Landen die op diverse niveaus met dat probleem inzake overheidssteun worden geconfronteerd, nemen doorgaans een mark-up op basis van de brutokosten als referentie. Bij de berekening van de 'normale' verrekenprijs wordt er dan rekening gehouden met een mark-up op basis van de brutokosten (dus niet verminderd met de toegekende overheidssteun) en niet op basis van de nettokosten (verminderd met de toegekende overheidssteun). Als algemene regel geldt tevens dat gecontroleerde bedrijven die
bij de mark-up van hun nettokosten uitgaan, moeten bewijzen dat ze die methode eveneens toepassen voor transacties met bedrijven waarmee ze niet verbonden
...[+++] zijn.
En règle générale, les États connaissant cette problématique d'aides publiques à divers niveaux adoptent comme référentiel la méthode de majoration des coûts bruts, dans laquelle le prix de transfert "normal" est calculé tenant compte d'une majoration des coûts bruts (non réduits par l'aide accordée) et non compte tenu d'une majoration des coûts nets (réduits par l'aide accordée).
