Evenwel, in de interpretati
e dat de geldboeten wegens de verkeersinbreuken bedoeld in artikel 3, 3°, van de wet van 24 juni 2013 steeds ten laste worden gelegd van de houder van de kentekenpla
at van het voertuig waarmee de betrokken verkeersinbreuk werd gepleegd, en dus ook wanneer de kentek
enplaathouder kan bewijzen dat die inbreuk hem niet kan worden toegerekend, doet de in het geding zijnde bepaling, doordat zij dat bewi
js niet to ...[+++]elaat, op onevenredige wijze afbreuk aan het fundamentele beginsel van het vermoeden van onschuld.
Toutefois, dans l'interprétation selon laquelle les amendes infligées pour les infractions routières visées à l'article 3, 3°, de la loi du 24 juin 2013 sont toujours mises à charge du titulaire de la plaque d'immatriculation du véhicule impliqué dans l'infraction routière concernée, y compris donc lorsque le titulaire de la plaque d'immatriculation de ce véhicule peut prouver que cette infraction ne lui est pas imputable, la disposition en cause, en ce qu'elle n'autorise pas cette preuve, porte une atteinte disproportionnée au principe fondamental de la présomption d'innocence.