrip van de procedurele waarborgen waarmee die voorwaarden gepaard moeten gaan teneinde het daadwerkelijke karakter van de genoemde rechten te verzekeren ?
3. L'article 57, § 2, alinéa 1, 2°, et alinéa 2 de la loi du 8 juillet 1976 organique des centres publics d'action sociale viole-t-il les articles 22 et 23, alinéas 2 et 3, de la Constitution, ou l'une de ces dispositions lues ou non en combinaison avec son article 191, en ce que la disposition légale précitée (en son alinéa 2) confie au Roi le soin d'arrêter les conditions et modalités d'octroi de l'aide matérielle dispensée en centre fédéral d'accueil à un étranger mineur et ses parents en séjour illégal dans le Royaume, plutôt que de les déterminer elle-même, - conformément au principe de légalité contenu dans les dispositions constitutionnelles visées ci-dessus -, et de préciser d'une part, les garanties minimales du droit à la vie privée ainsi qu'à la vie familiale des personnes concernées que celles-ci puisent dans l'article 22 de la Constitution et, d'autre part, les conditions d'exercice, sous cette forme d'aide matérielle dispensée en centre fédéral d'accueil, du droit à l'aide sociale et à un logement décent que consacre l'article 23, alinéa 2 et alinéa 3, 2° et 3°, de la Constitution, en ce compris les garanties procédurales dont celles-ci doivent être assorties pour assurer l'effectivité desdits droits ?