Traduction de «koning staat immers » (Néerlandais → Français) :

Als dat echter toch zou gebeuren, zou artikel 208 van de wet van 19 april 2014 natuurlijk van toepassing zijn, hoewel dit ontwerp niet naar dat artikel verwijst : het staat immers vast dat de Koning een wettelijke bepaling niet buiten toepassing kan verklaren zonder expliciete machtiging.
Si tel devait toutefois être le cas, l'article 208 de la loi du 19 avril 2014 serait bien sûr d'application, nonobstant le fait que le présent projet n'y fait pas référence: il est en effet constant qu'à défaut d'habilitation expresse, le Roi ne peut rendre inapplicable une disposition légale.

Het artikel bevat immers geen delegatie aan de Koning en regelt bovendien net de situatie waarin de Staat de onverzekerde kernschade die niet is vergoed door middel van een verzekering of andere financiële zekerheid vergoedt tot het bedrag van de aansprakelijkheid van de kernexploitant.
En effet, l'article ne confère pas de délégation au Roi et règle en outre précisément la situation dans laquelle l'Etat intervient pour les dommages nucléaires non assurés qui ne sont pas indemnisés au moyen d'une assurance ou d'une autre garantie financière, à concurrence du montant de la responsabilité de l'exploitant nucléaire.

Zoals hierboven is gememoreerd, volgt immers uit de artikelen 37 en 107, tweede lid, van de Grondwet dat het in principe aan de Koning staat de verschillende onderdelen van het statuut van het personeel van de federale overheidsdiensten vast te stellen, waarbij Hij de respectievelijk bevoegde ministers kan belasten met detailkwesties dienaangaande.
Comme il a été rappelé ci-avant, il résulte en effet des articles 37 et 107, alinéa 2, de la Constitution qu'il revient en principe au Roi de fixer les différents éléments du statut du personnel de la fonction publique fédérale, des questions de détail pouvant être confiées par Lui sur ces questions aux ministres respectivement compétents.

In het Belgisch grondwettelijk stelsel behoort de erkenning van een derde Staat tot de bevoegdheid van de federale regering; het is immers de Koning die, conform artikel 167, § 1, van de Grondwet, de leiding heeft van de buitenlandse betrekkingen van België.
Dans le système constitutionnel belge la reconnaissance d’un État tiers est une compétence du gouvernement fédéral ; en effet, conformément à l’article 167, § 1 , de la Constitution, c’est le Roi qui a la responsabilité des relations internationales de la Belgique.

Zo bijvoorbeeld heeft de afdeling wetgeving het volgende opgemerkt, nadat ze om advies was verzocht over een voorontwerp van wet tot vaststelling van het organiek statuut van de Nationale Bank van België, welk voorontwerp ertoe strekt uitwerking te geven aan artikel 108 van het EG-Verdrag dat bepaalt dat « Iedere Lid-Staat (...) er zorg voor (...) draagt dat zijn nationale wetgeving, met inbegrip van de statuten van zijn nationale centrale bank, (...) verenigbaar is met dit Verdrag en met de statuten van het Europees Stelsel van Centrale Banken » : « Het Verdrag en het Protocol bevatten immers beslist regels die tot doel hebben de werking van de Nationale Bank ingrijpend te beïnvloeden, aangezien bij deze regels een Belgische overheid door een Europese overheid wordt vervangen om een functie uit te oefenen die tot op heden aan de Koning toekwam.
Par exemple, saisie d'un avant-projet de loi fixant le statut organique de la Banque nationale et tendant à mettre en oeuvre l'article 108 du Traité CE aux termes duquel « chaque État membre veille à la compatibilité de sa législation nationale, y compris les statuts de sa banque centrale nationale, avec le présent Traité et les statuts du système européen des banques centrales », la section de législation a fait observer que : « Le Traité et le Protocole énoncent assurément des règles destinées à influencer de façon décisive le fonctionnement de la Banque nationale puisqu'elles substituent une autorité européenne à une autorité belge pour exercer une fonction restée jusqu'ici régalienne.

