Traduction de «kennelijke schending heeft » (Néerlandais → Français) :

Het Hof heeft ook geoordeeld dat, in het kader van justitiële samenwerking in burgerlijke en handelszaken, de uitzondering op de erkenning en tenuitvoerlegging van een arrest van een gerechtelijke instantie van een lidstaat vanwege strijdigheid met de openbare orde, als opgenomen in artikel 34, lid 1, van verordening (EG) nr. 44/2001 van de Raad betreffende de rechterlijke bevoegdheid, de erkenning en de tenuitvoerlegging van beslissingen in burgerlijke en handelszaken, die nu is opgenomen in artikel 45, lid 1, onder a), van verordening 1215/2012, van toepassing is in het geval van een kennelijke schending van een rechtsregel die van essentieel belang wordt geacht in de rechtsorde van de Unie, en dus in de rechtsorde van de aangezochte lidstaat, of van een in die rechtsorde als fundamenteel erkend recht
La Cour a également jugé dans le cadre de la coopération judiciaire en matière civile et commerciale que l’exception d’ordre public à la reconnaissance et à l’exécution d’un jugement rendu par une juridiction d’un État membre, qui était prévue à l’article 34, paragraphe 1, du règlement (CE) n 44/2001 concernant la compétence judiciaire, la reconnaissance et l’exécution des décisions en matière civile et commerciale et qui figure à présent à l’article 45, paragraphe 1, sous a), du règlement (UE) n 1215/2012 , s’appliquera en cas de violation manifeste d’une règle de droit considérée comme fondamentale dans l’ordre juridique de l’Union et, par conséquent, dans l’ordre juridique de l’État membre requis, ou en cas de violation manifeste d’un droit reconnu comme fondamental dans cet ordre juridique .

Dat de rechtbank van eerste aanleg van Brugge onlangs een Oostendse vrouw tot gevangenisstraf en geldboete heeft veroordeeld wegens een liefdesrelatie met een vreemdeling die onwettig in het land verbleef, wijst ten overvloede uit hoezeer een beperkende interpretatie van dit artikel kan leiden tot een kennelijke schending van het recht op erkenning van de persoonlijke levenssfeer en van het gezinsleven, gewaarborgd door artikel 12 van de Universele Verklaring van de rechten van de mens van 10 december 1948, door artikel 8 van het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden van 4 november 1950 en door artikel 17 van het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten gesloten te New York op 16 december 1966.
La récente condamnation d'une Ostendaise par le tribunal de première instance de Bruges à une peine de prison et à une amende pour avoir entretenu une relation amoureuse avec un étranger en séjour illégal démontre à suffisance à quel point une interprétation restrictive de cet article peut entraîner une violation manifeste du droit au respect de la vie privée et de la vie familiale tel que garanti par l'article 12 de la Déclaration universelle des droits de l'homme du 10 décembre 1948, l'article 8 de la Convention européenne de sauvegarde des droits de l'homme et des libertés fondamentales du 4 novembre 1950 et l'article 17 du Pacte international de New York du 16 décembre 1966 relatif aux droits civils et politiques.

