Als het systeem echter beperkt blijft tot een scenario waarin alleen de Europese Unie haar verplichtingen nakomt en noch Rusland noch de Verenigde Staten - de twee enige landen die voldoende gewicht hebben om het systeem in werking te doen treden - Kyoto ratificeren, lopen wij het gevaar onze staal-, cement-, tegel- en keramiekindustrie en andere energieverbruikende bedrijven te verliezen. Daarmee zou er echter geen einde aan de verontreiniging komen, aangezien die eenvoudigweg zou worden voortgezet in derde landen waar de eisen veel minder streng zijn.
Si ce système opère dans un contexte où seule l’Union européenne assume ses responsabilités, où Kyoto n’est ratifié ni par la Russie ni par les États-Unis - les deux seuls pays à même d’apporter la masse critique lui permettant d’entrer en vigueur -, nous pourrions en arriver à perdre notre acier, notre ciment, nos tuiles, notre céramique et d’autres industries gourmandes en énergie sans que cela ne mette un terme à la pollution, qui proviendrait de pays tiers où les conditions seraient moins strictes.