Met « mozaïekwetten » gaat de harmonische aaneenschakeling van aanvullende bepalingen verloren die normaal voor een samenhang in de wetgeving zorgt. Door bepalingen met een verschillende draagwijdte in eenzelfde regeling onder te brengen, bijvoorbeeld bepalingen die louter de vorm betreffen af te wisselen met inhoudelijke bepalingen, breekt men eveneens met de normale manier van regelgeven.
L'enchaînement harmonieux de dispositions complémentaires qui fait normalement la cohérence d'une législation disparaît avec les « lois mosaïques »; la juxtaposition de dispositions d'intérêt inégal, en passant, par exemple, de dispositions purement rédactionnelles à des dispositions de fond, rompt également avec la manière normale de légiférer; enfin, pour certaines de leurs dispositions, les lois ou décrets-programmes n'ont pas la permanence qui devrait caractériser la loi ou le décret.