60. Overwegende dat de ontwikkelingsvraagstukken de voorbije jaren op de agenda komen van de internationale financiële instellingen, en niet meer op die van de VN; eraan herinnerend dat de VN-Commissie voor de rechten van de mens (uitgaande van de onderzoeken van de bijzondere rapporteurs, van de werkgroepen van deskundigen en van de secretaris-generaal van de VN) meerdere resoluties heeft aangenomen inzake de schuldproblematiek en de structurele aanpassingen; dat in een resolutie die in 1999 is aangenomen, deze Commissie bevestigt dat de uitoefening, in de met een schuldenlast bezwaarde landen, van de fundamentele rechten van de bevolking op voedsel, op huisvesting, op kleding, op arbeid, op onderwijs, op gezondheidszorg en op een gezonde leefomgeving, niet onderworpen mag zijn aan het voeren van een structureel aanpassingsbeleid en aan economische hervormingen die door de schuld zijn ingegeven (1999, art. 5); dat van zijn kant de secretaris-generaal van de VN schrijft dat de bijzondere VN-rapporteur inzake de structurele aanpassing de aandacht erop vestigt dat de structurele aanpassingsprogramma's die door de internationale financiële instellingen worden aanbevolen, een kennelijk negatieve invloed hebben (zowel direct als indirect) op de totstandkoming van de economische, sociale en culturele rechten en onverenigbaar zijn met de totstandkoming ervan (VN, secretaris-generaal, 1995); dat bovendien, volgens de secretaris-generaal van de VN, een aantal voorwaarden die door de schuldenaars en de geldschieters zijn bepaald een schending inhouden van de vrijheid van de volkeren om hun eigen lot te bepalen; ieder land heeft het opperste recht om vrij over zijn natuurlijke hulpbronnen te beschikken voor zijn economische ontwikkeling en het welzijn van zijn bevolking; iedere maatregel of externe druk op politiek of economisch gebied die de uitoefening van dit recht bemoeilijkt, is een duidelijke schending van de principes van de vrije lotsbeschikking van de volkeren e ...
60. Considérant que ces dernières années les questions de développement sont devenues l'apanage des Institutions financières internationales au détriment de l'ONU; rappelant que la Commission des droits de l'homme de l'ONU (se référant aux investigations de rapporteurs spéciaux, de groupes de travail d'experts et du secrétaire général de l'ONU) a adopté de multiples résolutions sur la problématique de la dette et de l'ajustement structurel; que dans une résolution adoptée en 1999, ladite Commission affirme que « l'exercice des droits fondamentaux de la population des pays endettés à l'alimentation, au logement, à l'habillement, au travail, à l'éducation, aux services de santé et à un environnement sain, ne peut être subordonné à l'application de politiques d'ajustement structurel et à des réformes économiques générées par la dette » (1999, article 5); que, pour sa part, le secrétaire général de l'ONU écrit que « le rapporteur spécial de l'ONU sur l'ajustement structurel met en évidence que les programmes d'ajustement structurel, que les institutions financières internationales recommandent, influencent de manière clairement négative (tant directement qu'indirectement), la réalisation des droits économiques, sociaux et culturels et sont incompatibles avec la réalisation de ces droits » (ONU, secrétaire général, 1995); qu'en outre, selon le secrétaire général de l'ONU, certaines conditions fixées par les créanciers et les bailleurs de fonds constituent une violation de la libre détermination des peuples : « Tout pays a le droit souverain de disposer librement de ses ressources naturelles pour son développement économique et le bien-être de sa population; toute mesure ou pression extérieure, politique ou économique, qui s'exerce contre l'exercice de ce droit, est une violation patente des principes de la libre détermination des peuples et de la non intervention énoncés dans la Charte des Nations unies (...).

