Traduction de «institutionele aanpak » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

directoraat 4 - Institutionele Vraagstukken/Begroting/Statuut | directoraat 4 - Institutionele Vraagstukken/Begroting/Statuut/Geschillen | directoraat 4 - Institutionele Vraagstukken/Statuut/Geschillen | directoraat Institutionele Vraagstukken, Begroting en Statuut | directoraat Institutionele Vraagstukken, Statuut en Geschillen
Direction 4 - Questions institutionnelles / Statut / Contentieux | Direction 4 - Questions institutionnelles/Budget/Statut | Direction 4 - Questions institutionnelles/Budget/Statut/Contentieux

Institutionele Revolutionaire Partij | Partij van de Institutionele Revolutie | Revolutionaire Institutionele Partij | PRI [Abbr.]
Parti révolutionnaire institutionnel | PRI [Abbr.]

institutionele opzet
vie institutionnelle

Omschrijving: Een voorbijgaande stoornis die zich ontwikkelt bij iemand zonder enige andere duidelijke psychische stoornis in antwoord op buitengewone fysieke- en mentale stress en die doorgaans in uren tot dagen verdwijnt. Individuele kwetsbaarheid en weerstand spelen een rol bij het voorkomen en de ernst van acute stressreacties. De symptomen vertonen een karakteristiek gemengd- en wisselend beeld en omvatten een beginstadium van 'verdoving' met enige bewustzijnsvernauwing en verenging van aandacht, onvermogen prikkels te begrijpen en desoriëntatie. Deze toestand kan gevolgd worden door hetzij verdere terugtrekking uit de situatie (tot dissociatieve stupor toe - F44.2) of door agitatie en hyperactiviteit (vluchtreactie of fugue). Autonome tekenen van panische angst (tachycardie, zweten, blozen) zijn gewoonlijk aanwezig. De symptomen verschijnen doorgaans binnen minuten na de inwerking van de stressveroorzakende prikkel of gebeurtenis en verdwijnen in twee tot drie dagen (dikwijls in uren). Er kan gedeeltelijke of volledige amnesie (F44.0) voor de episode zijn. Indien de symptomen aanhouden, dient een andere diagnose (en aanpak) te worden overwogen. | Neventerm: | acute crisisreactie | acute reactie op stress | crisistoestand | oorlogsmoeheid (combat fatigue) | psychische shock
Définition: Trouble transitoire, survenant chez un individu ne présentant aucun autre trouble mental manifeste, à la suite d'un facteur de stress physique et psychique exceptionnel et disparaissant habituellement en quelques heures ou en quelques jours. La survenue et la gravité d'une réaction aiguë à un facteur de stress sont influencées par des facteurs de vulnérabilité individuels et par la capacité du sujet à faire face à un traumatisme. La symptomatologie est typiquement mixte et variable et comporte initialement un état d'hébétude caractérisé par un certain rétrécissement du champ de la conscience et de l'attention, une impossibilité à intégrer des stimuli et une désorientation. Cet état peut être suivi d'un retrait croissant vis-à-vis de l'environnement (pouvant aller jusqu'à une stupeur dissociative - voir F44.2), ou d'une agitation avec hyper-activité (réaction de fuite ou fugue). Le trouble s'accompagne fréquemment des symptômes neuro-végétatifs d'une anxiété panique (tachycardie, transpiration, bouffées de chaleur). Les symptômes se manifestent habituellement dans les minutes suivant la survenue du stimulus ou de l'événement stressant et disparaissent en l'espace de deux à trois jours (souvent en quelques heures). Il peut y avoir une amnésie partielle ou complète (F44.0) de l'épisode. Quand les symptômes persistent, il convient d'envisager un changement de diagnostic. | Choc psychique Etat de crise Fatigue de combat Réaction aiguë (au) (de):crise | stress

aanpak van bovenaf | top down -aanpak | top-downbenadering
approche de haut en bas | approche top down

benadering gebaseerd op wetenschappelijke feiten in de radiografische praktijk | evidence-based approach in de radiografische praktijk | empirisch onderbouwde aanpak in de radiografische praktijk | op feitenmateriaal gebaseerde aanpak in de radiografische praktijk
approche factuelle en radiographie

evidence-based approach in de algemene praktijk | op feitenmateriaal gebaseerde aanpak in de algemene praktijk | benadering gebaseerd op wetenschappelijke feiten in de algemene praktijk | empirisch onderbouwde aanpak in de algemene praktijk
approche factuelle en médecine générale

benadering gebaseerd op wetenschappelijke feiten in de verpleging | op feitenmateriaal gebaseerde aanpak in de verpleging | empirisch onderbouwde aanpak in de verpleging | evidence-based approach in de verpleging
soins infirmiers fondés sur une approche factuelle

institutionele bevoegdheid
compétence institutionnelle

institutionele hervorming
réforme institutionnelle

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Maar in het licht van het informele karakter van het ASEM-proces dat in Bangkok van de grond is gekomen en in Londen bevestigd, en de grote waarde van deze informele benadering voor de bevordering van dialoog tussen onze twee regio's, lijkt een dergelijke institutionele aanpak niet alleen ongeschikt, maar zelfs contraproductief.
Vu que le caractère informel du processus ASEM, défini à Bangkok et confirmé à Londres, joue un rôle inestimable dans la promotion du dialogue entre nos deux régions, cette approche institutionnelle apparaît inappropriée voire même contre-productive.