Het Arbitragehof heeft immers het volgende gesteld : « Door aan de Koning de bevoegdheid over te laten om de voorwaarden te bepalen waaraan de raadpleging van het strafdossier door iedere andere persoon dan de gedetineerde verdachte is onderworpen en door aldus een wettelijke grondslag te verschaffen aan een regeling die de burgerlijke partij geen enkel jurisdictioneel beroep biedt tegen de beslissingen over haar verzoek tot raadpleging, heeft de wetgever een maatregel genomen die, ten opzichte van de burgerlijke partij, niet in een redelijk verband van evenredigheid staat met de nagestreefde doelstellingen» (3)
En effet, la Cour d'arbitrage a jugé qu'« en abandonnant au Roi la compétence de déterminer les conditions auxquelles est soumise la consultation du dossier répressif par toute autre personne que l'inculpé détenu et en donnant ainsi un fondement légal à un système qui n'offre à la partie civile aucun recours juridictionnel contre les décisions statuant sur sa demande de consultation, le législateur a pris une mesure qui, à l'égard de la partie civile, n'est pas dans un rapport de proportionnalité avec les objectifs poursuivis» (3)

Het valt overigens niet onder de bevoegdheid van Koning om de rechten en plichten te bepalen van deze aalmoezeniers, van deze lekenconsulenten. Het toekennen van die bevoegdheid is immers in strijd met artikel 21 van de Grondwet die het principe van de scheiding tussen Kerk en Staat tot regel verheft.
Par ailleurs, il ne relève pas de la compétence du Roi de fixer les droits et obligations de ces aumôniers, de ces conseillers moraux, une telle attribution de compétence étant en effet en opposition avec l'article 21 de la Constitution qui consacre le principe de la séparation des Églises et de l'État.

Deze stijging wordt mogelijk gemaakt door de wet 16 november 1993 houdende vaststelling van de Civiele Lijst voor de duur van de regering van Koning Albert II, tot toekenning van een jaarlijkse en levenslange dotatie aan Hare Majesteit Koningin Fabiola en van een jaarlijkse dotatie aan Zijne Koninklijke Hoogheid Prins Filip voor wat betreft de civiele lijst en de dotatie aan Koningin Fabiola, en door de wet van 7 mei 2000 houdende toekenning van een jaarlijkse dotatie aan Zijne Koninklijke Hoogheid Prins Filip, een jaarlijkse dotatie aan Hare Koninklijke Hoogheid Prinses Astrid en een jaarlijkse dotatie aan Zijne Koninklijke Hoogheid Prins Laurent voor wat betreft de dotatie aan de drie koningskinderen. De jaarlijkse dotaties worden immers gekoppeld aan het indexcijfer van de consumptieprijzen en daarbovenop wordt het bedrag van de civiele lijst om de drie jaar geherwaardeerd op grond van de evolutie van de reële lonen van de diensten van algemeen bestuur van de federale staat en van de toename van de werkgeversbijdragen inzake sociale zekerheid.
Cette augmentation est rendue possible par la loi du 16 novembre 1993 fixant la liste civile pour la durée du règne du roi Albert II, l’attribution d’une dotation annuelle et viagère à Sa Majesté la reine Fabiola et l’attribution d’une dotation annuelle à Son Altesse Royale le prince Philippe, pour ce qui concerne la liste civile et la dotation à la reine Fabiola, ainsi que par la loi du 7 mai 2000 attribuant une dotation annuelle à Son Altesse Royale le prince Philippe, une dotation annuelle à Son Altesse Royale la princesse Astrid et une dotation annuelle à Son Altesse Royale le prince Laurent, pour ce qui concerne la dotation aux trois enfants royaux.

Krachtens artikel 3 van de wet van 9 januari 2012 staat het immers aan de Koning, bij een besluit vastgesteld na overleg in de Ministerraad, de datum van inwerkingtreding van die wet te bepalen.
En vertu de son article 3, il appartient en effet au Roi de déterminer, par arrêté délibéré en Conseil des Ministres, la date d'entrée en vigueur de la loi du 9 janvier 2012.

Zij staat de Koning immers toe zowel de situatie van de personen die vallen onder de eerstgenoemde categorie als die van de personen die vallen onder de laatstgenoemde categorie te regelen.
En effet, elle autorise le Roi à régler tant la situation des personnes relevant de la première catégorie précitée que celle des personnes relevant de la seconde catégorie précitée.