60. overwegende dat de ontwikkelingsvraagstukken de voorbije jaren op de agenda komen van de internationale financiële instellingen, en niet meer op die van de VN; eraan herinnerend dat de VN-Commissie voor de rechten van de mens (uitgaande van de onderzoeken van de bijzondere rapporteurs, van de werkgroepen van deskundigen en van de secretaris-generaal van de VN) meerdere resoluties heeft aangenomen inzake de schuldproblematiek en de structurele aanpassingen; dat in een resolutie die in 2001 is aangenomen, deze Commissie bevestigt dat de uitoefening, in de met een schuldenlast bezwaarde landen, van de fundamentele rechten van de bevolking op voedsel, op huisvesting, op kleding, op arbeid, op onderwijs, op gezondheidszorg en op een gezonde leefomgeving, niet onderworpen mag zijn aan het voeren van een structureel aanpassingsbeleid en aan economische hervormingen die door de schuld zijn ingegeven (Resolutie van de Commissie voor de Rechten van de Mens, 2001/27, art. 7); dat van zijn kant de secretaris-generaal van de VN schrijft dat de bijzondere VN-rapporteur inzake de structurele aanpassing de aandacht erop vestigt dat de structurele aanpassingsprogramma's die door de internationale financiële instellingen worden aanbevolen, een kennelijk negatieve invloed hebben (zowel direct als indirect) op de totstandkoming van de economische, sociale en culturele rechten en onverenigbaar zijn met de totstandkoming ervan (VN, secretaris-generaal, 1995); dat bovendien, volgens de secretaris-generaal van de VN, een aantal voorwaarden die door de schuldenaars en de geldschieters zijn bepaald een schending inhouden van de vrijheid van de volkeren om hun eigen lot te bepalen : ieder land heeft het opperste recht om vrij over zijn natuurlijke hulpbronnen te beschikken voor zijn economische ontwikkeling en het welzijn van zijn bevolking; iedere maatregel of externe druk op politiek of economisch gebied die de uitoefening van dit recht bemoeilijkt, is een duidelijke schending van ...
60. considérant que ces dernières années les questions de développement sont devenues l'apanage des institutions financières internationales au détriment de l'ONU; rappelant que la Commission des droits de l'homme de l'ONU (se référant aux investigations de rapporteurs spéciaux, de groupes de travail d'experts et du secrétaire général de l'ONU) a adopté de multiples résolutions sur la problématique de la dette et de l'ajustement structurel; que dans une résolution adoptée en 2001, ladite Commission affirme que « l'exercice des droits fondamentaux de la population des pays endettés à l'alimentation, au logement, à l'habillement, au travail, à l'éducation, aux services de santé et à un environnement sain, ne peut être subordonné à l'application de politiques d'ajustement structurel et à des réformes économiques générées par la dette » (Résolution de la Commission des Droits de l'Homme, 2001/27, art. 7); que, pour sa part, le secrétaire général de l'ONU écrit que « le rapporteur spécial de l'ONU sur l'ajustement structurel met en évidence que les programmes d'ajustement structurel, que les institutions financières internationales recommandent, influencent de manière clairement négative (tant directement qu'indirectement), la réalisation des droits économiques, sociaux et culturels et sont incompatibles avec la réalisation de ces droits » (ONU, secrétaire général, 1995); qu'en outre, selon le secrétaire général de l'ONU, certaines conditions fixées par les créanciers et les bailleurs de fonds constituent une violation de la libre détermination des peuples : tout pays a le droit souverain de disposer librement de ses ressources naturelles pour son développement économique et le bien-être de sa population; toute mesure ou pression extérieure, politique ou économique, qui s'exerce contre l'exercice de ce droit, est une violation patente des principes de la libre détermination des peuples et de la non-intervention énoncés dans la Charte des Nations unies (...).

(13 bis) Het certificaat moet worden verbeterd indien het, tengevolge van een duidelijke vergissing of onnauwkeurigheid (tikfouten, fouten bij het transcriberen of kopiëren) geen correcte weergave is van de beschermingsmaatregel; het certificaat moet worden ingetrokken indien het kennelijk ten onrechte is toegekend, bijvoorbeeld wanneer het is gebruikt voor een maatregel die buiten de werkingssfeer van deze verordening valt of indien bij de afgifte een schending van de criteria van artikel 5 bis heeft plaatsgevonden.
13 bis Le certificat devrait faire l'objet d'une rectification lorsque, en raison d'une erreur ou d'une inexactitude évidentes, par exemple une faute de frappe ou des erreurs survenues lors de la transcription ou de la copie, il ne reflète pas correctement la mesure de protection, ou il devrait être annulé s'il est clair qu'il a été délivré indûment, par exemple lorsqu'il a été utilisé pour une mesure ne relevant pas du champ d'application du présent règlement ou s'il a été délivré en violation des critères énoncés à l'article 5 bis.

11. is bezorgd door het feit dat het Agentschap, hoewel het herhaaldelijk door de Europese Toezichthouder voor gegevensbescherming (EDPS) schuldig is bevonden aan schending van Verordening (EG) nr. 45/2001 ten nadele van zijn personeel, niet alleen geen gevolg heeft gegeven aan de aanbevelingen van de EDPS, maar de EDPS wegens zijn conclusies voor het Gerecht heeft gedaagd; neemt kennis van de uitspraak van het Gerecht dat het Agentschap de tijdslimiet voor de indiening van een beroep tot nietigverklaring niet heeft geëerbiedigd en dat het beroep daarom kennelijk niet-ontvankelijk is verklaard; dringt er bij de uitvoerend directeur van het Agentschap op aan ervoor te zorgen dat het Agentschap onmiddellijk gevolg geeft aan de aanbeveling van de EDPS;
11. s'inquiète de ce que l'agence, alors que le Contrôleur européen de la protection des données (CEPD) lui reprochait d'avoir, à plusieurs reprises, enfreint le règlement (CE) n° 45/2001 au détriment de son personnel, non seulement n'ait pas suivi les recommandations du CEDP mais qu'elle ait cru bon, au contraire, d'attaquer le CEDP pour avoir tiré de telles conclusions; prend acte de l'ordonnance du Tribunal selon laquelle l'Agence n'a pas respecté le délai pour former un recours en annulation et le recours était considéré par conséquent comme manifestement irrecevable; demande instamment au directeur exécutif de veiller à ce que l'Agence se conforme immédiatement aux recommandations du CEPD;