De aandacht van de EU moet nu verschuiven naar een nieuwe beleidsagenda voor de burger die is gebaseerd op een voortdurende dialoog, onder meer door de tenuitvoerlegging van Plan D; - de EU moet de bestaande Verdragen doeltreffender gebruiken, zoals in dit document is beschreven, zonder vooruit te lopen op de beslissing over het Grondwettelijk Verdrag; - daarnaast moet de Europese Raad in juni beslissen over een stapsgewijze aanpak, die door de toekomstige voorzitterschappen verder moet worden uitgewerkt, teneinde de voorwaarden te scheppen voor een toekomstige institutionele regeling; - als volgende belangrijke stap naar een institutionele regeling moeten de Europese leiders een politieke verklaring aannemen die niet alleen de ambities en doelstellingen van Europa vastlegt maar ook een gezamenlijke verbintenis voor de tenuitvoerlegging daarvan omvat.
L'UE doit désormais faire porter ses efforts sur un nouveau projet pour les citoyens, en ayant recours à un dialogue continu, notamment par la mise en œuvre du plan D; - l'UE devrait utiliser les traités existants de façon plus efficace, comme décrit dans le présent document, sans anticiper sur l’avenir du traité constitutionnel; - parallèlement, le Conseil européen devrait décider en juin d'adopter une approche graduelle que feront progresser les futures présidences, et visant à créer les conditions de l’adoption d’un futur règlement institutionnel; - prochaine grande étape vers un règlement institutionnel, les dirigeants de l’UE devraient adopter une déclaration qui réaffirme les valeurs et les ambitions de l’Europe, mais par laquelle ils s’engagent également à produire des résultats.

De tijd is gekomen om onze vroegere aanpak te evalueren, waarbij de Unie moest reageren op onverwachte en tragische gebeurtenissen, dikwijls op ad-hocbasis, en om gebruik te maken van de nieuwe institutionele opzet met een coherente en multidisciplinaire aanpak, die door het Verdrag van Lissabon wordt geboden.
L'heure est venue d'évaluer l'approche adoptée par l'Union jusqu'à présent, qui a consisté à réagir aux événements inattendus et tragiques, souvent au cas par cas, et de tirer parti du nouveau dispositif institutionnel apporté par le traité de Lisbonne, qui prévoit une approche cohérente et pluridisciplinaire.

aan de minister van Justitie Radicalisering - Strijd - Wapenhandel - Aanpak - Maatregelen - Samenwerking tussen de federale overheid en de Gewesten extremisme wapenhandel zwarte handel institutionele samenwerking
au ministre de la Justice Radicalisation - Lutte - Trafic d'armes - Approche - Mesures - Collaboration entre le pouvoir fédéral et les Régions extrémisme commerce des armes trafic illicite coopération institutionnelle

44. vraagt de Commissie het rechtskader voor de bestrijding van namaak uit te breiden met specifieke bepalingen inzake de rol van de georganiseerde criminaliteit; steunt de besluiten die zijn neergelegd in de resolutie van de Raad inzake een versterkte strategie voor douanesamenwerking van 23 oktober 2009, met bijzondere aandacht voor de ontwikkeling van nieuwe vormen van samenwerking en nieuwe onderzoekstechnieken, voor een institutionele aanpak op basis van samenwerking tussen douaneautoriteiten, politie en andere bevoegde autoriteiten, en voor verbetering van het huidige samenwerkingsproces, teneinde tot een efficiënte aanpak te komen bij de bestrijding van grensoverschrijdende georganiseerde criminaliteit en de confiscatie van illegale goederen in de hele Europese Unie mogelijk te maken; is van oordeel dat bij de goedkeuring en tenuitvoerlegging van het vijfde actieplan voor samenwerking tussen douanediensten zoveel mogelijk rekening moet worden gehouden met deze aspecten;
44. invite la Commission à intégrer des dispositions spécifiques relatives au rôle de la criminalité organisée dans le cadre législatif en matière de lutte contre la contrefaçon; soutient les décisions présentes dans la résolution du Conseil du 23 octobre 2009 concernant une stratégie renforcée pour la coopération douanière, faisant référence en particulier au développement de nouvelles formes de coopération et de nouvelles techniques d'enquête, à l'adoption d'une approche institutionnelle fondée sur la coopération entre les administrations douanières, policières et les autres autorités compétentes, et à l'amélioration du processus de coopération existant afin de parvenir à une approche efficace en matière de lutte contre la criminalité organisée transfrontalière et de permettre la confiscation de marchandises illicites dans toute l'Union européenne; estime que ces aspects doivent être mis en valeur le plus possible dans l'adoption et la mise en œuvre du cinquième plan d'action pour la coopération des autorités douanières;

