Traduction de «kamers niet enkel zaken behandelen » (Néerlandais → Français) :

Bij de rechtbanken van eerste aanleg en bij de hoven van beroep worden geen bijzondere kamers opgericht, er wordt niet voorzien in een substituut gespecialiseerd in militaire zaken of in een « militaire » rechter, aangezien de bevoegde kamers niet enkel zaken behandelen waarbij militairen betrokken zijn.
On ne crée pas de chambres spéciales près les tribunaux de première instance et les cours d'appel; on ne prévoit pas non plus de substitut spécialisé dans les affaires militaires ni de juge « militaire », étant donné que les chambres compétentes ne traitent pas uniquement des affaires intéressant des militaires.

De Commissie ontvangt steeds meer klachten over het Bulgaarse systeem van overheidsopdrachten[94] en er zijn enkele zaken waarin de aanbestedingsvoorschriften van de EU duidelijk niet zijn nageleefd.
Les plaintes reçues par la Commission concernant le système de marchés publics bulgare sont en augmentation constante[94], et on constate des cas évidents d’infractions graves aux règles de l'UE en matière de marchés publics.

Zij stellen vast dat de kamers die arbeidsovereenkomsten behandelen, vaak worden voorgezeten door een plaatsvervangende rechter, die overigens advocaat is, daar de beroepsrechters vaak bij voorrang worden aangewezen voor de kamers die zaken behandelen in verband met de sociale zekerheid.
Ils constatent que les chambres délibérant en matière de contrats de travail sont très souvent présidées par des juges suppléants, par ailleurs avocats, les juges professionnels étant souvent affectés par priorité aux chambres traitant de matières touchant à la sécurité sociale.

Een lid onderstreept dat de Kamer het Hof van Cassatie niet volledig is gevolgd en enkele zaken behouden heeft die aansluiten bij de optie van de Senaat.
Un membre souligne que la Chambre n'a pas suivi totalement la Cour de cassation, mais a maintenu certains éléments allant dans le sens choisi par le Sénat.

In respectievelijk de punten 79 en 78 van de arresten T‑109/08 en T‑110/08 heeft het Gerecht geoordeeld dat de beide, niet als zodanig door Freixenet betwiste feitelijke beoordelingen door de kamer van beroep van het BHIM, die eraan waren ontleend dat geen enkele fles zonder etiket of vergelijkbare vermelding wordt verkocht en dat Freixenet ook zelf het merk FREIXENET gebruikte op de flessen waarvan zij inschrijving als merken vroeg, de idee kunnen bevestigen die uit de praktijkervaring is afgeleid, namelijk dat de kleur en de mattering van het glas van de fles voor de mousserende wijn niet „als merk kunnen functioneren” wat het relevante publiek betreft.
Aux points 79 et 78 respectivement des arrêts T‑109/08 et T‑110/08, le Tribunal a jugé que les deux appréciations factuelles de la chambre de recours de l’OHMI, non contestées en tant que telles par Freixenet et tirées, d’une part, du fait qu’aucune bouteille n’était vendue sans étiquette ni mention équivalente et, d’autre part, du fait que Freixenet elle-même utilisait la marque FREIXENET sur les bouteilles dont elle demandait l’enregistrement en tant que marques, permettaient de confirmer l’idée tirée de l’expérience pratique, selon laquelle la couleur et le matage du verre de la bouteille ne pouvaient pas «fonctionner comme marque» pour le vin mousseux en ce qui concerne le public pertinent.

Met betrekking tot het betoog van de kamer van beroep dat de vorm van de waar – die het aangevraagde merk vormt – voor de betrokken consumenten niet de functie van een merk vervult omdat het merk hoofdzakelijk door esthetische overwegingen is ingegeven (punten 14 tot en met 18 van de bestreden beslissing), hoeft enkel te worden vastgesteld dat, voor zover het relevante publiek het teken als een aanduiding van de commerciële herkomst van de waar of dienst opvat, het feit dat dit teken al dan niet tegelijkertijd een andere dan de herkomstaanduidende functie vervult, niet afdoet aan het onderscheidend vermogen ervan [arresten Gerecht van 9 oktober 2002, KWS Saat/BHIM (Tint oranje), T‑173/00, Jurispr. blz. II‑3843, punt 30; Grille, reeds aangehaald, punt 43, en 15 maart 2006, Develey/BHIM (Vorm van plastic fles), T‑129/04, Jurispr. blz. II‑811, punt 56].
44 Quant à l’argumentation de la chambre de recours selon laquelle la forme du produit constituant la marque demandée ne saurait remplir une fonction de marque dans l’esprit des consommateurs concernés, au motif que la marque s’inspire essentiellement de considérations esthétiques (points 14 à 18 de la décision attaquée), il suffit de constater que, dans la mesure où le public pertinent perçoit le signe comme une indication de l’origine commerciale du produit ou du service, le fait que ce signe remplisse ou non simultanément une fonction autre que celle d’indicateur de l’origine commerciale est sans incidence sur son caractère distinctif [arrêts du Tribunal du 9 octobre 2002, KWS Saat/OHMI (Nuance d’orange), T‑173/00, Rec. p. II‑3843, point 30 ; Calandre, précité, point 43, et du 15 mars 2006, Develey/OHMI (Forme d’une bouteille en plastique), T‑129/04, Rec. p. II‑811, point 56].

13 Aangaande het vierde middel ten slotte, te weten schending van artikel 73 van verordening nr. 40/94, heeft het Gerecht in de punten 103 tot en met 105 van het bestreden arrest geoordeeld dat aan de kamer van beroep niet kon worden verweten dat zij haar beslissing had gefundeerd op gronden waarover rekwirante geen standpunt had kunnen innemen, aangezien de onderzoeker in zijn beslissing reeds had geoordeeld dat „[u]it verzoeksters omzetcijfer niet [kan] worden afgeleid dat de consument de snoepjes [herkent] aan de verpakking ervan en deze met een enkele onderneming [associeert]” en dat „[b]ij gebreke van vergelijkend cijfermateriaal van concurrerende ondernemingen of van informatie over de markt in haar geheel, het onmogelijk [is] de omzetcijfers te beoordelen”.
13 Enfin, sur le quatrième moyen, tiré de la violation de l’article 73 du règlement n° 40/94, le Tribunal a notamment jugé, aux points 103 à 105 de l’arrêt attaqué, qu’il ne pouvait être reproché à la chambre de recours d’avoir fondé sa décision sur des motifs sur lesquels la requérante n’avait pas pu prendre position, car l’examinateur avait déjà considéré, dans sa décision, que «[l]e chiffre d’affaires de la requérante ne permet[tait] pas d’inférer que le consommateur reconn[aissait] les bonbons à leur emballage et leur associ[ait] une seule entreprise» et que, «[à] défaut de chiffres comparatifs d’entreprises concurrentes ou de données sur le marché dans son ensemble, il [était] impossible d’apprécier les chiffres d’affaires».

Indien de kamer onder toepassing van artikel 109 beslist de verwijzing niet volgens de spoedprocedure te behandelen, kan de president van het Hof de zaak toewijzen aan een rechter-rapporteur die aan een andere kamer is toegevoegd.
Si, en application de l'article 109, la chambre décide de ne pas soumettre le renvoi à la procédure d'urgence, le président de la Cour peut réattribuer l'affaire à un juge rapporteur affecté à une autre chambre.