Om te bepalen of de schending voldoende gekwalificeerd is indien de schending voortkomt uit de beslissing van een in laatste aanleg rechtsprekende nationale rechterlijke instantie, moet de bevoegde nationale rechter, gezien de specifieke aard van de rechterlijke functie, onderzoeken of genoemde rechterlijke instantie het toepasselijke recht kennelijk heeft miskend.
Pour déterminer si la violation est suffisamment caractérisée lorsque la violation découle de la décision d'une juridiction nationale statuant en dernier ressort, le juge national compétent doit, étant donné la spécificité de la fonction juridictionnelle, rechercher si ladite juridiction a méconnu de manière manifeste le droit applicable.

Het Hof is van oordeel dat de Oostenrijkse hoogste rechterlijke instantie geen kennelijke en dus voldoende gekwalificeerde schending van het gemeenschapsrecht heeft begaan, zodat de Oostenrijkse staat niet aansprakelijk kan worden gehouden.
La Cour considère que la juridiction suprême autrichienne n'as pas commis une violation manifeste et donc suffisamment caractérisée du droit communautaire, ce qui, en conséquence, n'engage pas la responsabilité de l'État autrichien.

De staat kan voor de schending van het gemeenschapsrecht slechts aansprakelijk worden gehouden in het uitzonderlijke geval waarin de nationale rechterlijke instantie het toepasselijke recht en 's Hofs rechtspraak hierover kennelijk heeft geschonden.
La responsabilité de l'État ne saurait être engagée que dans le cas exceptionnel où la juridiction nationale a méconnu de manière manifeste le droit applicable et la jurisprudence de la Cour en cette matière.

Wat betreft het horen van de asielzoeker door het Commissariaat-generaal, wens ik de aandacht erop te vestigen dat de Raad van State in menige arresten erop heeft gewezen « dat geen tekst het horen van de verzoeker (asielzoeker) voorschrijft »; « dat enkel vereist is dat de verzoeker zijn belangen zou kunnen laten gelden »; « dat wat de eventuele schending van de rechten van de verdediging betreft, het volstaat vast te stellen dat deze rechten niet gelden ten aanzien van het Commissariaat-generaal dat een administratieve overheid is »; « dat de commissaris-generaal slechts zou kunnen worden verweten een beslissing te hebben getroffen zonder de verzoeker te horen indien werd aangetoond dat dit verhoor noodzakelijk was om met volledige kennis van zaken een uitspraak te doen »; « dat prima facie niet goed valt in te zien welk nut een mondeling verhoor nog zou kunnen opleveren indien uit het onderzoek van de zaak blijkt dat verzoeker niet onder de toepassing van de Conventie van Genève valt doordat verzoekers asielaanvraag kennelijk ongegrond blijkt te zijn » (zie onder meer arresten Ned. 89 137 van 28 juli 2000 in de zaak A. 93 860/VII-22 011 en Fr. 87 706 van 30 mei 2000 in de zaak A. 89 364/XI-8136).
En ce qui concerne l'audition du demandeur d'asile par le Commissariat général aux réfugiés et aux apatrides, j'aimerais attirer l'attention sur le fait que le Conseil d'État indique dans de nombreux arrêts « qu'aucun texte ne prescrit l'audition du requérant (demandeur d'asile) »; « qu'il est seulement exigé que le requérant puisse faire valoir ses intérêts »; « qu'en ce qui concerne l'éventuelle violation des droits de la défense, il suffit de constater que ces droits ne valent pas à l'égard du Commissariat général qui est une autorité administrative »; « qu'il ne pourrait être fait grief au commissaire général d'avoir statué sans entendre le requérant que s'il était démontré que cette audition s'imposait pour lui permettre de se prononcer en toute connaissance de cause »; « qu'à première vue, il n'apparaît que le demandeur ne tombe pas sous l'application de la Convention de Genève du fait que la demande d'asile du requérant semble manifestement non fondée » (voir entre autres les arrêts Ned. 89 137 du 28 juillet 2000 dans l'affaire A. 93 860/VII-22 011 et Fr. 87 706 du 30 mai 2000 dans l'affaire A. 89 364/XI-8136).