45. vraagt de Commissie het rechtskader voor de bestrijding van namaak uit te breiden met specifieke bepalingen inzake de rol van de georganiseerde criminaliteit; steunt de besluiten die zijn neergelegd in de resolutie van de Raad inzake een versterkte strategie voor douanesamenwerking van 23 oktober 2009, met bijzondere aandacht voor de ontwikkeling van nieuwe vormen van samenwerking en nieuwe onderzoekstechnieken, voor een institutionele aanpak op basis van samenwerking tussen douaneautoriteiten, politie en andere bevoegde autoriteiten, en voor verbetering van het huidige samenwerkingsproces, teneinde tot een efficiënte aanpak te komen bij de bestrijding van grensoverschrijdende georganiseerde criminaliteit en de confiscatie van illegale goederen in de hele Europese Unie mogelijk te maken; is van oordeel dat bij de goedkeuring en tenuitvoerlegging van het vijfde actieplan voor samenwerking tussen douanediensten zoveel mogelijk rekening moet worden gehouden met deze aspecten;
45. invite la Commission à intégrer des dispositions spécifiques relatives au rôle de la criminalité organisée dans le cadre législatif en matière de lutte contre la contrefaçon; soutient les décisions présentes dans la résolution du Conseil du 23 octobre 2009 concernant une stratégie renforcée pour la coopération douanière, faisant référence en particulier au développement de nouvelles formes de coopération et de nouvelles techniques d'enquête, à l'adoption d'une approche institutionnelle fondée sur la coopération entre les administrations douanières, policières et les autres autorités compétentes, et à l'amélioration du processus de coopération existant afin de parvenir à une approche efficace en matière de lutte contre la criminalité organisée transfrontalière et de permettre la confiscation de marchandises illicites dans toute l'Union européenne; estime que ces aspects doivent être mis en valeur le plus possible dans l'adoption et la mise en œuvre du cinquième plan d'action pour la coopération des autorités douanières;

Een gemeenschappelijk kader voor een institutionele aanpak moet ook een strategie voor communicatie tussen het Europees Parlement en de regelgevende agentschappen bevatten. Deze communicatie berust voornamelijk op het jaarverslag van de agentschappen zelf, op de mogelijkheid de directeur van het agentschap bij zijn benoeming uit te nodigen voor de bevoegde commissie van het Europees Parlement en tot slot op de door het Europees Parlement verleende kwijting van de begroting van de agentschappen die gemeenschapsgeld ontvangen.
Un cadre commun relevant d'une approche interinstitutionnelle doit prévoir une communication institutionnelle entre le Parlement européen et les agences de régulation, communication qui reposera essentiellement sur la présentation, au Parlement européen, du rapport annuel des agences elles-mêmes, sur la possibilité d'inviter le directeur de l'agence, lors de sa nomination, devant la commission compétente du Parlement européen et, enfin, sur l'octroi par le Parlement européen d'un quitus pour l'exécution des budgets des agences qui perçoivent un financement communautaire.

In dit opzicht is de aanpak - vergelijkbaar met de aanpak voor het bredere debat in 2002 over de institutionele hervorming van de Unie - erop gericht de vraag aan de orde te stellen wat de lidstaten gezamenlijk wensen te bereiken op het gebied van cohesie.
L'approche adoptée en ce sens fait écho à celle qui a été retenue pour le débat plus large prévu en 2002 sur la réforme institutionnelle de l'Union ; elle vise à cerner ce que les Etats membres veulent réaliser ensemble dans le domaine de la cohésion.

Bovendien streven de Commissie en het Parlement in het kader van de besprekingen in de interinstitutionele werkgroep bureaus en agentschappen die in maart 2009 is opgericht, naar een gemeenschappelijke aanpak van de rol en de plaats van de gedecentraliseerde bureaus en agentschappen in het institutionele landschap van de Unie, met gemeenschappelijke richtsnoeren voor de oprichting, structuur en werking van deze bureaus en agentschappen, samen met kwesties betreffende de financiering, de begroting, het toezicht en het beheer.
En outre, dans le cadre des travaux du groupe de travail interinstitutionnel sur les agences institué en mars 2009, la Commission et le Parlement s'efforceront d'adopter une démarche commune sur le rôle et la position des agences décentralisées dans le paysage institutionnel de l'Union, accompagnée d'orientations communes pour la création, la définition des structures et le fonctionnement de ces agences, ainsi qu'en matière de financement, de budget, de surveillance et de gestion.