Traduction de «laatstgenoemde artikelen hebben » (Néerlandais → Français) :

Laatstgenoemde artikelen hebben echter betrekking op herstel van tijdens het voorbereidend onderzoek begane al dan niet met nietigheid bedreigde vormverzuimen door de rechter-commissaris respectievelijk de raadkamer, terwijl artikel 359a ziet op herstel van niet met nietigheid bedreigde vormverzuimen door de rechtbank ter terechtzitting.
Toutefois, ces derniers articles ne portent pas sur la réparation des omissions formelles commises au cours l'instruction préparatoire, que celles-ci risquent ou non d'être frappées de nullité, par le juge commissaire ou par la chambre du conseil, tandis que l'article 359a prévoit la réparation des omissions formelles qui ne risquent pas d'être frappées de nullité par le tribunal à l'audience.

« Schenden de artikelen 1382 en 1383 van het Burgerlijk Wetboek de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in die zin geïnterpreteerd dat, om een publiekrechtelijk rechtspersoon aansprakelijk te stellen, het gegeven dat die laatstgenoemde een handeling heeft aangenomen die door de Raad van State nietig is verklaard of nietig kan worden verklaard, niet volstaat om het bestaan van een aan hem toe te schrijven fout te bewijzen, maar dat eveneens moet worden aangetoond dat de administratie bij die gelegenheid een nalatig gedrag heeft aangenomen of zich verkeerd heeft gedragen, volgens het criterium van de normaal zorgvuldige en voorzichtige administratie die zich in dezelfde omstandigheden bevindt, in zoverre, in dat geval, die bepalingen een verschil in behandeling zouden invoeren tussen de privaatrechtelijke personen en de publiekrechtelijke personen, waarbij de eerstgenoemden immers burgerrechtelijk aansprakelijk kunnen worden gesteld door het loutere feit dat zij een rechtsbepaling hebben geschonden, zonder dat daarnaast moet worden aangetoond dat zij eveneens een nalatig gedrag hebben aangenomen of zich verkeerd hebben gedragen, volgens het criterium van de normaal zorgvuldige en voorzichtige persoon die zich in dezelfde omstandigheden bevindt ?
« Les articles 1382 et 1383 du Code civil violent-ils les articles 10 et 11 de la Constitution, s'ils doivent être interprétés en ce sens que pour engager la responsabilité d'une personne morale de droit public, la circonstance que cette dernière a adopté un acte annulé ou annulable par le Conseil d'Etat ne suffit pas pour établir l'existence d'une faute lui étant imputable, mais il faut également démontrer que l'administration a, à cette occasion, adopté un comportement négligent ou commis une erreur de conduite suivant le critère de l'administration normalement soigneuse et prudente placée dans les mêmes conditions, en ce que dans ce cas, ces dispositions créeraient une différence de traitement entre les personnes de droit privé et les personnes de droit public, la responsabilité civile des premières pouvant en effet être engagée du simple fait d'avoir violé une disposition de droit et sans qu'il soit nécessaire, pour le surplus, d'établir qu'elles ont également adopté un comportement négligent ou commis une erreur de conduite suivant le critère de la personne normalement soigneuse et prudente placée dans les mêmes conditions ?

Terwijl voor laatstgenoemd artikel de terugwerkende kracht wel degelijk lijkt te kunnen worden aanvaard, ermee rekening houdend dat zonder het bepalen van het erin vermelde percentage artikel 26 van de wet van 16 november 2015, dat in werking is getreden op 1 december 2015, geen uitwerking kan hebben, worden er integendeel voor de artikelen 1 en 2 van het ontwerp geen deugdelijke argumenten aangevoerd, in het licht van de hiervoor vermelde gevallen waarin terugwerkende kracht mogelijk is, die de terugwerkende kracht ervan zouden kunnen billijken.
Alors que pour ce dernier article, la rétroactivité paraît effectivement pouvoir être admise, compte tenu du fait que si le pourcentage qui y est mentionné n'est pas fixé, l'article 26 de la loi du 16 novembre 2015, qui est entré en vigueur le 1 décembre 2015, ne peut pas produire ses effets, pour les articles 1 et 2 du projet par contre, aucun argument valable susceptible de justifier la rétroactivité n'est avancé, à la lumière des cas précités dans lesquels la rétroactivité est possible.

SLOTOPMERKINGEN 1. Aangezien het de bedoeling is dat de artikelen 1 en 2 van het ontwerp, wat de boekhoudkundige regels betreft, in de plats komen van artikel 31 van het koninklijk besluit van 14 november 2003 en van bijlage VI van het koninklijk besluit van 22 februari 1991, en aangezien de laatstgenoemde bepalingen vanuit prudentieel oogpunt voortaan geen rechtsgrond meer hebben, dienen ze uitdrukkelijk opgeheven te worden.
OBSERVATIONS FINALES 1. Dès lors que les articles 1er et 2 du projet tendent à remplacer, en ce qui concerne les règles comptables, l'article 31 de l'arrêté royal du 14 novembre 2003 et l'annexe VI de l'arrêté royal du 22 février 1991 et que ces dispositions sont désormais dépourvues de fondement légal d'un point de vue prudentiel, il convient d'abroger celles-ci expressément.

