Vertaling van "hof merkt enerzijds " (Nederlands → Frans) :

Het Hof merkt enerzijds op dat de eerbiediging van het in het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie erkende recht op persoonlijke levenssfeer bij de verwerking van persoonsgegevens gelijk welke informatie betreft aangaande een geïdentificeerde of identificeerbare natuurlijke persoon en, anderzijds, dat de beperkingen die mogen worden gesteld aan het recht op bescherming van de persoonsgegevens, overeenstemmen met die welke worden toegelaten in het kader van het Europese Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden.
La Cour relève, d’une part, que le respect du droit à la vie privée à l’égard du traitement des données à caractère personnel, reconnu par la charte des droits fondamentaux de l’Union européenne, se rapporte à toute information concernant une personne physique identifiée ou identifiable et, d’autre part, que les limitations susceptibles d’être légitimement apportées au droit à la protection des données à caractère personnel, correspondent à celles tolérées dans le cadre de la convention européenne de sauvegarde des droits de l’homme et des libertés fondamentales.

Het Grondwettelijk Hof merkt daarbij het volgende op : « Uit de omstandigheid dat de in het geding zijnde bepalingen voorzien in een onderscheiden statuut voor het personeel van, enerzijds, het operationeel kader en, anderzijds, het administratief en logistiek kader van de geïntegreerde politie, gestructureerd op twee niveaus, — wat, rekening houdend met de verschillende aard van de opdrachten van de desbetreffende personeelscategorieën, op zich niet zonder redelijke verantwoording is —, kan niet worden afgeleid dat de wetgever de Koning ervan zou hebben vrijgesteld om, bij het bepalen van de nadere regels van het statuut van de beide kaders, het beginsel van gelijkheid en niet-discriminatie in acht te nemen.
La Cour relève le point suivant: « la circonstance que les dispositions en cause prévoient un statut distinct pour le personnel du cadre opérationnel, d'une part, et du cadre administratif et logistique, d'autre part, de la police intégrée, structurée à deux niveaux — ce qui eu égard à la nature différente des missions des catégories de personnel concernées, n'est pas en soi dénué de justification raisonnable — ne permet pas de déduire que le législateur aurait dispensé le Roi de respecter le principe d'égalité et de non-discrimination lors de la fixation des modalités du statut des deux cadres.

Mevrouw Khattabi vindt de redenering van de vorige spreker paradoxaal : enerzijds merkt hij op dat men zes maanden geleden nog een man benoemd heeft bij het Grondwettelijk Hof, maar anderzijds is hij gekant tegen een wetgevend initiatief ter zake.
Mme Khattabi soulève un paradoxe dans le raisonnement de l'intervenant précédent: d'une part, il relève qu'il y a six mois, on a encore nommé un homme à la Cour constitutionnelle, mais d'autre part il dénonce le fait qu'on veuille légiférer en la matière.

12. stelt tevreden vast dat het Hof van Justitie de begrotingsautoriteiten in april 2011 een geactualiseerd plan met vastgoedinvesteringen voor 2011-2013 heeft voorgelegd, waarin twee grote doelstellingen worden nagestreefd: het samenbrengen van de diensten van het Hof van Justitie op één enkele plaats, enerzijds, en het in eigendom verwerven van de gebouwen van het Hof, anderzijds; merkt op dat de bouwkosten op ongeveer 355 300 000 EUR worden geschat, waarvan het te consolideren saldo eind 2010 zo'n 40 000 000 EUR bedroeg;
12. note avec satisfaction que la Cour de justice a soumis aux autorités budgétaires, en avril 2011, un plan actualisé d'investissements immobiliers 2011-2013, guidé par deux objectifs principaux: d'une part, regrouper l'ensemble des services de la Cour de justice sur un site unique et, d'autre part, devenir propriétaire des bâtiments; note que le coût de construction est estimé à approximativement 355 300 000 EUR dont le solde à consolider était de l'ordre de 40 000 000 EUR fin 2010;

26. is zich ervan bewust dat de toetreding als zodanig geen oplossing zal bieden voor de buitengewoon ernstige problemen waarmee het systeem van het EVRM wordt geconfronteerd, te weten enerzijds de buitensporige werkdruk als gevolg van een exponentiële toename van het aantal individuele verzoekschriften en anderzijds de hervorming van de structuur en de werking van het Hof om deze toename het hoofd te bieden; merkt op dat het Europees Hof voor de Rechten van de Mens erkent dat het werkzaam is in een complexe juridische en politieke omgeving en stelt vast dat de inwerkingtreding van protocol nr. 14 op 1 juni 2010 zal helpen om het aantal niet-afgeronde procedures terug te brengen, maar ze niet helemaal zal wegwerken; benadrukt in de context van de hervorming van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens de relevantie van de Verklaring van Interlaken onder specifieke verwijzing naar paragraaf 4 hieruit, waarin wordt opgeroepen tot een eenduidige en grondige toepassing van de criteria met betrekking tot de ontvankelijkheid en de jurisdictie van het Hof;
26. est conscient du fait que l'adhésion en tant que telle ne résoudra pas les problèmes extrêmement graves auxquels le système de la CEDH se voit confronté, à savoir, d'une part, la charge excessive de travail due à une augmentation exponentielle des requêtes individuelles et, d'autre part, la réforme de la structure et du fonctionnement de la Cour pour y faire face; note que la Cour européenne des droits de l'Homme reconnaît le fait qu'elle fonctionne dans un environnement juridique et politique complexe et constate que l'entrée en vigueur du protocole n° 14, le 1 juin 2010, aidera certes à réduire le nombre de procédures inachevées mais ne les fera pas disparaitre; souligne, dans le cadre de la réforme de la Cour européenne des droits de l'Homme, l'importance de la déclaration d'Interlaken, en particulier son paragraphe 4 qui rappelle à juste titre que les critères concernant la recevabilité et la juridiction de la Cour doivent être appliqués uniformément et rigoureusement;