De artikelen 35 en 36 van laatstgenoemd decreet hebben de grondslag uitgemaakt vooreerst van de regelgeving vervat in de artikelen 84 tot en met 86 van het decreet van 18 mei 1999 betreffende de organisatie van de ruimtelijke ordening, en vervolgens van de nieuwe regelgeving vervat in de artikelen 2.6.1 tot en met 2.6.3 van de VCRO.
Les articles 35 et 36 de ce décret ont constitué le fondement, d'abord, de la réglementation contenue dans les articles 84 à 86 du décret du 18 mai 1999 relatif à l'organisation de l'aménagement du territoire et, ensuite, de la nouvelle réglementation contenue dans les articles 2.6.1 à 2.6.3 du Code flamand de l'Aménagement du Territoire.

In de onderdelen 4º, 5º en 6º van paragraaf 1, tweede lid, van het laatstgenoemde artikel wordt bepaald dat de declaranten de wil moeten te kennen geven om « wettelijk samen te wonen », dat ze kennis moeten hebben genomen van de inhoud van de artikelen 1475 tot 1479 van het Burgerlijk Wetboek en dat ze in voorkomend geval de overeenkomst bedoeld in artikel 1478 moeten hebben gesloten.
Ce dernier article indique aux 4º, 5º et 6º du paragraphe 1, alinéa 2 que les déclarants doivent vouloir « cohabiter légalement », avoir pris connaissance des articles 1475 à 1479 du Code civil, et, le cas échéant, avoir conclu une convention visée à l'article 1478.

3. Dat in het artikel 6ter, dat bij het onderzochte voorstel wordt voorgesteld, uitdrukkelijk of impliciet verwezen wordt naar het samenwerkingsakkoord en naar de artikelen 92bis, §§ 1, derde lid, en 4bis, derde lid, en 92quater van de voornoemde bijzondere wet van 8 augustus 1980, kan niet eerder zin hebben dan zodra laatstgenoemde bepalingen aangenomen zullen zijn.
3. Le renvoi, fait explicitement ou implicitement par l'article 6ter proposé de la proposition à l'examen, à l'accord de coopération et aux articles 92bis, §§ 1 , alinéa 3, et 4bis, alinéa 3, et 92quater de la loi spéciale précitée du 8 août 1980 ne pourra avoir de pertinence que lorsque ces dernières dispositions auront été adoptées.

Uit de parlementaire voorbereiding blijkt dat de wetgever enkel diegenen die krachtens artikel 11 Belg zijn, van de mogelijkheid tot vervallenverklaring heeft willen uitsluiten, waarbij hij van oordeel was dat er « een objectief verschil bestaat tussen artikel 11 eensdeels, en de artikelen 11bis en 12bis anderdeels », aangezien dat verschil voortvloeit uit het feit dat « artikel 11 [.] de automatische toekenning van de Belgische nationaliteit [behelst], terwijl beide laatstgenoemde artikelen betrekking hebben op de verkrijging daarvan » (Parl. St., Kamer, 1990-1991, nr. 1314/7, p. 41).
Il ressort des travaux préparatoires que le législateur n'a voulu exclure de la possibilité de déchéance que ceux qui sont Belges en vertu de l'article 11, estimant qu'il « existe une différence objective entre, d'une part, l'article 11 et d'autre part, les articles 11bis et 12bis », cette différence découlant de ce que « l'article 11 concerne l'attribution automatique de la nationalité belge, tandis que les deux autres concernent l'acquisition de celle-ci » (Doc. parl., Chambre, 1990-1991, n° 1314/7, p. 41).

Zelfs in samenhang met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet is het aanvoeren van de schending van de artikelen 61, 64, 67, §§ 1 en 2, en 116 ervan niet ter zake dienend, nu de laatstgenoemde artikelen geen betrekking hebben op de provincieraads- en gemeenteraadsverkiezingen waarover de bestreden bepalingen handelen.
Même combiné avec l'allégation d'une violation des articles 10 et 11 de la Constitution, l'argument pris de la violation des articles 61, 64, 67, §§ 1 et 2, et 116 de la Constitution n'est pas pertinent en l'espèce, étant donné que ces derniers articles ne concernent pas les élections provinciales et communales dont traitent les dispositions attaquées.

" Art. 9. - Eenieder die de in artikel 2bis, §1, genoemde stoffen, met het oog op eigen gebruik, op onwettige wijze vervaardigt, verkrijgt of onder zich heeft, kan in aanmerking komen voor de toepassing van de bepalingen van de wet van 29 juni 1964 betreffende de opschorting, het uitstel en de probatie, zelfs indien hij niet voldoet aan de bij de artikelen 3 en 8 van laatstgenoemde wet gestelde voorwaarden met betrekking tot vroegere veroordelingen die hij mocht hebben opgelopen, zulks onverminderd de bepalingen van artikel 65, eerste lid, van het Strafwetboek.
« Art. 9. - Les personnes qui ont, en vue de leur consommation personnelle, illégalement fabriqué, acquis ou détenu des substances visées à l'article 2bis, §1 , peuvent bénéficier des dispositions de la loi du 29 juin 1964 concernant la suspension, le sursis ou la probation, même si elles ne remplissent pas les conditions prévues aux articles 3 et 8 de la loi précitée, relatives aux condamnations antérieures qu'elles auraient encourues, nonobstant les dispositions prévues à l'article 65, alinéa 1 , du Code pénal.