26. is zich ervan bewust dat de toetreding als zodanig geen oplossing zal bieden voor de buitengewoon ernstige problemen waarmee het systeem van het EVRM wordt geconfronteerd, te weten enerzijds de buitensporige werkdruk als gevolg van een exponentiële toename van het aantal individuele verzoekschriften en anderzijds de hervorming van de structuur en de werking van het Hof om deze toename het hoofd te bieden; merkt op dat het Europees Hof voor de Rechten van de Mens erkent dat het werkzaam is in een complexe juridische en politieke omgeving en stelt vast dat de inwerkingtreding van protocol nr. 14 op 1 juni 2010 zal helpen om het aantal niet-afgeronde procedures terug te brengen, maar ze niet helemaal zal wegwerken; benadrukt in de context van de hervorming van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens de relevantie van de Verklaring van Interlaken onder specifieke verwijzing naar paragraaf 4 hieruit, waarin wordt opgeroepen tot een eenduidige en grondige toepassing van de criteria met betrekking tot de ontvankelijkheid en de jurisdictie van het Hof;
26. est conscient du fait que l’adhésion en tant que telle ne résoudra pas les problèmes extrêmement graves auxquels le système de la CEDH se voit confronté, à savoir, d’une part, la charge excessive de travail due à une augmentation exponentielle des requêtes individuelles et, d’autre part, la réforme de la structure et du fonctionnement de la Cour pour y faire face; note que la Cour européenne des droits de l'Homme reconnaît le fait qu’elle fonctionne dans un environnement juridique et politique complexe et constate que l’entrée en vigueur du protocole n° 14, le 1 juin 2010, aidera certes à réduire le nombre de procédures inachevées mais ne les fera pas disparaitre; souligne, dans le cadre de la réforme de la Cour européenne des droits de l'Homme, l’importance de la déclaration d’Interlaken, en particulier son paragraphe 4 qui rappelle à juste titre que les critères concernant la recevabilité et la juridiction de la Cour doivent être appliqués uniformément et rigoureusement;

Rekening houdend met de beperktere samenstelling van de correctionele kamers in beroep ten opzichte van de samenstelling van het Militair Gerechtshof, enerzijds, en het belang van de goede rechtsbedeling - aangezien het erom gaat de in eerste aanleg uitgesproken straf te verzwaren -, anderzijds, blijkt het niet onredelijk dat, voor dergelijke beslissingen, de regel van de eenparigheid van stemmen wordt voorgeschreven op het niveau van de correctionele kamers van de hoven van beroep en niet voor het Militair Gerechtshof; het Hof merkt in het bijzonder op dat, gelet op de respectieve samenstelling van die rechtscolleges, dat verschil in behandeling niet ertoe leidt dat de beslissing om een in eerste aanleg uitgesproken straf te verzwaren voor het Militair Gerechtshof door een beperkter aantal leden kan worden genomen dan voor de correctionele kamers : de toepassing van de meerderheidsregel op een zetel die is samengesteld uit vijf leden leidt immers noodzakelijkerwijze ertoe dat minstens drie leden zijnde op zijn minst hetzelfde aantal raadsheren waarvoor de eenparigheid van stemmen vereist is bij artikel 211bis voorstander zouden zijn van de beslissing om de oorspronkelijke straf te verzwaren.
En considération de la composition plus restreinte des chambres correctionnelles d'appel par rapport à la composition de la Cour militaire, d'une part, et de l'intérêt de la bonne administration de la justice - dès lors qu'il s'agit d'aggraver la peine prononcée en première instance -, d'autre part, il n'apparaît pas déraisonnable que, pour de telles décisions, la règle de l'unanimité soit prescrite au niveau des chambres correctionnelles des cours d'appel et non pas devant la Cour militaire; la Cour observe en particulier que, vu la composition respective de ces juridictions, cette différence de traitement n'aboutit pas à ce que la décision d'aggraver une peine prononcée en première instance puisse être prise par un nombre plus réduit de membres devant la Cour militaire que devant les chambres correctionnelles : en effet, l'application de la règle de la majorité à un siège composé de cinq membres aboutit nécessairement à ce que trois membres au moins - soit à tout le moins le même nombre de conseillers dont l'unanimité est requise par l'article 211bis - soient favorables à la décision d'aggraver la peine originaire.